"Strefa Szaleństwa" to bar,w którym spotyka się dwójka przyjaciół,Jeff i Tom. Pewnego razu,wraz z bratem Jeffa,Willem,zakładają się o to,kto poderwie nieznajomą kobietę,tajemniczą Suzy. Z pozoru niewinny zakład przeradza się w koszmar,który obejmie całe ich życie. Okazuje się,że Suzy ma męża,który stosuje przemoc wobec niej,a na co dzień ukrywa się pod maską miłego lekarza... Jemu lepiej się nie narażać. • Pierwszy raz zetknęłam się z twórczością pani Joy Fielding właśnie w tej powieści. To historia o przyjaźni,lojalności,przemocy domowej i przede wszystkim o miłości. Kiedy zaczynałam ją czytać,byłam dość negatywnie nastawiona. Przyznam,że opis nieszczególnie mnie zaciekawił. Lecz gdy coraz to szybciej pochłaniałam tą książkę,zmieniłam zdanie. Spodobała mi się. • Bardzo dobrze wykreowane postacie są wielką zaletą tej powieści. Bohaterowie są wręcz szaleni i różni od siebie. Jeff,przystojniak,osobisty trener,na którego widok kobiety tracą dech w piersiach. Tom,jego przyjaciel,gorszy,szalony,porywczy. I wreszcie Will,brat Jeffa,który jest trochę nieśmiały i wrażliwy. • Suzy jest nieznajomą,o którą zakłada się trójka bohaterów. Kobieta sprawia wrażenie tajemniczej... Co ukrywa? Jak się potem dowiadujemy,na męża,który się nad nią znęca. Z początku Suzy wydaje się być bojąca się,zalękana. I rzeczywiście tak jest,ale wkrótce poznajemy ją z nieco innej strony. • Warto wspomnieć o Kristin - barmance w "Strefie Szaleństwa" i prywatnie dziewczynie Jeffa. Daje ona jemu dużo swobody - pozwala Jeffowi włóczyć się długo z Tomem i przymyka oko na zdrady chłopaka. • Zakończenie powieści jest dość przewidywalne. Moje przypuszczenie potwierdziły się. Kiedy jednak przeczytałam ostatni rozdział - bum ! Wielkie zaskoczenie. Ten ostatni rozdział nie mógł być lepiej napisany,każdy czytelnik z pewnością przeżyje niemałe zaskoczenie. Przeczytajcie i przekonajcie się.

"Burza" to książka książka typu science fiction. Główny bohater,Jackson,ma niezwykłe zdolności - potrafi podróżować w czasie. O ile dotychczas jego "skoki" nie zmieniają nic w strumieniach czasu,to pewnego dnia to się zmienia. Wrogowie Czasu napadają na niego i jego dziewczynę,Holly. Dziewczyna zostaje poważnie ranna,a skutek jest taki,że Jackson cofa się w czasie i zostaje tam uwięziony. • Powieść ta to debiut Julie Cross - muszę przyznać,że dość udany. Autorka w świetny sposób opisała podróżowanie w czasie. Dobrze nakreślone postacie są również zaletą tej książki. • "Dzisiaj: Jackson i Holly są w sobie zakochani • Jutro: ona będzie umierać w jego ramionach • Wczoraj: on musi temu zapobiec" • Co mogę powiedzieć o wątku romantycznym? Cóż,nie ukrywam,że jest on trochę naciągany. Jackson,mimo braku Holly z roku 2009 zbytnio za nią nie tęskni. Myślę,że po prostu pani Cross tym wątkiem chciała przyciągnąć czytelników. Ale pomimo tego,jednak Jackson i Holly stanowią część tej książki,część intrygującą. • Z zapartym tchem śledziłam "skoki" Jacksona w czasie. Po raz kolejny muszę przyznać,że autorka podróże w czasie opisała fascynująco. Akcja,która się rozgrywa na kartach tej powieści jest niczym wyjęta z filmu sensacyjnego. • Dzięki dialogom "Burzę" czyta się bardzo szybko. To właśnie dialogi stanowiły tutaj główną rolę. Było dość mało opisów,co potem się troszkę zmieniło. Chociaż niektórym to się nie podoba,mi przypadło do gustu. Przyznaję,nie lubię wielkiej ilości opisów w książkach. • Na koniec mogę tylko polecić Wam przeczytać tą powieść. Naprawdę,warto.

Mia miała życie wręcz idealne - chłopaka,członka rockowej kapeli za którym szaleją dziewczyny,oddaną przyjaciółkę,wymarzonych rodziców i brata oraz wielką pasję - grę na wiolonczeli. Pewnego dnia całe jej życie obraca się o sto osiemdziesiąt stopni. Przyczyna,czyli wypadek samochodowy w którym giną jej najbliżsi zmienia jej życie na zawsze. • "Czasem człowiek dokonuje w życiu wyboru, a czasem to wybór stwarza człowieka." • Po wypadku Mia "trwa w stanie dziwnego zawieszenia" - obserwuje wszystkie wydarzenia,ale nikt nie może jej zobaczyć - jest tak jakby duchem,ale nie do końca. Musi wybrać pomiędzy życiem,a śmiercią. Czy zostać na świecie,w którym nie będzie już jej najbliższych i żyć w smutku,rozpaczy,czy też wybrać inną drogę - śmierć? • "Uświadamiam sobie nagle, że umieranie jest proste. To życie jest trudne." • Bardzo dużo słyszałam o tej książce,toteż w końcu musiałam ją przeczytać. Kupiłam powieść,zaczęłam rozdział i... zatraciłam się w tej książce. Świat przedstawiony przez Gayle Forman po prostu bardzo mnie urzekł. Mimo,że przedstawiona jest tu z pozoru zwykła historia,to jednak autorka zrobiła z tego książkę godną polecenia. Napisana prostym językiem,z piękną okładką filmową wciąga tak,że nie można się dosłownie od niej oderwać. • "Nie jestem pewna, czy jeszcze należę do tego świata. • Nie jestem pewna, czy chcę się obudzić." • Co jeszcze sprawiło,że zakochałam się w tej książce? Przede wszystkim emocje,jakie zostały tam opisane i jakie przeżywa bohaterka. Tak,ta historia jest bardzo emocjonalna. Również wydarzenia z życia Mii,które zostały tam przedstawione sprawiają,że czytelnik z zapartym tchem śledzi ciąg dalszy. • "Życie to jeden wielki, śmierdzący bajzel i na tym polega jego piękno." • W tej powieści dużo wątków wiąże się z grą na wiolonczeli,która jest pasją Mii. Yo-Yo Ma,na którego koncert idą Adam i Mia,również jest tam kilka razy wymieniony. Tak na marginesie,polecam Wam posłuchać,jak gra. Naprawdę,ale to naprawdę jest niesamowity. Posłuchanie jego utworów może Was także wprowadzić w klimat powieści. • "Pozwolę ci odejść. Jeśli zostaniesz." • Muszę jeszcze wspomnieć o cytatach z powieści. Dla mnie ta książka to prawdziwa "kopalnia" pięknych cytatów. Dlatego też wstawiam Wam trochę z nich. • "Życie może obrać różne tory. Ale tylko od Ciebie zależy, który wybierzesz."

Byłam zaskoczona,gdy dowiedziałam się,że "Plan" to debiut Patrycji Gryciuk. Jak na pierwszą powieść jest zaskakująco dobrze napisana,przynajmniej jak na mój gust. Także pomimo dużej liczby stron książkę czyta się szybko,a to za sprawą wielu dialogów. • Główna bohaterka zakochuje się w milionerze,pomimo ogromnej różnicy wieku - Siergiej ma 38,ona 17 lat. Ta przeszkoda nie staje im jednak na drodze. Szybko pobierają się,a potem równie szybko biorą ślub. Mimo tego,różnica wieku między nimi mi trochę przeszkadzała. Ba, wręcz denerwowało mnie to,że Anna zakochała się w tak starszym od niej facecie. A to dlatego,że kibicowałam związkowi Anna+Lorcan. Potem jednak zmieniłam zdanie,przekonałam się co do Siergieja... Chociaż myślę,że zawsze będę za Lorcanem. • Warto wspomnieć,że w książce pojawiają się zagadnienia związane z biopaliwami,itp. Dzięki temu możemy przy okazji dowiedzieć się więcej na ten temat. • Zaczynając "Plan" nie myślałam,że ta historia tak mnie wciągnie. Zaskakująco szybko przeczytałam całą książkę. Dynamiczna akcja i dialogi,o których wcześniej już wspomniałam czynią z tej pozycji godną polecenia powieść. • Minusik na koniec: niestety,zakończenie jest dość przewidywalne - łatwo możemy się domyślić,co się stanie.

Na początek warto wspomnieć, że książka ta oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Kiedyś pewna dziewczyna pokłóciła się ze swoją przyjaciółką. By zemścić się, matka tej przyjaciółki założyła fałszywe konto na pewnym portalu jako nastoletni chłopak. Z tego właśnie konta oszukiwała i dręczyła dziewczynę, przez co prawdopodobnie doprowadziła do jej samobójstwa. Właśnie ta sprawa posłużyła do napisania powieści. Autor zainspirował się także swoją rodziną - jest ojcem bliźniaczek, które występują również w książce. • Podobało mi się umieszczenie wątku paranormalnego w tej powieści. Hayley i Taylor nie są zwykłymi nastolatkami, można by rzec. Mianowicie, mają zdolność, poprzez dotykanie przedmiotów należącej do danej osoby, widzenia ich wspomnień. Nie jest to jedyna "umiejętność" bliźniaczek, wspomniane są jeszcze inne, których nie będę już wymieniać. • Rozdziały są bardzo krótkie, co lubię w powieściach, więc za to ode mnie duży plus. Dużo dialogów, co sprzyja przyjemnej lekturze. Ogółem mówiąc, "Zazdrość" czyta się dość szybko. • Mam jednak kilka zastrzeżeń. Pierwsze z nich dotyczy przedmiotu, który prawdopodobnie doprowadził do śmierci Katelyn. Mówimy tu o nie o niczym innym, jak o ekspresie do kawy. Kto, u licha, trzyma w łazience ekspres do kawy? Nie rozumiem tego. Niby jest coś jest wspomniane, że dziewczyna zaniosła ekspres na górę... Ale tam praktycznie tego nie ma i to nie tyczy się łazienki, więc jest to dla mnie totalnie niezrozumiałe. • Muszę przyczepić się jeszcze śledztwu, które prawie praktycznie nie było śledztwem. Jeśli dziewczyna ginie w tajemniczych okolicznościach, to chyba trzeba je przeprowadzić? Pod koniec książki, kiedy już dowiadujemy się prawdy o śmierci Katelyn ( co zresztą było dość przewidywane ), zadałam sobie pytanie, dlaczego ktoś zajmujący się sprawą dziewczyny, nie zbadał odcisków palców na drzwiach, oknie czy gdziekolwiek indziej w jej pokoju i nie porównał z odciskami bliższych sąsiadów, rodziny? I to mimo wszystko, że śmierć Katelyn została uznana za wypadek. Może źle zrozumiałam ten wątek, ale tak uważam. • Ostatnie już czepialstwo na koniec. Mam wątpliwość co do tego, co Shania ( matka Coltona, który był chłopakiem Hayley ) zrobiła na koniec książki to, co zrobiła. Rozumiem, że obiecała chronić bliźniaczki, ale to było już dawno. Zastanawiało mnie też, że po tym, co uczyniła, nie miała prawie żadnych wyrzutów sumienia, tłumaczyła sobie, że "trzeba było tak zrobić". • Powieść typowa dla młodzieży. Szczerze mówiąc, po tym autorze spodziewałam się bardziej dopracowanej książki. Cóż, trochę się zawiodłam. Jednakże pomimo moich minusów, nie zniechęcajcie się do niej - może akurat Wam się spodoba?