Najnowsza powieść tej znanej autorki obyczajowej literatury kobiecej to przepiękny manifest siły kobiecości. To książka o kobietach, od kobiety dla kobiet, która pokazuje jak wielka siła siła drzemie w słabej płci i jak wielką siłę sprawczą ma kobieca przyjaźń. • Za pośrednictwem kart powieści przenosimy się do Ameryki w latach 30. XX wieku. Do czasu gdzie rola kobiety ograniczała się do roli żony i matki. Do czasów gdzie to głos mężczyzn był decydujący i niepodważalny, a jego czyny nie podlegały osądzaniu. Do czasów, w których przemoc wobec kobiet była czymś niemalże naturalnym, a brak wsparcia w społeczeństwie dla ofiary nie budził żadnych sprzeciwów. Do czasów, w których szacunek miał zawsze kolor biały, a głównym argumentem był argument pieniądza. • To właśnie w tych czasach w Kentucky, w miasteczku Baileyville powstaje konna biblioteka. Biblioteka założona z inicjatywy kobiet i przez kobiety zarządzana - nieco na przekór protestów męskiej części społeczności. W skład bibliotekarek zalicza się Margery O'Hara - kobieta żyjąca według własnych zasad, wzbudzająca spore kontrowersje w miasteczku, posiadająca ogromny hart ducha i niewyparzony język. Ojciec Margery był znanym w okolicy pijakiem i bimbrownikiem, który znęcał się nad rodziną, wskutek czego się rozpadła. • Drugą bibliotekarką jest Alice, angielka przybyła do miasteczka za mężem Bennetem - współzarządcą kopalni, który wraz z despotycznym, konserwatywnym ojcem, jest człowiekiem wpływowym w miasteczku. Małżeństwo Alice to jednak jej wielka porażka. Ślub z amerykaninem i wyjazd z Europy miały być dla kobiety nowym początkiem, wyrwaniem się spod skrzydeł rodziny, która uważała dziewczynę za osobę przynoszącą wstyd nazwisku. Alice jednak nie jest szczęśliwa w nowym związku, a dodatkowo jej konflikt z teściem zdaje się eskalować z każdym dniem, aż dochodzi do dramatycznych wydarzeń. • W bibliotece spotkany też Izzy - młodą amerykankę, której lekka niepełnosprawność wpływa ogromnie na jej poczucie własnej wartości. Beth, której porywczość i hardość zdają się być przykrywką dla jej prawdziwej natury. • Kathleen, która dołącza do zespołu po śmierci męża, nieco z wdzięczności za to co bibliotekarki zrobiły dla jej ukochanego, nieco dla samej siebie. • Jest jeszcze Sophie, która zostaje bibliotekarką z wielkim oporem i obawą z powodu jej postrzegania przez pryzmat koloru skóry. Sophie obawia się agresji ze strony mieszkańców miasteczka i zgadza się pomagać w bibliotece tylko pod warunkiem, że będzie pracować wieczorami i tylko w zamkniętym budynku przy reparacji dzieł. • Kobiety nie mają lekko. Każda z nich zmaga się w osobistymi problemami, niekiedy głęboko skrywanymi. Z niechęcią i agresją ze strony niektórych członków lokalnej społeczności. Ale największy cios spada na Margery i to w czasie kiedy potrzebuje ona największej opieki i troski. Dramatyczne chwile jednak jednoczą przyjaciółki i pokazują im jak wielką siłę ma ich jedność. • Książka jest przepiękna. Wzbudzi w Was i radość, złość i łzy. Pokazuje tak wiele aspektów, które wzajemnie na siebie wpływają, jednocześnie tworząc jeden spójny obraz społeczności, w której następują znaczące zmiany. Powieść jest głęboka, skłaniająca do przemyśleń i niosąca ponadczasowe przesłanie. To manifest kobiecości i przyjaźni, który z całego serca polecam Wam nie tylko na nadchodzący Dzień Kobiet.

Książka to to przejmująca opowieść o austriackiej skrzypaczce, Adele, która wskutek decyzji o jej reedukacji zostaje zesłana do obozu Aushwitz-Birkenau. • 🦋 • Fabuła toczy się w dwóch przedziałach czasowych. • Z jednej strony mamy przedstawioną historię Adele, opowiedzianą przez nią samą. Widzimy przepych austriackiej filharmonii, gdzie gościnnie koncertuje młoda kobieta. Dostrzegamy nieco groteskowe zachowanie jej matki, która w obliczy panującej wojny, bardziej dba o wizerunek córki, tak aby był ona dobrą partią. Widzimy ojca dziewczyny - generała Trzeciej Rzeszy - który wyżej ceni służbę Fuhrerowi niż więzy rodzinne i wydaje córkę niemieckim żołnierzom, kiedy wychodzi na jaw, jej udział w pomocy ukrywającym się Żydom. • Z drugiej strony poznajemy historię Sery, która toczy się w czasach współczesnych. Ta właścicielka nowojorskiej galerii sztuki od około dwóch lat, bezskutecznie poszukuje oryginału portretu kobiety, wykonanego w obozie koncentracyjnym. Na tym przejmującym dziele widać piękną kobietę, ubraną w arystokratyczny sposób o przenikliwym spojrzeniu. Cechami, która przemawiają za tym, że jest więźniarką są ogolona głowa i wytatuowany na ramieniu numer. Poszukiwania Sery, doprowadzają ją do posiadłości Hanoverów, w której zdaje się, że zmarły senior rodu jest kluczem do znalezienia oryginału dzieła. W posiadłości bowiem przechowywana jest kopia portretu. Niestety sytuacja nieco się komplikuje, kiedy obraz staje się kością niezgody w procedurze spadkowej. • Wspólne poszukiwania owocują też wątkiem miłosnym pomiędzy Serą a Williamem, choć oboje są już boleśnie doświadczeni. • 🦋 • W książce pokazany jest przerażający obraz obozu śmierci. Mimo, że Adele jako członkini obozowej orkiestry może liczyć na lepsze warunki niż inne więźniarki, nadal pozostają one nieludzkie. Adele początkowo oprócz codzienny, wielogodzinnych prób pracuje również w Kanadzie, miejscu segregacji rzeczy osobistych więźniów, odbieranych im przy przyjeździe. Groteskowość samego bytu orkiestry w tym strasznym miejscu porusza. Muzyka, w formie skocznych marszów i innych patriotycznych melodii towarzyszy bowiem ludziom, maszerującym do komory gazowej oraz nowoprzybyłym. Adele, trzyma przy życiu jednak wspomnienie Vladimira, jej ukochanego. Schowana w futerale spinka w kształcie motyla - prezent od niego- towarzyszy jej w najtrudniejszych chwilach. W obozie poznaje również Omarę, która zastępuje dziewczynie matkę. • 🦋 • Fabuła mnie bardzo wciągnęła. Z ciekawością, wzruszeniem, ale też przerażeniem poznawałam losy młodej skrzypaczki. Jednak na tle przeczytanych pozycji z literatury obozowej uznałabym ją za jedną z łagodniejszych. Jeśli więc chcielibyście sięgnąć po książkę w tym temacie, ale obawiacie się jej drastyczności - ta będzie odpowiednia.

Amy Witcher jest nieodrodną córką swojego ojca - Roberta. Podobnie jak on i jej starszy brat wstąpiła do policji kiedy tylko skończyła osiemnaście lat. Jej skrupulatność, dociekliwość i umiejętność odczytywania i łączenia nawet drobnych faktów sprawiają, że szybko odnosi sukcesy i zostaje komisarzem. • Niestety ukochany ojciec umiera, a Amy zajmuje jego miejsce, stając na czele specjalnej jednostki policji, zajmującej się najgłośniejszymi i najtrudniejszymi sprawami kryminalnymi. • Jedną ze spraw, nad którymi pracuje jej zespół jest sprawa "Bestii z Brentwood". Małżeństwa, które posługując się podstępem, wabiło, gwałciło i zabijało swojego czasu młode kobiety. W toku śledztwa i postępowania w latach osie­mdzi­esią­tych­ ujawniono miejsca ukrycia zwłok ofiar- oprócz trzech dziewczyn, których rodziny nadal liczą na odnalezienie ich szczątków. • Kiedy jeden ze skazanych małżonków, Jack Grimes, umiera w celi, jego żona wysyła do komisarz list, w którym proponuje współpracę, poprzez wskazanie miejsca zakopania brakujących zwłok, ale też wyjawia Amy straszną prawdę. Okazuje się bowiem, że funkcjonariuszka policji jest córką małżeństwa zabójców, adoptowaną przez Roberta i Florę Witcher kiedy miała cztery lata. • Wiadomość ta nie tylko przeraża kobietę, która czuje, że płynąca w niej krew zbrodniarzy sprawia, że nie zasługuje na to aby być policjantką. Informacja ta przywołuje też wspomnienia z dzieciństwa, które Amy (a w dzieciństwie Poppy) wyparła ze swojej świadomości. • Zmagając się z własnym wnętrzem i powracającą przeszłością Amy zgadza się na współpracę z biologiczną matką, tym bardziej, że w tym samym czasie dochodzi do porwania kolejnej dziewczyny. A w mediach społecznościowych publikowane są hashtagi wskazujące, że to porwanie ma wiele wspólnego z tymi, których dopuścili się Grimes'owie w przeszłości. • Ta książka to thriller psychologiczny z elementami kryminalnymi. Jej fabuła wciąga, a wewnętrzne rozterki Amy są bardzo dobrze wykreowane. • Jednak moim zdaniem na największą uwagę zasługuje postać Lillian. Ta bezduszna manipulantka, psychopatka, która nie liczy się nawet z własnymi dziećmi została moim zdaniem wykreowana najlepiej. Jako kobieta o specyficznych upodobaniach seksualnych, która dla swoich celów wykorzystywała męża oraz dzieci. Kobieta która po latach odkrywa możliwość ponownego wykorzystania naiwności swoich potomków do własnych celów. W zimny i wyrachowany sposób planująca każdy swój kolejny ruch. Ta postać Was omami i wciągnie we własną intrygę. • I to właśnie ze względu na Lillian polecam Wam tę książkę.

Podejrzewam, że większość z Was zna biedronkowy konkurs Piórko, cykliczne organizowany od 2015 roku. • W konkursie tym, co roku nagrodzone zostają dwie osoby - autor tekstu i ilustrator - którzy wspólnie tworzą książkę dla dzieci. • Jedną z najbardziej znanych jest "Szary domek" - książka nagrodzona w pierwszej edycji konkursu. Dziś jednak chcę Wam opowiedzieć o innym, równie wartościowym tytule. • 💭 • "Córka bajarza" to opowieść o odnajdywaniu własnych talentów. Opowieść o tym, że każdy z nas posiada talenty, nawet jeśli zdaje mu się inaczej. Pokazuje też, że czasem droga do odnalezienia go nie jest łatwa, oraz często dostrzegamy własne uzdolnienia w sytuacji praktycznie bez wyjścia, kiedy praktycznie tracimy już nadzieję. • 💭 • Tak właśnie było z córką bajarza. Podziwiała ona swojego ojca, za dar opowiadania, który posiadał, sama w sobie go nie odnajdując. Razem z innymi mieszkańcami miasteczka zachwycała się barwnością, mnogością i czarownością opowieści, które snuł przy każdej nadarzającej się okazji. Przepełniała ją radość, gdy widziała jak jednał ku sobie ludzi, jak podnosił ich na duchu w trudnych momentach, jak swymi opowieściami dawał im ukojenie i nadzieję. Kiedy więc ojciec zachorował udała się do czarownicy by ta wróciła mu zdrowie, jako że nie znajdowała innego wyjścia, a pragnęła ocalić umierającego ojca. • Jak to zwykle w bajkach bywa, czarownica zażądała zapłaty. Dziewczyna obiecywała jej różne, dostępne jej dobra, jednak wszystkie okazywały się za mało wartościowe. Finalnie, nie mając już innego wyjścia córka bajarza obiecała czarownicy oddać ich największy skarb (twierdząc jednak, że żadnego nie posiadają) aby ta pomogła schorowanemu staruszkowi. • Jak zapewne się domyślacie, wiedźma za uratowanie bajarza zabrała mu dar opowiadania. Dar zniknął w momencie kiedy w miasteczku nastał trudny czas, a mieszkańcy cierpiący głód chcieli, bezskutecznie, pokrzepić się słuchając opowieści bajarza. Wówczas córka bajarza udaje się w długą i niebezpieczną podróż do Króla Bajarzy by ten przywrócił dar jej ojcu. Finał tej wyprawy przynosi jednak dużo więcej niż się spodziewała ❤️ • 💭 • Mnie osobiście ta historia wzruszyła i ujęła. Polecam Wam ją bardzo, tym bardziej, że te książeczki znajdziecie praktycznie w każdym sklepie z owadziej sieci 😉

Słowo, którym określiłabym tę powieść to niepokojąca. Niepokojąca była fabuła, niepokojące były przedstawione relacje międzyludzkie, otoczenie, niepokojące było też samo zakończenie. Podczas lektury niezmiennie odczuwałam lekkie napięcie i właśnie niepokój. • Trzeba też przyznać, że fabuła rozpoczyna się bardzo mocnym akcentem. Opis zabójstwa babci i późniejszego spalenia zwłok opowiedziany z perspektywy kilkuletniej Liv, to niewątpliwie przerażający początek, po którym spodziewać by się mogło kontynuacji kryminalnego wątku. • Jednak nic z tych rzeczy, potem jest jeszcze bardziej...no właśnie, niepokojąco. • W książce znajdziemy historię rodziny mieszkającej w odosobnionym fragmencie wyspy. Od miasteczka posiadłość Haarderów (nazywaną przez miejscowych Głową) oddziela przesmyk- Szyja. Dom głównych bohaterów położony jest pośród lasu świerkowego, pełnego zwierzyny. Sami mieszkańcy stronią od reszty sąsiadów i starają się chronić swoją niezależność. • Ojciec dwojga chłopców, których początkowo poznajemy jest cieślą i kowalem, a jego umiejętności zyskują uznanie w miasteczku. Po jego śmierci, schedę przejmuje jeden z synów - Jens, który osiada na Głowie z żoną i dwójką dzieci. Niestety jedno z bliźniąt (chłopiec) ginie w tragicznych okolicznościach, które nie są do końca jasne dla jego matki. Ocalała Liv staje się nieodłącznym kompanem swojego ojca, towarzysząc mu w codziennych pracach, ucząc się polować i odpowiednio pozyskiwać żywicę z okolicznych drzew. • Ojciec Liv zafascynowany bowiem właściwościami tego drzewnego soku, zaczyna gromadzić go w swojej pracowni. Gromadzi nie tylko żywicę, ale też wiele innych przedmiotów z chęci ochronienia ich przed wyrzuceniem. Szaleństwo Jensa nakazuje mu zatrzymywać wszystko, rodzina nie wyrzuca niczego, dodatkowo jeszcze zbierając i kradnąc przedmioty z domów mieszkańców miasteczka. Jens pragnie zatrzymać je na zawsze, ocalić je przed wyrzuceniem, zapomnieniem i rozkładem - i w tym duchu wychowuje swoją córkę. Matka Liv bowiem po śmierci Carla (którego obecność dziewczynka nadal odczuwa) stopniowo zamyka się w swojej sypialni, przestając uczestniczyć w życiu rodziny, również z powodu nadmiernej tuszy, utrudniającej jej poruszanie się. • Kiedy Liv osiąga wiek szkolny, ojciec zgłasza jej utonięcie, mimo, że dziewczynka żyje. Choć od tego momentu jej mieszkaniem jest opustoszały kontener na śmieci, stojący na podwórku, a każdego dnia towarzyszy jej zakaz ojca aby pokazywać się komukolwiek. Argumentuje to obawą, że ludzie dziewczynkę zabiorą, a on nie chce jej stracić. • Dawno nie czytałam tak pokręconej, przerażającej i przepełnionej szaleństwem historii. Studium przypadku Jensa i Liv pokazuje do jakich tragicznych skutków może prowadzić obłęd. W obrębie domu Jensa dzieją się rzeczy przerażające, które poznajemy oczami kilkuletniego dziecka, opowiedziane bez najmniejszego strachu. Liv, wszystkie poczynania ojca odbiera jako naturalne zachowanie, jak najzwyklejszą codzienność. Szaleństwo, w którym wyrasta zmienia zupełnie jej zdolność oceny sytuacji, zaciera podział na dobro i zło. Liv postrzega świat w zupełnie odmienny sposób. Wierzy, że po zmroku nie można odczuwać bólu, więc jest to najlepsza pora na zabijanie - nie tylko zwierzyny. Wierzy, że jej tata robi dobrze, zachowując te wszystkie przedmioty, że kradzież nie jest złem, a tylko dzieleniem się nadmiarowymi dobrami. Wierzy, że inni ludzie (oprócz rodziców) chcą ją tylko skrzywdzić i należy przed nimi uciekać. • Jeśli lubicie pokręcone psychologicznie thrillery, które nie są oczywiste i niosą ze sobą duże pokłady emocjonalne to polecam Wam tę pozycję.