Jak dobrze znacie historię USA? Podejrzewam, że części z Was jawi się ona niczym american dream itp. Ale często zapominamy o tej drugiej stronie. O zbrodniach kolonistów, rezerwatach w których zamykani byli rdzenni mieszkańcy Ameryki. O rzeziach, podpaleniach wiosek i wysiedleniach. • O tej utracie suwerenności, próbie odebrania tożsamości przeczytacie w tej książce. Ale historię tę opowie Wam dwanaście osób, każda z własnej perspektywy. Każda z nich podzieli się swoim życiem, wpisanym w #indianholocaust • Na początku miałam wrażenie, że każda z tych opowieści jest odrębnym rozdziałem, zebranym w jednym dziele. Jednak im więcej stron przerzuciłam, tym bardziej wszystko zaczynało układać się w jedną całość- prowadzącą do zjazdu plemiennego w Oakland. • Serdecznie polecam Wam tę lekturę. Lekturę, która pokazuje, że mimo ustania zagłady w sensie fizycznym, nadal odczuwalna jest ona w psychice ludzkiej. Ból, rozpacz i trauma trwają nadal i współistnieją w codziennym świecie.

Kiedy na szkolnym przejściu dla pieszych zamiast zrzędliwego pana Stopka pojawia się jego miła następczyni, grupa szkolnych przyjaciół rozpoczyna śledztwo. Rozwiązanie zagadki nie jest takie proste z uwagi na fakt, że szkolne Sekretarki nie chcą nawet rozmawiać z uczniami, a inni nauczyciele zdają się niewiele wiedzieć. • Kiedy jednak za starą szopą dzieci dostrzegają mgławicową chmurę, dodatkowo dowiadując się, że pan Stopek odszedł, nie mają wątpliwości, że mają do czynienia z powracającym widmem 👻 Z całych sił starają się więc pomóc duchowi przejść na "drugą stronę" • Wartka akcja, duża dawka humoru i nietuzinkowe, nieco przejaskrawione postacie to niewątpliwe zalety tej książki. A jak dodać do tego szczyptę zjawisk paranormalnych i nieco komiksowy styl zapisu opowieści - mamy naprawdę fajną propozycję dla młodego czytelnika 🙂 • Książka nadaje się do wieczornego czytania, jednak tutaj komiksowe wstawki są maleńkim utrudnieniem 😉 • Sugerowany wiek dla tej pozycji to 6+ i ja w pełni się z nim zgadzam 🙂

Do opuszczonego domu młynarza wprowadza się rodzina Kuch­niop­ożar­skic­h. Nowi lokatorzy nie są jednak witani z radością przez dotychczasową mieszkankę przylegającego do domu ogrodu- Petronelę. Petronela to jabłoniowa czarownica, mieszkająca w jabłkowym domku, na szczycie rzadkiego gatunku jabłoni - pasiastego zimowego liczka. Rodzeństwo, bliźnięta Lilka i Leon, po przetrwaniu pierwszych prób przepędzenia przez czarownicę, zaprzyjaźniają się z Petronelą, Lucjuszem i Sznurakami. Razem stawiają czoła Cherlawcowi i jego opryszkom, zdobywają pierwszą nagrodę w konkursie cukierniczym czy w końcu upiększają dzień otwarcia kawiarni pana Kuch­niop­ożar­skie­go. Dzieje się, oj dzieje 🙂 • Lektura bardzo przyjemna, zainteresowała bardzo moją sześciolatkę. W kilku miejscach ocenzurowałam użyte sformułowania 🙊, ale nie wpłynęło to na pozytywny odbiór książki 🙂 Przedział wiekowy moim zdaniem to 5-10 lat 👍

Część opisująca bliżej Joannę to trzeci (a drugi, po którą sięgnęłam 🤷) tom z serii. Przybliża nam postać przedszkolanki, która rezygnuje z wieloletniej posady aby razem z Izą otworzyć restaurację serwującą sushi. Joanna jest doświadczona przez los w dzieciństwie. Osierocona przez rodziców, którzy zginęli w wypadku, w którym i ona brała udział. Wychowująca nastoletnią córkę, ponownie wyszła za mąż za Tunezyjczyka. Po długiej, urzędowej batalii udaje się jej ściągnąć męża do Polski i na nowo budować patchworkową rodzinę. Joanna jest skryta, zamknięta w sobie, ukrywająca tajemnicę z przeszłości. Nie do końca pogodziła się ze śmiercią rodziców i...no właśnie - ten aspekt zdaje się boleć najbardziej. Jest też najbardziej empatyczną, cierpliwą i ciepłą z całej czwórki czterech jedynaczek. • Książka bardzo przyjemna w odbiorze, wielowątkowa. Z jednej strony pokazuje dzielną kobietę, wspó­łwła­ścic­ielk­ę restauracji - z drugiej zagubioną, wycofaną sierotę, próbującą zapomnieć o traumatycznych wydarzeniach.

Kolejna część opowiadająca o sympatycznej Strażniczce Mieczy ⚔️, opiekunki białej broni na Zamku Jutrzenki 🏰. Krzysia jest bardzo uczynna i pomocna przez co zjednuje sobie wielu przyjaciół - ułatwia jej to umiejętność rozmawiania ze zwierzętami 🙂 Jednak nie wszyscy są do niej przyjaźnie nastawieni. • W tej części czytamy o serii psot i żartów, których ofiarami padają rycerze przybywający na Zamku Jutrzenki. Ktoś zamienia cukier z solą, przez co zupa, podana na uczcie, okazuje się nie do zjedzenia. Ktoś zamienia w solniczkach 🧂 sól na proszek kichający, przez co wszyscy ryczerze dostają napadu kichania🤧 A wszystko to ma miejsce po dziwnej, nocnej wizycie jeźdźca na koniu 🐎, którego (jak się okazuje) widziała tylko Krzysia i zwierzęta. • Chcecie dowiedzieć się kto okazał się zamkowym figlarzem? Sięgnijcie po tę książkę, a na pewno miło spędzicie czas na lekturze. Pozycja kierowana jest do dzieci w wieku 6-9 lat, ale moim zdaniem 5-ciolatek też będzie zainteresowany przygodami Krzysi 🙂