Zachwycona kryminałem „Wyznania” Kanae Minato postanowiłam sięgnąć również po „Wszystko dla N” i bardzo, oj bardzo tego żałuję. Cóż za stracony czas. Ale do rzeczy… • Na dzień dobry mamy morderstwo małżonków, mieszkających w apartamencie jednego z wieżowców. Świadków zdarzenia jest kilkoro. Każdy z nich składa zeznania i wszystko wskazuje na to, że sprawca jest tylko jeden i bardzo łatwo go wskazać. W sumie ekstra, tylko co dalej? Pomyślałam wówczas sobie, że teraz to czekam tylko na to wielkie łał, które musi mnie rzecz oczywista zaskoczyć. I tak brnę dalej w tekst. I okazuję się, że im dalej tym gorzej. Ponownie wracamy do tych samych bohaterów, ale tym razem zaglądamy nieco bardziej w meandry ich psychiki. Okazuje się, że każdy z nich skrywał jakąś tajemnicę, wiele rzeczy przemilczał, uknuł pewną intrygę. A wszystko to z miłości… Trudno jest jednak dociec czyjej konkretnie i do kogo. Nużący jest ten wywód autorki, związany z wędrówką po zakamarkach ludzkiej psychiki. W sumie niewiele z niego korzystnego dla fabuły wynika. Czytelnik jest nim znudzony, zmęczony i bardzo mocno rozczarowany jego końcowym rezultatem. Fabułę tą porównałabym do gwałtownie przebitego balonika, wypełnionego powietrzem. Krótkie bummm i zupełnie nic poza tym. Dlatego absolutnie nie polecam!!!

Najsłynniejszym cieszyńskim daniem są kanapeczki ze śledziem. Królują one także na corocznym bankiecie w ratuszu. Ale wygląda na to, że w tym roku ich zabraknie. Bo w sklepie na ulicy Gołębiej doszło do kradzieży. Ktoś wybił szybę wystawową i skradł wszystkie śledzie. Dziwna to sprawa, ale Walerka Koczy i komisarz Psota podejmują wyzwanie. Oczywiście do całej tej akcji włącza się także Kocia Szajka, która sama miała wcześniej ogromną chrapkę na te przepyszne śledziki… Komu tak zasmakowały śledzie tym razem? A może ich kradzież to zwykły podstęp? Jak będzie wyglądało przyjęcie w cieszyńskim ratuszu bez królewskich śledzi? Hmmm… Przekonajcie się najlepiej sami. Udanej lekturki 😉

Ktoś zakłóca błogą ciszę w Cieszynie. W pobliżu budynku starego kina dzieją się bardzo dziwne rzeczy. Słychać jakieś tajemnicze odgłosy oraz hałasy. Od lat mieszkańcy powtarzają legendę o pewnej klątwie, związanej z tym miejscem. Czyżby to duchy dawały o sobie znać? Oczywiście tajemnicą tą zainteresowała się Kocia Szajka i z pewnością rozwiąże tą nurtującą wszystkich zagadkę. Koty wkraczają w mury dawnego kina i już wkrótce wszystko staje się jasne. Przy okazji poznajemy historię małego kota Precelka… 😉 Polecam lekturę wszystkim uwielbiającym dete­ktyw­isty­czne­ zagadki. Świetna rzecz...

Książka ta mówi o wojennych losach rodziny Papuzińskich. Jest opowiedziana z perspektywy dziecka, w tym przypadku małej Asiuni. Gdy wybuchła wojna Asiunia miała wówczas zaledwie pięć lat. Nie wszystkie sytuacje były dla niej zupełnie jasne. Z dnia na dzień zniknęła mama. Rozpoczęło się ich tułacze życie, pełne strachu, smutku i lęku. Na szczęście jest to historia, która prawie dla wszystkich dobrze się kończy. A tą iskierkę nadziei na nastanie lepszego jutra przynosi Asiuni i jej licznemu rodzeństwu tato Stanisław, który powrócił z wojny żyw. Piękna, aczkolwiek trudna lektura o okrutnej wojnie widzianej oczami dzieci. Poruszająca małe serduszka…

Jak to jest z tymi tradycjami? Niby wydaje nam się, że wszystko na ich temat wiemy, a jednak chyba niekoniecznie. Pani Piątkowska w bardzo przystępny i rzeczowy sposób opisuje poszczególne z nich w książce „Gdyby jajko mogło mówić”. Dlaczego topimy Marzannę, czemu Walentynki obchodzimy w lutym, skąd się wziął prima-aprilis, jaka zaklęta moc drzemie w kurzym jajku i dlaczego w Andrzejki powinny wróżyć sobie wyłącznie dziewczyny? Idę o zakład, że każdy z nas dowie się z tej książki czegoś, o czym wcześniej nie miał bladego pojęcia 😉 Udanej lektury.