"Nuda jest gorsza niż zastrzyk, a nawet niż mycie zębów". Tego zdania jest dziesięcioletnia Zosia, która po raz kolejny samotnie spędza wakacje. Jej wiecznie zapracowana mama musi wyjechać służbowo, zostawia więc dziewczynkę pod opieką nietuzinkowej ciotki Róży. Niedługo potem Zosia poznaje również tajemniczą Rutkę i od tej pory zupełnie zapomina co to jest nuda. • Joanna Fabicka stworzyła piękną i mądrą książkę, pełną poczucia humoru (którym autorka puszcza oko do czytelnika) i pobudzającą wyobraźnię, którą zdecydowanie można polecić zarówno dzieciom, jak i dorosłym. Jej głównym tematem jest wojna i okupacja, przedstawione za pomocą aluzji i symboli - te oczywiste będą dla dorosłego czytelnika. Ale jest to również opowieść o przyjaźni i tęsknocie, i o tym, co w życiu najważniejsze. O tym, że większość z nas kiedy już dorośnie, traci swoją szczerość i otwartość, a życie wpasowuje nas w schematy (i przez to "... dorośli nie są zbyt rozgarnięci i dlatego widzą tylko niektóre rzeczy"). • Dla młodych czytelników będzie to przede wszystkim tajemnicza i trzymająca w napięciu historia oparta na niewiarygodnej przygodzie, pokazująca, że wszędzie może być ciekawie. AO

Coś dla czytelników lubiących historie mrożące krew w żyłach, zwłaszcza historie, które wydarzyły się naprawdę i to wcale nie tak dawno. Autor książki pt. „Elegancki morderca”, Cezary Łazarewicz, przypomina nam postać seryjnego mordercy Władysława Mazurkiewicza. Nieco starsi mieszkańcy Krakowa do dzisiaj wspominają przystojnego mężczyznę, o którym pisała w latach 50-tych prasa krakowska i ogólnopolska. • Mazurkiewicz był człowiekiem ogólnie lubianym. Miły, szarmancki, dobrze ubrany, uczynny, szanował kobiety. Wzbudzał zaufanie. Nikt nie wiedział czym się zajmuje, skąd ma pieniądze, ale też nikt tego nie dociekał. Ten sympatyczny człowiek zamordował prawdopodobnie aż 30 osób, oskarżono go jednak o zabicie sześciu. Jego ofiarami były m. in. siostry Jadwiga i Zofia de Laveaux . Zbrodnia ta była o tyle makabryczna, że zabójca postanowił ukryć zwłoki kobiet pod betonową wylewką w wynajmowanym garażu. Ten garaż oraz kamienica, w której się znajduje, stoją do dziś na rogu ulic Beliny-Prażmowskiego i Olszańskiej. Brązowe drzwi do garażu wciąż przypominają o tej ponurej zbrodni. • Mazurkiewicz został stracony w Krakowie w więzieniu przy ul. Montelupich 29 lub 31 stycznia 1957 roku (dane są niedokładne). • Autor przed napisaniem książki dokładnie przejrzał archiwa milicyjne, akta procesowe, archiwum IPN, rozmawiał z ludźmi, którzy Mazurkiewicza znali i pamiętają do dziś, prześledził prasę z tego okresu. Znamienny był fakt, że prokuratura początkowo nie oskarżyła mordercy, a dowody zlekceważyła. Mówiono też, że Mazurkiewicz współpracował z Gestapo, lecz akta IPN-u tego nie potwierdzają. • Polecam tę książkę, proponuję też w czasie spaceru obejrzeć miejsca związane z tą postacią, która na trwale wpisała się w pejzaż powojennego Krakowa.es

Czy wilk jest naprawdę taki zły? • Od zawsze wilki wzbudzały wiele emocji. Mają wielu wiernych fanów, ale i też przeciwników, nigdy jednak nie pozostają obojętne. Adam Wajrak zmierza się właśnie z wilczym tematem w swojej najnowszej książce. • Pyta - skąd u ludzi taka obawa przed tymi wspaniałymi zwierzętami? I dlaczego wyrządzamy im tyle krzywd? To najbardziej prześladowane zwierzę w Polsce, choć ataki na ludzi są tak rzadkie, że dawno nie odnotowano żadnego takiego przypadku, odmiennie niż np. niedźwiedzie - takie ataki są częstsze. Ile w naszej świadomości o wilkach jest lęku, ile legendy, ile zasłyszanych utartych schematów, a ile prawdziwych, rzetelnych wiadomości. Jaki właściwie on jest? Na to pytanie, wspaniale piszący Adam Wajrak odpowiada opisując swoje doświadczenia z tymi ssakami. Gorąco polecam, bo można dużo się dowiedzieć, na pewno zaskoczyć, bo tak naprawdę mało wiemy o tych pięknych zwierzętach. TT

Marzyliście kiedyś, aby uciec od życia na jeden dzień? Zostawić napięte grafiki, plany na przyszłość, obowiązki rodzinne i służbowe i po prostu wyjechać gdzieś, gdziekolwiek? • Bohaterka książki Allyson dopiero wkracza w dorosłe życie. Koniec szkoły, ostatnie wakacje przed wyjazdem na studia. Początek nowego życia dla wielu młodych ludzi. Życie Allyson jest jednak skrupulatnie zaplanowane przez nadopiekuńczych rodziców. Nawet Wielka Przygoda jaką miały być wakacje w Europie są tak naprawdę wymyślone i starannie zorganizowane przez rezolutną matkę. Dziewczyna ma przez to wśród znajomych opinię bardzo przewidywalnej szarej myszki. • Dlatego mocno zaskakuje swoją przyjaciółkę, gdy namawia ją na wymknięcie się spod opieki przewodnika wycieczki i wzięcie udziału w spektaklu szekspirowskim na wolnym powietrzu. Oczywiście wszystko za sprawą przystojnego młodzieńca. • Gdy kilka dni później ten nieznajomy proponuje jej spędzenie jednego dnia w Paryżu Allyson prawie odmawia, wszak kłóci się to ze wszystkimi zasadami zdrowego rozsądku. Postanawia jednak zrobić coś szalonego i przeżywa niesamowitą przygodę, która jest jednak dopiero początkiem tej historii. • Pełna szekspirowskich odniesień książka jest bardzo przyjemna w odbiorze. Może niezbyt skomplikowana (co nie znaczy, że infantylna!), ale przecież każdy pragnie czasem zanurzyć się • w prostej opowieści, która nawet jeśli nie skończy się happy endem, da nam poczucie, że możemy przeżyć w życiu coś pozytywnego. W końcu każdy napotkany nieznajomy może okazać się nowym sprzymierzeńcem, wystarczy tylko odważyć się go poznać. A każdy dzień może podarować nam morze wspomnień i odmienić w sposób jakiego nigdy byśmy nie podejrzewali. • Książka posiada również kontynuację „Ten jeden rok”, gdzie możemy spojrzeć na tę historię oczami innego bohatera. Polecam. JP

„Pępek świata. Wspomnienia z Zakopanego” Rafała Malczewskiego, malarza, narciarza, taternika, syna wybitnego malarza Jacka Malczewskiego, to lektura dla miłośników Zakopanego, zwłaszcza tych, których oprócz gór interesują ludzie związani z tym miejscem, zabytki kultura, cyganeria zakopiańska. A jest o kim pisać, wszak do Zakopanego ciągnęła cała rzesza różnego rodzaju „gości”!. A to malarze, rzeźbiarze, poeci, pisarze, dziennikarze, muzycy a z drugiej strony arystokraci, bogate mieszczaństwo i suchotnicy na wywczasy. Niektórzy zostawali tu na zawsze. • Z czasem Zakopane stało się przytułkiem socjałów, członków PPS, bolszewików. • Nie będę się starała wymieniać nazwisk bohaterów książki , jest ich kilkaset! • Oczywiście nie zabraknie historii z górskich szlaków, wspomnień o pierwszych taternikach (Chałubiński, Surzycki, Roj, Tatar,Świerz, Maślanka, Kulczyński, Król, Chmielowski, Zaruski, Kordys, Klemensiewicz, Znamięcki) oraz opowieści o „tubylcach”- góralach. Uzdrowiska, wille, kawiarnie, restauracje, hotele, zakopiańskie ulice, górskie szlaki to miejsce akcji tej świetnej, nieocenzurowanej wersji wspomnień o Zakopanem. • Książka napisana z dawką humoru, ironii i złośliwości dotyczy okresu dwudziestolecia międzywojennego. Uroku dodają czarno-białe fotografie. • Jeśli chcesz poczuć niepowtarzalny klimat tamtych lat, poznać środowisko artystyczne Zakopanego, lubisz ploteczki, anegdoty i „skandale towarzyskie” to książka dla Ciebie! JM