Zapomniany żołnierz / Guy Sajer • Guy Sajer jako ochotnik (Francuz po ojcu, Niemiec po matce) idzie na wojnę. Od jesieni 1942 roku bierze udział w kampanii w Rosji, a w maju 1943 roku jako 17-sto latek ponownie zaciąga się wojska, tym razem do elitarnej jednostki „Gross Deutschland” i służy w niej do końca wojny. • W 1952 roku Guy Sajer zaczął spisywać swoje „przygody wojenne” i relacjonować całą swoją wędrówkę. • Do książki został dołączony szlak bojowy, jaki przemierzył autor. • Żołnierze elitarnej jednostki „Gross Deutschland” nie dostali skarpet (zabrakło) i tak wyruszyli na front. W latach 60-tych w wojsku Polskim szeregowcy nie dostawali skarpet tylko onuce. • Gdy Guy Sajer zaciągnął się ponownie do wojska nie było już odwrotu – musiał walczyć aby przeżyć lub umrzeć. • Można się dziwić co skłoniło Guy Sajera do ponownego zaciągnięcia się do wojska, wcześniej służył w wojskach transportowych. • Lepiej zrozumieć to co przeszedł Sajer może ten co był np. na poligonie/nach wojskowych w zimie w Suwałkach (biegun zimna w Polsce). Tam nie było aż tak niskich temperatur jak na Ukrainie (-43o C – przy tej temperaturze metalowa broń łamie się jak zapałki – str. 361) i wiadomym było, że nie zginiemy, a pomimo tego „nie było wesoło”. • 30 stycznia 1945 roku został storpedowany Niemiecki statek pasażerski i było ponad 5000 ofiar. • Wg autora "na wojnie wszystko wykonywane jest z determinacją".

Szpieg, czyli podstawy szpiegowskiego fachu • Wiktor Suworow – właściwie Władimir Bogdanowicz Rezun – to znany rosyjski pisarz i historyk. Ukończył Wojskową Akademię Dyplomatyczną w Moskwie, a następnie w latach 1974–1978 był rezydentem GRU w Genewie. • Co może napisać były szpieg co nie byłoby powszechnie znane? • Książka rozwlekła ma 416 stron. W wielu miejscach autor się powtarza. • Nie znalazłem w książce podstaw szpiegowskiego fachu. A zamieszczone w książce „rady dla początkujących szpiegów” są śmiechu warte, podobno na nich budowali swój kunszt szpiedzy. • Pomiędzy stronami 352 i 353 zamieszczono zdjęcia. Pod jednym z nich możemy przeczytać: • „W czasie konferencji Jałtańskiej 1945 roku Stalin z rozmachem i umiejętnie wykorzystał alkohol. Chciał zmusić Roosevelta i Churchilla do podpisania potrzebnych mu dokumentów. Do tego celu upijanie na wesoło pasowało jak ulał. …. Jednego dnia wzniesiono w sumie 45 toastów. Rzecz jasna towarzysz Stalin był w pracy i czasie konferencji był trzeźwy…. Podczas negocjacji zamiast wódki pił wodę, a zamiast koniaku – zimną herbatę w odpowiednim kolorze.”

Autor w 12 rozdziałach bierze nas w XXI wieku w Świat Szamanów • „- Ludzkość musi jeszcze długo istnieć, Żeby wyjaśnić samą siebie” • Tako rzecze Walentina Iwanowna Charitonowa => profesor Centrum Antropologii Medycznej w Instytucie Etnologii i Antropologii Rosyjskiej Akademii Nauk, największa znawczyni szamanizmu w Rosji z którą autor spotkał się po zakończeniu podróży przez Syberię. • Słowo „szamanić” weszło w całej Rosji do obiegowego jeżyka i znaczy tyle, co kręcić, zmyślać, zalewać, oszukiwać, bajdurzyć, fantazjować. (str. 96) • Podobno wszystko zaczyna się w głowie chorego. • Autor kończy książkę zdaniem: • „Nie zobaczysz, dopóki nie uwierzysz.”

Efekt placebo. Naukowe dowody na uzdrawiającą moc twojego umysłu • Joe Dispenza • Z książki dowiadujemy się, że Joe potrafi „wejść w siebie” i naprawić swój pogruchotany kręgosłup, czego nie potrafią zrobić najlepsi w okolicy lekarze. • Opisane zostały operacje: • 1. operacja kolana, która nie miała miejsca • 2. operacja serca, której nigdy nie było • Ad. 1 każda z procedur zaczynała się dokładnie tak samo: pacjent na wózku był wprowadzany na salę operacyjną i poddawany anestezji, potem dr Mosley nacinał skórę pod kolanem i zaszywał ranę bez jakiejkolwiek ingerencji w stawie. • Ad. 2. Chirurdzy wykonywali pozorną operacje, robiąc takie same nacięcia na ciałach swoich pacjentów, odsłaniając ich tętnice , i jednak zaraz po tym zszywali pacjenta. • W zasadzie po pozornej operacji pacjenci cieszyli się nawet lepszym zdrowiem od tych którzy przeszli normalną operację. • Sądzę że wnioski nasuwają się same co do potrzeby i sensu wykonywania niektórych operacji. • Gościem w jednej z audycji radiowych pt. „Zrozumieć świat” prowadzonej przez prof. Wiktora Osiatyńskiego był polski lekarz, polityk, minister zdrowia. • Między innymi Wiktor Osiatyński zadał gościowi/ministrowi zdrowia pytanie? Dlaczego gdy jest na kolejnych wizytach, to wszyscy chirurdzy namawiają go do wykonania operacji kolana, a nie proponują innego sposobu leczenia? • W odpowiedzi prof. Osiatyński usłyszał bo to jest procedura wyżej/lepiej płatna i bardziej opłacalna dla chirurga. • Prof. Wiktor Osiatyński nie zdecydował się na operacje kolana.

Można zainspirować się tytułem książki Setha Stephensa-Davidowitza, który pracował dla Googla. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Standforda. Wydaje się, że frapujący tytuł powinien zachęcać do czytania. Czy z książki wynika, że w Ameryce WSZYSCY KŁAMIĄ? • To jest powszechnie wiadome, że ludzie kłamią, i że chcą się za wszelką cenę wybielić. Autor poszukuje prawdy w Internecie – wierzy, w to że „GOOGLE PRAWDĘ CI POWIE”. Czy autor jest aż tak naiwny? pomimo uzyskanego doktoratu z ekonomii na Harvardzie. • Autor przeskakując z tematu na temat wygłasza opinie oderwane od rzeczywistości, zachowuje się jakby co dopiero odkrył Amerykę a jest to w 2017 roku (rok wydania książki, przetłumaczona w 2019). • Wyciąga wnioski, które od razu rzucają się w oczy bez potrzeby robienia i prowadzenia specjalnych/żmudnych badań. A może wielu z tych badań autor nie przeprowadził? • Wiadomo, że badania sondażowe wykonuje się pod zlecającego/płacącego za te badania. Autor potrzebował na to aż 399 stron książki. Całą treść książki można by zamknąć w cienkiej broszurce z kilkoma tabelkami. Autor ma dość ograniczoną wiedzę na temat badań oraz metodologii badań nauk społecznych. • Książka silnie osadzona została w realiach amerykańskich i skierowana została zapewne do przeciętnego Amerykanina. • Szału nie ma, książka czasami strasznie nudna, wręcz nużąca. • A jak jest obecnie w internecie? • Szefowa Youtube, Susan Wojcicki, zaleca rządom uchwalanie ustaw, by zwiększyły kontrolę/ograniczenia nad informacjami w Internecie [Link] .