Midas, znany jest wszystkim z mitu, o królu zamieniającym rzeczy w złoto. Jednakże Midas Agnieszki Lingas-Łoniewskiej nie niesie złota. On niesie śmierć. • "Przy mnie nie można czuć się bezpiecznym. Każdy, kto zbyt długo ze mną przebywał już nie żyje." • Książki Agnieszki Lingas-Łoniewskiej zawsze pełne są emocji. Tych emocji nie zabrakło również w tajemniczym Midasie. Dosyć szybko dowiadujemy się, że Jakub i Midas to jedna osoba. Postępowanie Midasa nie przeszkodziło mi w pokochaniu Jakuba. Dzięki stopniowemu poznawaniu przeszłości, łatwiej zrozumieć jego postępowanie. Nie chodzi oczywiście o tłumaczenie. Chodzi o zrozumienie. Postać, którą stworzyła autorka jest niesamowita pod każdym względem. Nie chodzi o to, że jest przystojny (a jest!). Chodzi o złożoną psychike. Kto z nas potrafi odciąć się od swojej pracy w taki sposób by nie czuć nic? Ja osobiście nie umiem. Jakub potrafi zmienić się w Midasa. Nie czuć nic przy zabijaniu. Po prostu zabijać. Jednocześnie jako Jakub jest niezwykle dobrym i czułym człowiekiem. Jak to możliwe?! Do tej pory nie wiem. Od kiedy w książce pojawiła się Karolina miałam mieszane uczucia. W sumie ją polubiłam. Jednak... Musi być jakieś ALE. Nie podoba mi się jej imie. Nie lubie swojego imienia, a tutaj ono właśnie występuje. Sama postać Karoliny też jest złożona. Bohaterka zapomina o życiu prywatnym i oddaje się pracy. Nie liczy się dla niej nic innego. Jednak gdy poznaje Jakuba jest zdolna na mniejszą intensywność pracy. Można powiedzieć, że to co bohaterowie do siebie poczuli to miłość od pierwszego wejrzenia. Podoba mi się to wszystko. • "Piętno Midasa" zdecydownie zostawiło piętno na mojej psychice. Na pewno też zostawi na waszej. • Polecam mocno! • Moja ocena: ****** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca • www.lottaczyta.blox.pl

Byłam pod dużym wrażeniem pierwszej części. Zaskoczył mnie fakt, że autorka skupiła się na psychice. Na demonach przeszłości. W drugiej części utrzymuje swój poziom. Według mnie druga część nie jest ani lepsza, ani gorsza od pierwszej. Mam nadzieje, że to samo będę mogła powiedzieć o trzeciej części. Jednakże o ile przy pierwszej części czułam, że autorka przyłożyła się do zbudowania postaci pod względem psychologicznym. Tak przy drugiej odczułam, że już nie było takiej potrzeby. Druga część jest zdecydowanie lżejsza. Przyjemnie się ją czyta. Niezwykle szybko. Zaskakująco wciąga jak na romans. Idealna książka na plaże. Na jesienne wieczory. Zdecydowanie typowo kobieca. Nie lubie określać, że ksiażka należy do jakiejś płci. Jednak tym razem tak jest. Laurelin Paige udał się jeszcze jeden trudny zabieg. Niezwykle realistycznie pokazała trudne początki związku. Nie takiego zwykłego. Takiego gdzie dwoje ludzi nie wie jak to jest być w związku. Takiego gdzie każdy, w swój pokręcony sposób, próbuje być jak najlepszym partnerem. Podoba mi się też zmiana jaka zachodzi w bohaterach. Hudson staje się bardziej otwarty i czuły. Jednak do romantyka jeszcze mu daleko. Alayna też żegna się ze swoją przeszłością i buduje związek, a nie obsesje. • Na koniec tylko dodam, że nie raz krzyczałam na bohaterów. Wkurzałam się na nich. Chciałam ich przytulić. Emocji było sporo. • Podróż do szczęśliwego związku wraz z Hudsonem i Alayną jest pełna emocji. Jest warta każdej nieprzespanej minuty. Dziękuje! • Moja ocena: ***** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca • www.lottaczyta.blox.pl

Zaczynając czytać poznajemy Cass. Kobiete, która przybyła do Miami po lepsze życie. Jednak nie tylko. Mocno chce udowodnić ojcu, że jest warta wiele. Oto przede mną staneła zwykła, zagubiona dziewczyna. Któregoś wieczoru wraz ze swoją kuzynką, jej facetem oraz jego bratem wychodzą na miasto. Wieczór ten zmienia bardzo wiele. Cassandra poznaje dwóch mężczyzn. Tommy jest przyjacielski i polubiłam go od pierwszych chwil. Sprawia wrażenie beztroskiego, lecz wyrok, który nad nim ciąży spędza mu sen z powiek. Drugim mężczyzną jest Morfeusz. Niezwykle przystojny i pewny siebie mężczyzna (tak! Ja też bym zrobiła wszystko, czego on chce). Oczywistym jest, że nie jest to dobra znajomość. Tylko jak mu się oprzeć?! Gdy bohaterka myśli, że to jednorazowa przygoda wszystko się komplikuje... • Mogłoby się wydawać, że książka z takim nasyceniem scen erotycznych, nie może być ciekawa. Zabraknie na pewno fabuły. Wszystkie sceny będą takie same. Nic bardziej mylnego. K.N.Haner napisała powieść pełną napięcia erotycznego (oraz samego seksu), która jednocześnie okazała się studium nad ludzkim umysłem. Zagubienie, samotność, strach. Uczucia te towarzyszą całej historii. Każdy z bohaterów ma swój osobisty (ciężki) bagaż, który musi dźwigać. Psychologicznie postaci złożone. Powieść ukazuje również, jak ważne w budowaniu relacji z innymi, jest odnalezienie siebie. Bohaterowie oraz wydarzenia są niezwykle realistyczni. Widać jak z każdą minutą toczącej się akcji osoby będące częścią powieści zmieniają się i dojrzewają. • Narratorem jest Cassandra. Daje to nam dodatkową możliwość poznania wszystkich jej myśli i uczuć. Zjednoczenia się z bohaterką. Co interesujące? Epilog napisany jest oczami Adama. Chociaż opowiada on moment poznania się bohaterów, to rzuca nowe światło na uczucia McKey'a. • Na koniec pragnę dodać, że jest to pierwsza część nowej serii książek autorki. K.N.Haner debiutowała w roku 2015, a już ma wielkie grono czytelników. Nikt tak jak ona nie potrafi na tyle sposobów opisać seksu. Gratulacje! • Moja ocena: ***** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca • www.lottaczyta.blox.pl

Moja opinia: Pamiętam, że "Eperu" przypadło mi do gustu. Byłam zaskoczona tak dobrą książką. Byłam zakoczona faktem, że tak długą książkę, czyta się tak szybko. Druga część również może przerazić objętością. Jednak nie ma czego się bać. Czyta się niezwykle szybko. Bardzo wciąga! Milion razy miałam już myśli: "Teraz już będzie dobrze. Więc do końca książki nic się już nie wydarzy". I za każdym razem kończyło się tak samo. Bum. Los igrał z bohaterów. Życie Anny i Leo naszpikowane jest niezwykłymi wydarzeniami. Emocji w tym wszystkim jest jeszcze więcej. • Bohaterowie w książce są zbudowani od podstaw. Niezwykle realistyczni mimo swych nadzwyczajnych mocy. Portet psychologiczny na najwyższym poziomie. Nie da się ich nie lubić. Nawet Briana, do którego miałam na początku troche mieszane uczucia. Bohaterowie nie walczą tylko z losem i zewnętrzym światem. Walczą również ze sobą. Z sobą samym. Z wewnętrznymi demonami. Ta walka również opisana jest w niezwykle realistyczny sposób. W końcu każdy z nas każdego dnia zmaga się ze swoimi demonami. • Fabuła jest bardzo interesująca. Fakt, że wszystkiego dowiadujemy się nagle i stopniowo dodatkowo podkręca atmosfere. Atmosfere tajemniczości. • Co ciekawe? Książka zakwalifikowana jest jako młodzieżowa. Jednak nie do końca się z tym zgadzam. Według mnie to książka dla każdego. Dla każdego ciekawskiego :) • Boję się o kolejną część? Dlaczego? Dlatego, że autorka troche mnie rozpieściła. O ile pierwsza część Wędrowców była fajna i przyjemna. Tak druga część oczarowała mnie jeszcze bardziej. Ciekawe czy Augusta Docher zdaje sobie sprawe z tego jak wysoko sama sobie podniosła poprzeczke :) To cudowne zjawisko, które zdarza się nie często. Z reguły im kolejna część, tym gorzej. Tym razem jest inaczej. Trzymam kciuki za część trzecią. Trzymam kciuki oczywiśćie też za Anne i Leo. Za ich szaloną i skomplikowaną miłość. • Moja ocena: ***** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca • www.lottaczyta.blox.pl

Książka, która łączy dwoje ludzi. Ludzi, którzy zostali podzieleni. Jednak mimo wszystko zaufali jednej osobie. Marii Nurowskiej. W pierwszej części odnajdujemy wypowiedzi Leona. Aktor opowiada o sobie niezwykle szczerze. Niczego nie ukrywa. Myślę, że dla towarzystwa teatralnego/filmowego, te wypowiedzi mogły okazać się wstrząsające. Pełny życia i wydawało by się wiecznie wesoły człowiek, okazał się nagle dość smutny. Życie wybrało wiele za niego. Jednak nigdy się nie poddał. W drugiej części odnajdziemy wypowiedzi Ludwika. Również niezwykle szczere jak brata wypowiedzi sprawiają, że nabieramy niesamowitego szacunku do samego człowieka. Historie napisało samo życie. Co mnie najbardziej przeraziło? Niedomówienia i brak zaufania. Te dwie rzeczy sprawiły, że niezwykle zżyci bracia rozdzielili się na lata. • Maria Nurowska jest autorką znaną z niezwykłych powieści. Tym razem jednak historia nie powstała w niej. Ona wydarzyła się na prawdę! Autorka przeprowadziła godziny rozmów z braćmi by dowiedzieć się wszystkiego. Spięła wszystko w spójną całość i tak powstała książka, którą czyta się w jeden wieczór. Dla dociekliwych plusem będą autentyczne dokumenty, których odbitki można odszukać na stronach. • Książka pokazuje również powojenny świat. Jak żyło się w tamtych czasach. Ukazuje również niezwykle złożoną psychikę ludzką. • Minusy jednak też się znalazły. Może jestem dziwna ale nie do końca przemówiła do mnie okładka. Za bardzo przypomina mi plakaty filmowe. Jednak nie ocenia się książki po okładce :) • Serdecznie polecam! • Moja ocena: ***** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca