Dość dobra lektura - oszczędna forma sprzyja krytycznemu myśleniu. Po zapoznaniu się z nią zostałam z głową pełną nowych pytań, na które odpowiedzi w tej pozycji oczywiście nie znalazłam (np. dlaczego poekspozycyjne szczepienie osłabionym wirusem wścieklizny uratowało życie pierwszemu pacjentowi temu szczepieniu poddanemu? Dlaczego dziś to powszechna i gdzieniegdzie wręcz obowiązkowa praktyka? Jakie biologiczne mechanizmy odpowiadać miałyby za to, że organizm, który już wcześniej został potencjalnie zarażony nieosłabionym i śmiercionośnym wirusem, otrzymawszy następnie do krwiobiegu osłabioną wersję tegoż wirusa, lepiej sobie poradzi w zwalczaniu choroby? Zdecydowanie brakuje wśród nies­pecj­alis­tycz­nych danych źródłowych jakichś kluczowych informacji, faktów, dzięki którym okazałoby się to w ogóle logiczne - ale to tylko dygresja). • Lektura wartościowa właśnie dzięki komiksowej formie podania informacji; oszczędność słowa i niepłynna narracja nieco bardziej wyzwala samodzielne myślenie. Lepszej oceny nie mogę dać ze względu na końcową notę biograficzną Luisa Pasteura, w której autor musiał zawrzeć swój przyklask dla współcześnie najp­opul­arni­ejsz­ych, "niepodważalnych" paradygmatów.

Bogata w wartościowe, aktualne treści i pięknie zilustrowana książka popu­larn­onau­kowa­ nie tylko dla dzieci. Wydanie utrzymane jest w przyjemnej estetyce i czytelnym rozkładzie. Informacje są poważne, nie jest to więc lektura dla młodszych dzieci - choć gdy zerkną w książkę lub wysłuchają wybiórczych informacji odczytywanych na głos, na pewno stratne nie będą.

Współcześnie niemal każdy identyfikuje teorię ewolucji z Karolem Darwinem - tym większe zaskoczenie może więc dla laika stanowić przedstawienie tego zagadnienia w niniejszym popu­larn­onau­kowy­m komiksie. • To nie pierwsza pozycja dla dzieci na rynku wydawniczym, która burzy moje niemal archetypiczne myślenie o ludziach nauki. Cieszę się, że powstają dziecięce książki, które czasem - choćby niechcący - strącają posągi z piedestału i pokazują nam ikony świata nauki od ludzkiej strony. A człowiek, jaki jest, każdy widzi - albo chociaż widzieć może... • Łatwiej o zachowanie odpowiedniego dystansu do podawanych faktów i przejawianie krytycznego myślenia, gdy już od najmłodszych lat ktoś uczy nas szukać nie zawsze oczywistych odpowiedzi na pytania, na które ludzkość zdała się już dawno w "jedyny słuszny sposób" odpowiedzieć. I nagle okazuje się, że to, czego nas uczono, nie musi być wystarczające i obarczone jest często zwyczajnym, ludzkim błędem. • Czytanie tego komiksu to obcowanie dla mnie z nową prawdą, choć pewnie nie to przyświecało autorom (nie łudźcie się, to nie jest alternatywny życiorys sławnej postaci, pewna kwestia jest jedynie zasygnalizowana). Nie przyjmuję jej bezkrytycznie, ale cieszę się, że lektura wzbudziła moją czujność. Od dawna staram się weryfikować wszelkie "prawdy powszechne", skoro jednak popu­larn­onau­kowy­ komiks dla dzieci potrafi w moich oczach wykpić coś, co było dla mnie "pewnikiem", czego nigdy mój umysł nie zakwestionował, to daleka droga przede mną. • Z przyjemnością kontynuować będę postawione sobie wyzwanie i wyszukiwać dziecku jak najwięcej tego typu lektur. Chce, by wiedziało, że świat nie zawsze jest taki, jakim go większość postrzega. • Czego lekturze brakuje do lepszej noty? Bardziej wyczerpującego rozwinięcia tematu. Szerszej perspektywy. Mniej postaci autorytatywnego ojca wspomnianego Karola (a właściwie Charlesa) Darwina. Mniej wymiotów... Przed niektórymi twórcami popu­larn­onau­kowy­ch książek wciąż daleka droga do lepszego prezentowania interesujących faktów. Ale może to jedynie odpowiedź na dobrze zbadane potrzeby współczesnego typowego odbiorcy?...

Biłam się z myślami, czy nie dać lekturze kolejnej szansy... Została mi polecona i choćby z tego względu chciałam bardzo przeczytać więcej, niż kilkadziesiąt pierwszych stron. Nie dałam rady. Żebym chociaż znalazła swoistą przyjemność w wyszukiwaniu tego, co mnie w niej drażni. Ale nie. • Nie dam sobie poznać być może całkiem dobrze skonstruowanej i ciekawej fabuły, wniknąć w misternie kreślone umysły bohaterów. Nie jestem wystarczająco odporna na fałsz, a zderzałam się z nim już od pierwszych stron. Wyczuwałam go w tych wszystkich niep­rawd­opod­obny­ch opisach serwowanych przez autora - i po co? dla jego własnej przyjemności? z braku lepszych słów dla tego, co wyobrażone? czy może po prostu - z braku tej wyobraźni i adekwatnych doświadczeń?... • Sztucznością wionęło mi na kilometr i jeszcze dobrze się nie otrząsnęłam z jednego niefortunnego doboru słów a już, płynąc przez eteryczną fabułę, natrafiałam na kolejny zgrzyt. • Po raz trzeci poddałam się więc niedługo po opisie świniobicia, gdzie autor próbował mnie przekonać, że pachnie ono zużytą wodą spod kwiatków, kartoflami i czymś jeszcze, a skóra podczas golenia zwierzęcia zwija się na żebrach niczym jedwabna bluzka. No nie. Taka kreacja znanego mi świata w literaturze mnie nie pociąga.

Książkę polecała mi osoba bliska... Nie przeczytałam więcej jak kilkanaście stron. Zupełnie ze mną nie zarezonowała. Skoro jednak dla niektórych może znaczyć tak wiele, nie może być bezsprzecznie kiepska. Widać musi trafić na odpowiedni czas, moment i odpowiednią wypadkową przeżyć i przemyśleń odbiorcy, by ten mógł ją docenić... Mi nie było dane a po tym "falstarcie" na pewno do niej nie wrócę.