Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
![[awatar]](/static/gen/avatars/ckibp/m0.png?3 "Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las"){kind=avatar}
| Rodzaj: | Biblioteki publiczne |
|---|---|
| Telefon: | 61 25 00 401 |
| Województwo: | wielkopolskie |
| Powiat: | poznański |
| Adres: |
Szkolna 16 62-002 Suchy Las |
| E-mail: | biblioteka@osrodekkultury.pl |
Godziny otwarcia Biblioteki Publicznej w Suchym Lesie:
Poniedziałek 9.00 – 18.00
Wtorek 9.00 – 18.00
Środa 9.00 – 18.00
Czwartek 9.00 – 18.00
Piątek 9.00 – 18.00
Wybrane soboty w roku 9.00 – 13.00
Biblioteka Publiczna w Suchym Lesie od 65 lat zajmuje się promocją czytelnictwa, przybliżając czytelnikom literaturę i propagując ideę czytelnictwa.
Bibliotekę otwarto 3 maja 1946 roku w ramach Święta Oświaty, ale za oficjalną datę przyjmuje się rok 1948, kiedy zarejestrowana została w Inspektoracie Szkolnym w Poznaniu jako Biblioteka Gminna w Suchym Lesie. Początki były niezwykle skromne: 135 książek otrzymanych z Powiatowej Biblioteki, Inspektoratu Szkolnego i Kuratorium Szkolnego w Poznaniu, przechowywanych w szafie Szkoły Podstawowej w Suchym Lesie. W latach pięćdziesiątych ub. wieku biblioteka mieściła się w Klubie Rolnika w Suchym Lesie, później w nie istniejącym już baraku w pobliżu sucholeskiego kościoła. W 1957 roku otrzymała pomieszczenia w dawnej „starej szkole” przy ul. Strażackiej, i tam miała swoją siedzibę przez prawie 30 lat. Od 1986 roku do maja 2013r. biblioteka mieściła się w budynku przy ul. Bogusławskiego 17.
Od 1988 roku sucholeska biblioteka nosi imię zmarłego w 1979 roku poznańskiego pisarza Jerzego Mańkowskiego, autora takich powieści jak: ,Anna w moim życiu”, „Najpiękniej umiera gałąź”, „Nie nauczyłem się ziemi”, „Miłość potrafi”, „Ballada sierpniowa”, „Portret dziewanny smukłej”, „Dwoje na wrzosowisku”, „Zasypany piołunem Ślad”.
27 sierpnia 1991 roku, decyzją Rady Gminy Suchy Las, biblioteka została włączona w strukturę organizacyjną Ośrodka Kultury Gminy Suchy Las.
28 czerwca 2013 r. zmieniono uchwałę o utworzeniu Ośrodka Kultury Gminy Suchy Las i utworzono Centrum Kultury i Bibliotekę Publiczną Gminy Suchy Las z siedzibą przy ul. Szkolnej 16.
Nowa biblioteka jest przestronna jasna, nowoczesna. Na czytelników czeka prawie 77 tys. woluminów, 1118 audiobooków, ponad 200 filmów, codzienna prasa, czasopisma, pracownia multimedialna ze stanowiskami komputerowymi z dostępem do Internetu, programów edukacyjnych, skanera, drukarki.
Biblioteka posiada dwie filie: działającą od 1975 roku w Chludowie i od 1990 roku w Złotnikach.
Od 2003 roku biblioteka w Suchym Lesie oraz jej filie są skomputeryzowane, co niezwykle ułatwia organizację pracy. Katalog jest dostępny on — line, od 2007 roku dostępna jest także usługa internetowego zamawiania książek.
Biblioteka swą działalnością obejmuje: obsługę wypożyczeń na zewnątrz, udostępnianie zbiorów na miejscu, dowożenie książek do domu osobom starszym i niepełnosprawnym, działalność informacyjną, udzielanie informacji rzeczowych i bibliograficznych, wypożyczenia międzybiblioteczne, udostępnianie czasopism, usługi ksero.
Biblioteka prowadzi działalność wydawniczą. W 2008 roku wydany zastał zbiorek poezji Krystyny Czarneckiej — Augustyniak zatytułowany „Drobiny szczęścia — tutaj?”, w roku 2009 „Fragmenty uczuć” Joanny Rutkowskiej-Zoneman, a w 2015 "Insza inszość" Andrzeja Janusza Stanisławskiego.
-
Raynor Winn i jej mąż Moth Walker wchodzą właśnie w okres stabilizacji i spokoju: stworzyli pełen miłości dom, wychowali dzieci, hodowali zwierzęta, przyjmowali wczasowiczów, co pozwalało na utrzymanie domu i gospodarstwa. W ciągu jednego strasznego tygodnia Raynor i Moth tracą wszystkie doczesne dobra, których byli przywiązani. Najpierw pada diagnoza o nieuleczalnej chorobie męża. Wkrótce potem komornik zajmuje ich dom i farmę, zostawiając im sumę pieniędzy starczącą zaledwie na jedzenie. Niepewni co do przyszłości, decydują się na przygodę życia. Pakują tylko niezbędny ekwipunek i ruszają w podróż o długości ponad tysiąca kilometrów wzdłuż południowo-zachodniego Wybrzeża Wielkiej Brytanii. Słone ścieżki to pełen surowego piękna zapis wspomnień z pieszej wędrówki przez skaliste wybrzeża Devon i Kornwalii. Jest to jednak również przejmująca powieść o doświadczeniu bezdomności, trudach godzenia się z losem, odkupieńczej roli wędrówki i miłości. Z pewnością spodoba się Czytelnikom szukającym niespiesznej lektury.
-
Król Grudzień II jest nie większy od wskazującego palca, ale tak pękaty, że czerwony płaszczyk obszyty gronostajem nie dopina mu się na brzuchu. Mieszka za regałem na książki, a jeśli czytelnikom uda się go spotkać, koniecznie niech zadadzą mu kilka pytań. Odpowiedzi mogą okazać się fascynujące, bowiem w jego świecie prawie wszystko odbywa się inaczej niż w naszym. Ot choćby, król Grudzień starzejąc się, robi się coraz mniejszy. Przecież to całkiem logiczne: skoro i tak ubywa nam życia, dlaczego nie ciała? A gdybyśmy my zamiast rosnąć w miarę upływu lat kurczyli się? Dzieci często gdybają nad takimi sprawami. Dorośli stopniowo tracą tę umiejętność, ale w towarzystwie malutkiego króla mogliby sobie przypomnieć, jak to jest dziwić się światu.
-
Mortimer Folchart mieszkał ze swoją żoną Resie i malutką Meggie w wynajętym domu. Zajmował się introligatorstwem - tak powiedzieliby pewnie niektórzy, ale właściwie Mo był raczej lekarzem książek, troszcząc się o te najbardziej zniszczone. Pewnego dnia, gdy czytał na głos Atramentowe serce swojej żonie, z kart powieści zaczęli wydostawać się jej bohaterowie! W salonie pojawiła się nagle grupa dziwnych mężczyzn, po chwili zaś bohater zauważył, że jego ukochana zniknęła. To książka zabrała ją w zamian i przeniosła do... no właśnie, gdzie? Mortimerowi nie udało się rozwiązać tej mrocznej tajemnicy. Od tamtej chwili przestał czytać na głos i próbował żyć normalnie. Kilka lat później Mo i dorastającą już Meggie odwiedza dziwny gość – ociekający deszczem Smolipaluch. Wszystko znów wywraca się do góry nogami, wracają dawne zagadki, świat baśni miesza się z rzeczywistością. Czy Meggie będzie w stanie uratować ojca, a może nawet odnaleźć zaginioną Resie?
-
Królikarni w Sandleford grozi zagłada. W miejscu, gdzie znajdują się nory i zielone pastwiska zaplanowano budowę osiedla mieszkaniowego. Królik Leszczynek wraz z obdarzonym wyjątkową intuicją bratem Piątkiem i grupką innych kłapouchów wyrusza na poszukiwania nowego, bezpiecznego domu. Po drodze króliki przeżywają wspaniałe i niebezpieczne przygody, nawiązują nowe przyjaźnie i odkrywają nieznany świat. Wodnikowe Wzgórze to opowieść o woli przetrwania, odwadze, braterstwie, przyjaźni, pokonywaniu trudności życiowych. Choć jej bohaterami są zwierzęta, to można ich doświadczenia i odczucia przyrównać do tych przeżywanych przez ludzi. Adams świetnie wykorzystał królicze środowisko do ukazania systemów politycznych takich jak totalitarny czy utopijny, a nawet skonstruował system wierzeń opartych na pięknych mitach, opowiadanych sobie przez zwierzęta. Książka Wodnikowe Wzgórze ukazała się w 1972 roku i w szybko stała się międzynarodowym bestsellerem sprzedanym w milionach egzemplarzy. Obecnie należy już do klasyki literatury. Trudno jednak określić: czy dziecięcej, młodzieżowej a może całkiem dorosłej? Ta alegoryczna powieść odsłania swoje kolejne warstwy przed czytelnikami w każdym wieku.
-
Nie biegaj, bo się spocisz, upadniesz, wybijesz sobie zęby. Nie właź tam, bo spadniesz. Nie baw się tym, bo jest brudne, bo się skaleczysz. Ile razy dzieci słyszą od dorosłych takie słowa? Stanowczo zbyt często - odpowiada Emma Adbage - i na dowód serwuje czytelnikom przewrotną historię z pogranicza szkolnego podwórka. Poznajemy historię Dołka – najlepszego (bo zakazanego!) miejsca do zabawy w mamę niedźwiedzicę, szałas, kryjówkę i kiosk. Dzieciaki go uwielbiają, dorośli – nienawidzą, dlatego zakazują wchodzenia do Dołka. Ale natychmiast pojawia się jego Krawędź - równie kusząca, zaprasza dzieci, by na niej stały, wychylały się za, sięgały jak najdalej! By uchronić uczniów przed potencjalnym wypadkiem (czytaj: uprzykrzyć im życie), nauczyciele postanawiają zasypać Dołek, a świat nagle staje się płaski i nudny. Czy już zawsze taki będzie?
![[awatar]](/static/gen/avatars/ckibp/m2.png?3 "Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las"){kind=avatar}
