Pewnego dnia mały miś znalazł na polanie pianino. Przypadkiem dotknął pazurkami klawiszy, instrument wydał głośny dźwięk, a miś uciekł w popłochu. Ten dziwny przedmiot przyciągał go jednak i fascynował, bohater wrócił następnego dnia na polanę, wracał codziennie i oswajał się z pianinem, a potem zaczął na nim grać. Z biegiem czasu niedźwiadek wygrywał coraz piękniejsze dźwięki i odkrył, że gdy gra, czuje się szczęśliwy. Wkrótce inne niedźwiedzie każdego wieczoru przychodziły posłuchać cudownych melodii. Gdy miś dorósł, postanowił opuścić las, chciał odkryć świat, grać jeszcze piękniejsze melodie na najw­span­ials­zych­ pianinach dla wielu słuchaczy. I tak się stało, zdobył świat i serca ludzi, grał koncerty na największych scenach, nagrywał płyty, udzielał wywiadów, zdobywał nagrody, wszyscy go podziwiali! Było dokładnie tak, jak sobie wymarzył, po jakimś czasie zaczął jednak czuć się nieszczęśliwy, tęsknił za domem i bliskimi, postanowił wrócić do lasu. Nie mógł się doczekać, kiedy spotka się z przyjaciółmi i opowie im, co przeżył w wielkim mieście. Na polanie nie zastał jednak nikogo, nie było też pianina, zrobiło mu się przykro, był przekonany, że inne misie obraziły się na niego, że ich opuścił. Wkrótce niedźwiedź przekonał się, że wierni przyjaciele czekali na niego, a pianino schowali bezpiecznie w głębi lasu, w cieniu drzew, które przystroili wycinkami z gazet na temat sławnego kolegi i jego płytami. Niedźwiedź zasiadł do pianina i zagrał koncert dla najważniejszej publiczności na świecie. • Niedźwiedź i pianino to debiut Davida Litchfielda, który jest autorem tekstu i ilustracji. Jest to bardzo piękna i wzruszająca opowieść o spełnianiu marzeń, które z jednej strony przynoszą radość i spełnienie, a z drugiej wymagają pewnych wyrzeczeń. • Opowieść o tym, że świat zawsze stoi przed nami otworem i jeśli tylko chcemy, możemy przeżyć wiele przygód, poznać smak sławy, ale to co najcenniejsze – miłość, przyjaźń i prawdziwa życzliwość – pozostaje niezmienna w naszych korzeniach, w naszym domu, w naszym sercu. • Książka została nagrodzona w 2016 roku Waterstone’s Children’s Book Prize w kategorii najlepsze ilustracje. Ciepłe, kolorowe obrazki pięknie ilustrują warstwę emocjonalną tekstu, a ich dynamika ukazuje życie wielkiego miasta i przygody muzykalnionego niedźwiadka. • Maria Twardowska-Hadyniak • Biblioteka Kraków

Świat pełen tajemnic, zagadek, nieoczywistych wydarzeń, dziwadeł zaskakujących na każdym kroku to mikrokosmos, świat prowincji, opisywany przez Dominikę Słowik w powieści Zimowla. • Narratorka ukazuje wydarzenia w Cukrówce na przestrzeni drugiej połowy XX wieku. Czytelnik znajdzie tam cząstkę własnej historii, swych dziadków czy rodziców… Wszak żyliśmy w opisywanej rzeczywistości Polski, w mniej lub bardziej hermetycznej społeczności przeżywającej traumę powojennego komunizmu, łudzącej się odwilżą gomułkowskiego czy gierkowskiego okresu, w końcu przeżywającej z nadzieją upadek systemu. Wielowątkowa akcja tocząca się w powieściowej czas­oprz­estr­zeni­ nie zanudzi czytelnika. Dominuje władcza babka, pojawia się zdziwaczały pszczelarz w szlafroku, wędrująca po dachach śpiewająca naga lunatyczka, ślady wilkołaka, dziennikarz ginący w niewyjaśnionych okolicznościach, zdewociały wróż oczekujący przyjścia dni ostatecznych – ojciec narratorki i wiele innych postaci pogłębiających tajemniczość otaczającego ich świata. Opisywane wątki pojawiają się i znikają, by znowu powrócić i zaskakiwać czytelnika. Każdy wydaje się ważny, ale żaden nie dominuje. Jak w codziennym życiu, które jest pełne zaskoczeń, tajemnic, lęków i marzeń. Książka uhonorowana została Nagrodą Krakowskiej Książki Miesiąca (styczeń 2020). • Janusz M. Paluch • Biblioteka Kraków

Prawdziwe życie – zbiór wierszy Adama Zagajewskiego – to poezja auto­biog­rafi­czna­. Autor za pomocą wehikułu poetyckiego przenosi się wraz czytelnikiem w przeszłość. Niekiedy w czasy znane mu tylko z opowiadań rodziców, kiedy to dziadek Karol uczył niemieckiego we Lwowie, zamykając na zasuwkę drzwi klasy przed spóźnialskimi. Pojawiają się też inne kresowe miasta – Sambor, Drohobycz, a w życiorysie jego amerykańskiego, nieżyjącego już, przyjaciela, poety Charliego K. Williamsa, znowu Lwów, z którego w świat wyjechała jego babcia. To znowu skautowskie klimaty z czasów, kiedy Wojciech Pszoniak mieszkał w śląskiej kamienicy piętro wyżej, a sąsiad pan Zawadzki został posłem PRL… Wspomnienie krakowskiego poety Wincentego Fabera. W końcu wizyta w szpitalu, gdzie kroplówka spowalnia czas. I ukłon w kierunku Juliana Kornhausera wierszem Errata sprzed wielu lat… Nie dziwi jednak ten wsteczny ogląd życia, wszak wiek XX przeszedł już na emeryturę… Jest sentymentalny, melancholijny, niedzisiejszy. • Janusz M. Paluch • Biblioteka Kraków

Najnowszy zbiór esejów Adama Zagajewskiego Substancja nieu­porz­ądko­wana­ jest zachętą do rozmowy o Bogu, o sensie życia, o sztuce, o literaturze, o muzyce, o naturze cywilizacji, o związku między nowoczesnością i tradycją, o śmierci. Dopóki rozmawiamy, mamy pewność, że nasza społeczna zbiorowość nie została jeszcze zdominowana przez analfabetów. Szczęśliwi ci, którzy tkwią w tej egalitarnej enklawie. Eseje Zagajewskiego, wpisujące się w narrację wcześniejszych jego książek, stanowią swoisty kulturowy wektor. Uwagę czytelnika przykuje esej O życiu w wolności, pokazujący, jak ważne i ścisłe są związki między wolnością, prawem czy prawdą, a także poezją. A jak porywająco brzmi Pochwała prawa – laudacja poświęcona Ewie Łętowskiej! Zarzucają Zagajewskiemu, że komentuje współczesność z niewłaściwej strony. W końcu ci mieszkańcy bibliotek, co bacznie obserwują wydarzenia w przestrzeni publicznej, reprezentujący ten szczególny światek literatury, garbusów na pół zagrzebanych w papierach, moli książkowych też mają prawo do własnego zdania! Dlatego od lat z wielką uwagą wsłuchujemy się w pisane z wielką rozwagą słowa Adama Zagajewskiego. Książka zostały uhonorowana w grudniu tego roku Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca równolegle z tomem poezji Prawdziwe życie (Wydawnictwo a5). • Janusz M. Paluch • Biblioteka Kraków

6-8 lat • Wśród tytułów książek z poezją dla dzieci jest kilka, które zasługują na uwagę. Z pewnością należy do nich książka autorstwa Jadwigi A. Hockuby Cztery kąty i kot piąty. Znaleźć w niej można wiersze nie tylko na różne okazje (Boże Narodzenie, Wielkanoc), ale również na każdą porę roku, na dobranoc, a nawet na strachy z szafy. Autorka w poetycki, magiczny sposób przenosi młodego czytelnika do krainy wyobraźni. Wiersze stanowią wspaniałą zachętę do zabawy słowami oraz puszczenia cugli fantazji. Jadwiga A. Hockuba jest tłumaczką, pisze wiersze i opowiadania dla dzieci, które często można później znaleźć w szkolnych podręcznikach. Największą przyjemność sprawia jej, że może młodym czytelnikom pokazać to, co niezwykłe i nieoczywiste, magię otaczającego świata. • Książka Cztery kąty i kot piąty została pięknie zilustrowana przez Piotra Dumałę, twórcę filmów animowanych i fabularnych, plakatów, ilustracji do książek, ale też wierszy, opowiadań oraz scenariuszy filmowych. Ilustracje do książki z wierszami dla dzieci stworzył po raz pierwszy i do tego na tabliczkach gipsowych. Efekty jego pracy są zachwycające i wspaniale współgrają z tematyką oraz klimatem wierszy. Lekturę serdecznie polecam rodzicom do czytania z dziećmi w wieku 6–8 lat, szczególnie na długie, zimowe wieczory. • Małgorzata Koźma • Biblioteka Kraków