Bolesław Prus (Aleksander Głowacki), pisarz owiany legendą, nieustanny konkurent Henryka Sienkiewicza, człowiek naznaczony cierpieniem fizycznym, ale bardziej psychicznym. Dziecko z opóźnieniem uznane przez ojca i porzucone przez niego. Sierota, która tułała się po rodzinie, wędrując od zgorzkniałej, surowej babki, przez wujostwo, które nie darzyło go uczuciem, choć malec o nim marzył, do osobliwego brata. Zbuntowany chłopiec dokazujący na lekcjach i powtarzający klasę, z czasem wzorowy uczeń, nadal skory do psot, ale obowiązkowy. Patriota, który wyruszył do walki w powstaniu styczniowym. Student, kronikarz, satyryk, inteligent. Mąż, kochanek, ojciec, opiekun. Człowiek całe życie walczący ze światem i z sobą. Udowadniający, że może więcej, ale jednocześnie boleśnie i ciężko znoszący porażki. Drażliwy i wrażliwy. Komentator, pasjonat słowa, dziennikarz, ironista. Z kart książki wyłania się Aleksander Głowacki, który niejedno ma imię. To niewątpliwie ciekawy, choć wzbudzający pewną dozę litości człowiek. Mężczyzna owładnięty całą paletą lęków, które skutecznie utrudniały mu życie i normalne funkcjonowanie. Zapisujący nerwowo całe szeregi określeń, próbujący na papierze uspokoić myśli i ogarnąć świat, pisarz. Społecznik, który upominał się o konkretne czyny, nawet gdy tracił przez to czytelników. Bystry obserwator bezlitośnie piętnujący zło i wszelkie przywary, zwłaszcza własnej rodziny. Samotna osoba, która całe życie poszukiwała uczucia i zdaje się, że go nie odnalazła. W końcu zaś opiekun powielający błędy swojego wujostwa. Monika Piątkowska wykonała iście tytaniczną pracę. Z pasją przedzierała się przez książki, wspomnienia, relacje, artykuły, by przybliżyć czytelnikowi postać autora "Faraona".

Wybór felietonów z cyklu Po robocie przy sobocie. Małżeński przegląd prasowy Talków, ukazujących się co tydzień w "Gazecie Wyborczej". W swych błyskotliwych tekstach Monika i Leszek Talkowie na bieżąco omawiają wydarzenia społeczne, towarzyskie i polityczne. Z małżeńskich komentarzy wyłania się groteskowy, a zarazem niepokojąco prawdziwy i bogaty w szczegóły obraz rodzącej się klasy średniej. Okazuje się, że nawet błahe zdarzenia mogą mieć sens uniwersalny, a te z pierwszych stron gazet, widziane w krzywym zwierciadle, nabierają nowego znaczenia.

Przetrwać w dobie fejsbuka i nie oszaleć! A co jeśli... ...nie chcesz słuchać pytań o to, kiedy wreszcie porzucisz stan panieński, bo latka lecą? ...zamierzasz spędzić święta z dala od pełnej dobrych intencji rodziny, ale nie wiesz, jak im to powiedzieć? ...zechcesz opuścić przyjęcie po angielsku, ale towarzystwo skutecznie to utrudnia? ...potrzebujesz swoich pieniędzy, ale kolega dłużnik już drugi rok obiecuje, że jutro nastąpi „ten” dzień? ...chcesz „upłynnić” nietrafiony prezent? ...masz ambitny plan na wakacje, a znajomi znienacka podrzucą ci kota? Monika Piątkowska i Leszek Talko uważają, że współczesny savoir-vivre ma więcej wspólnego ze sztuką survivalu niż z tradycyjnie pojmowaną kindersztubą. Słowo „etykieta” pochodzi od etykietek, niewielkich karteczek rozdawanych na dworze francuskim, a później Katarzyny Wielkiej. Nie miały one wiele wspólnego z wielkim światem. Przypominały arystokratom o panujących zasadach: nie można spić się do nieprzytomności już na początku uczty – należy poczekać do końca, nie wolno bić żony w towarzystwie... Dziś etykieta to znowu bardziej umiejętność poruszania się w życiu, poradzenia sobie z zawistnym szefem, pasażerem w samolocie, który wbija kolana w nasze oparcie, sąsiadem, który kuje w oczy zamożnością. Autorzy z dużą dawką wiedzy i humoru, nierzadko kontestując dawne poradniki, dziś już niestety bezużyteczne, pokazują, jak funkcjonować w szalonym świecie, który zaskakuje nas na każdym kroku. '