Czytając tą książkę zastanawiałam się, czy tylko w Polsce panuje taka znieczulica i nieudolność organów prawa. Wielokrotnie gotowało się we mnie czytając o przeżyciach bohaterów, nie mogłam zrozumieć jak jakiś człowiek może wyrządzić tyle zła innym i nie ponieść za to absolutnie żadnych konsekwencji . Wciąż nie jestem w stanie zrozumieć , jak dyrektor zakładu karnego mógł nie wierzyć w winę osoby, która zabiła 4 osoby, tylko dlatego, że dobrze sprawowała się w więzieniu. Najbardziej zbulwersowała mnie sprawa o gwałcie, ogrom niesprawiedliwości jakiej doświadczyła ofiara od strony wymiaru sprawiedliwości i opinii publicznej. • Choć nie jest to długa książka, za pomocą krótkich reportaży obnaża ona problemy istniejące we współczesnej Polsce. Warto ją przeczytać, by zobaczyć że w wielu przypadkach ofiary nie mogą liczyć ani na działanie sądów ani na chociaż na współczucie od społeczeństwa.

Spodobał mi się pomysł autorki na książkę: legenda o wiedźmie, znikające dzieci, tajemniczy przybysz z nikąd. Co do kreacji bohaterów, mam trochę pytań. . Dlaczego Lexi była aż tak zainteresowana obcym, że musiała w nocy wychodzić by go znaleźć? Rozumiem, że nic w Blisku się nie działo, ale to nie znaczy że musisz szukać zagrożenia i narażać się na niebezpieczeństwo. Dlaczego , skoro w nocy znikały dzieci Lexi zostawiała Wren bez opieki? Nie zżyłam się jakoś mocno z bohaterami, moim faworytami zostały Magda i Dreska. Żałuje, że motywy działań Lexi nie zostały bardziej rozbudowane, jej relacja z Cole'em też była trochę na siłę. Książka miała spory potencjał, ale czuję że został on trochę zmarnowany. • 2.75 🌟

Jest to książka lekka, przyjemna , która jednocześnie porusza dosyć istotny problem występujący w społeczeństwie. Czyta się ją mega szybko, styl pisania autorki zachęca do dalszej lektury i nie odkładania książki na bok. Kocham rodzinę Garstków, relacje rodzinne w tej książce >>>.

"W normalnym państwie - odpowiedział - istnieją ludzie zadowoleni, średnio zadowoleni i niezadowoleni. W państwie, w którym wszyscy są zadowoleni, zachodzi podejrzenie, że wszyscy są niezadowoleni. Tak czy owak, tworzymy zwartą całość." • Książka porusza temat niełatwy- łagrów sowieckich. Pomimo swojej tematyki książkę przeczytałam dosyć szybko. W niektórych momentach czułam się niedobrze czytając, ze względu na rzeczywistość obozową.

Nie potrafię nazwać tej książki reportażem, ponieważ jest ona chaotycznym zbiorem różnych opowiadań autorki o fiestach. Niektóre z nich faktycznie były ciekawe, ale nie bawiłam się zbyt dobrze czytając.