"Idź postaw wartownika" to powieść wyjątkowa. Liczni wielbiciele amerykańskiej pisarki, autorki słynnego "Zabić Drozda" czekali na nią przez dziesięciolecia. I kiedy w końcu została wydana okazała się zarówno kolejną częścią słynnej poprzedniczki jak i jej pierwszą wersją. • "Idź postaw wartownika" opowiada o dalszych losach bohaterki "Zabić Drozda" Jean Louis Finch. Obecnie już dorosłej kobiety, mieszkającej i pracującej w Nowym Jorku, która na kilka dni wybiera się z wizytą na Południe, do Alabamy, by odwiedzić swych krewnych. W rodzinnym miasteczku spotyka niektórych z dawnych przyjaciół i członków rodziny Finchów. Wspomina również tych, których z różnych powodów nie ma już w rodzinnym mieście. Jean Louis wspomina też swoje dzieciństwo i przygody przeżywane z bratem i najlepszymi przyjaciółmi. Te retrospekcje głównej bohaterki, wydają się najbliższe klimatowi "Zabić Drozda", książki opowiadającej o dzieciństwie Jean Louis. Paradoksalnie autorka zaczęła swoją przygodę z pisarstwem właśnie od wydanego w 2015 roku - lecz napisanego wiele lat wcześniej - "Idź postaw wartownika", jednak wydawca po przeczytaniu powieści zasugerował by przepisała książkę, tym razem pokazując wszystko z perspektywy małej, ciekawej świata dziewczynki, przeżywającej zabawne przygody. Nie da się ukryć, że te właśnie fragmenty "Idź postaw wartownika" są najbardziej żywe i przemawiające do wyobraźni i uczuć czytelnika. Harper Lee zaufała wydawcy. Cofnęła akcję o mniej więcej dwadzieścia lat i ukazała magiczny, niezwykły, zaskakujący a jednocześnie niebezpieczny i brutalny świat amerykańskiego południa oczyma dziecka. Tak powstała jedna z najsłynniejszych amerykańskich powieści dwudziestego wieku zatytułowana "Zabić Drozda". Harper Lee zarzekała się, że już nigdy nie napisze żadnej powieści. Słowa dotrzymała, lecz na kilka miesięcy przed śmiercią zadecydowała o wydaniu swej pierwszej powieści czyli właśnie "Idź postaw wartownika". Dziś zdając sobie sprawę z dziwnych losów tej powieści sami musimy zadecydować czy traktować tę książkę jako szkic - pierwotną wersję "Zabić Drozda" czy też raczej jako sequel. Dla mnie "Idź postaw wartownika" to przede wszystkim dalsze losy bohaterów znanych z "Zabić Drozda". • Dla niektórych czytelników z pewnością okażą się one ciekawe, dla innych zaskakujące a dla niektórych być może rozczarowujące. • Przede wszystkim w powieści tej brak szeroko pojętej akcji jako taka. Fabuła koncentruje się zaledwie na kilku dniach z życia młodej kobiety, odwiedzającej rodzinę. Prawdziwa akcja toczy się w sercu i umyśle bohaterki, która odkrywa że nie da się naprawdę powrócić do domu. Prawdziwe powroty są niemożliwe, zbyt wiele się zmienia i nawet tak niewielkie zagubione gdzieś w Alabamie miasteczko, o którym kierownik pociągu przeważnie nie pamięta i mija nie zatrzymując się na niewielkiej stacji, płynie w rytmie nieubłaganej zmiany czasów. • A w opisanych w powieści czasach zmienia się w Ameryce naprawdę wiele i to pomimo gorącego sprzeciwu mieszkańców Południa, którzy żadnych, najdrobniejszych nawet zmian nie cierpią. • Zaczyna się walka o prawa obywatelskie, dyskryminowanych dotąd Afro-Amerykanów i Sąd Najwyższy przychyla się do idei integracji. Zamęt, chaos, niepewność, poczucie że ziemia usuwa się spod nóg - te uczucia dominują na przestrzegającym dotychczas segregacji Południu. Jean Louis jest zdegustowana postawami mieszkańców rodzinnego miasta. Ale najgorsze jeszcze przed nią, będzie musiała zmierzyć się z postawami ludzi, których dotąd najbardziej podziwiała. Będzie musiała skonfrontować się z poglądami swych najbliższych, stryja, ojca i mężczyzny, który pragnie ją poślubić. • Jak postąpić czy przyjąć oświadczyny? Czy kłótnie jakie Jean Louis toczy ze swą ciotką od dzieciństwa są warte wydatkowanej energii?. Dlaczego Atticus - znany z poprzedniej powieści bohater walki o równe prawa dla wszystkich opiera się zmianom? • Powieść pokazuje różne poglądy na integrację dwóch rozdzielonych dotąd społeczności USA. Poglądy pokolenia starszego ścierają się z poglądami ludzi młodych. Małomiasteczkowa zaściankowość jest skonfrontowana z wielkomiejskim obyciem Jean Louis. Tradycja ściera się z nadchodzącą rewolucją obyczajową. • Z jednej strony można ubolewać, że Harper Lee nie zdecydowała się wydać tej książki wtedy gdy wydarzenia w niej opisane przeżywane były w Stanach Zjednoczonych na bieżąco. Z pewnością wywołałaby odzew w prasie, literaturze i całym życiu publicznym USA. Jednak to, że została wydana teraz nie jest aż takim anachronizmem jak mogłoby się wydawać. Obecnie możemy zastanowić się nad skutkami, tamtych wydarzeń z lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku. Czy integracja do końca się powiodła? Czy zwycięstwo zwolenników integracji było pełne a może jednak pozorne? Może integracja odniosła tylko połowiczny sukces? czy konflikty opisane w książce wygasły czy możemy obserwować je i dzisiaj? • Książkę czyta się z niewątpliwą przyjemnością choć trudno porównywać ją z niewątpliwie ciekawszą i lepiej skomponowaną "Zabić Drozda". Największym mankamentem "Idź postaw wartownika" jest moim zdaniem prześlizgnięcie się autorki ponad tematem drugiej wojny światowej, jakby te wydarzenia w niewielkim stopniu odbiły się na życiu Południowców, czy tez ogólnie Amerykanów. To co dla nas Europejczyków jest największą cezurą czasów, w książce jest tematem pobocznym. Druga wojna, jej wspomnienie, jej skutki wydają się pozostawać na odległym drugim planie i w nie wielkim jedynie stopniu wpływać na poglądy i uczucia bohaterów. • Mimo wszystko polecam drugą powieść Harper Lee. Nie wyobrażam sobie, by wielbiciele autorki mogli jej nie przeczytać.

"Wciąż o Tobie Śnię" to powieść wciągająca, zaskakująca i zabawna, pełna magii, cudów, smutku przeplatającego się z radością. • Dramatyczny początek w żaden sposób nie jest w stanie przygotować czytelnika na kolejne zaskakujące zwroty akcji, w które książka obfituje. • Główna bohaterka Maggie, planuje w sposób przemyślany i dobrze zorganizowany swoje idealne samobójstwo. Takie, które nikogo nie zrani i nie narazi na szwank dobrego imienia firmy oraz stanu Alabama a zwłaszcza konkursu miss Alabamy, gdyż Maggie nosiła niegdyś ten zaszczytny tytuł. • Drobiazgowo zaplanowana akcja zakończenia doczesnego życia musi jednak zostać odłożona. Maggie ma zbyt wielu przyjaciół, zobowiązań, ludzi którym nie chciałaby sprawić zawodu. W jej ukochanej pracy także zbyt wiele się dzieje, by tak po prostu zniknąć. Cały plan musi więc jeszcze zaczekać. • Tymczasem wydarzenie goni wydarzenie i nie sposób znaleźć chwili spokoju! Na rynku agentek nieruchomości prym wiedzie ostatnio groźna i bezwzględna rywalka. Maggie chętnie dałaby sobie spokój ze wszystkim ale nie może tak po prostu odpuścić, gdy zagrożona jest jedna z architektonicznych perełek miasta. Górujący nad miastem, wiktoriański zamek The Crest jest obiektem marzeń Maggie odkąd była jeszcze małą dziewczynką. • Maggie udaje się przejąć zlecenie dla swojej firmy, co wywołuje serię zabawnych i tajemniczych zdarzeń. Każdy prawdziwy zamek ma swoje sekrety a ten skrywa także przedziwną zagadkę rodzinną dotyczącą dawnych właścicieli. Maggie z przyjaciółmi stara się ją rozwikłać, bo choć angielskie powiedzenie mówi, że każda szafa skrywa jakiś szkielet, to jednak znalezienie szkieletu w kufrze podróżnym do przyjemnych nie należy. Coś takiego może wręcz zniszczyć ostatnią szansę firmy na odbicie się od finansowego dna. Dlatego bohaterka stanie przed jeszcze jednym dylematem. Czy potajemnie wywieźć szkielet z zamku? A co jeśli samochód zostanie zatrzymany przez przypadkowy patrol policji? • W toku tej wspaniałej opowieści Maggie będzie musiała odpowiedzieć sobie na wiele pytań, nie tylko dotyczących jej osobistego życia i problemów w pracy. Będzie musiała wybrać pomiędzy przyjaźnią a chęcią skończenia z samą sobą. Między uczciwością a potrzebą ratowania firmy i zatrudnionych w niej osób. Między zawodowym profesjonalizmem a pragnieniem uratowania jej wymarzonego zamku. Między poszanowaniem prywatności innych a poszukiwaniem rozwiązania fascynującej zagadki z przeszłości. • A może nie wszystko jeszcze stracone i w życiu Maggie wszystko się jeszcze ułoży tak jak w jednym z jej ukochanych filmów z dzieciństwa? Może spotka swoją miłość? Może samobójstwo to jednak nie najlepszy pomysł na ucieczkę od codziennych problemów? Może warto pozostawić duchy z przeszłości i spojrzeć z optymizmem we własną przyszłość? Tym bardziej, że być może jakiś dobry duszek czuwa także nad Maggie i nad całą, zagrożoną obecnie agencją nieruchomości, gdzie pracuje. • Wydawać by się mogło, że książka z tematem samobójstwa przewijającym się w tle będzie przygnębiająca. W rzeczywistości Powieść Fannie Flagg doskonale podnosi na duchu, odstresowuje i jest odtrutka na nudę i jesienną depresję. Polecam ją na długie zimowe wieczory i wszystkim tym, którzy nie mogą odnaleźć w życiu nadziei. Fannie Flagg w kolejnej ze swych doskonałych powieści i w przebojowym stylu udowadnia nam, że nigdy nie należy się poddawać, bo wszystko, dosłownie wszystko może się zdarzyć, nawet wtedy, gdy niczego się już nie oczekuje.

Niebiańskie Jezioro Johna Daltona, to książka więcej niż ciekawa. To urzekająca opowieść o dojrzewaniu i poszukiwaniu samego siebie, rozgrywająca się w egzotycznej scenerii Tajwanu, kontynentalnych Chin komunistycznych i zamieszkanej przez lud Ujgurów pustyni, z której wyrasta zakurzone i szare miasto Urumczi. • Główny bohater, Amerykanin wyznania protestanckiego marzy, by zostać pastorem i nawracać tajemniczych i egzotycznych pogan gdzieś daleko od domu. W tym celu studiuje i nie szczędzi wysiłków, zarówno w pracy, nauce jak i na polu duchowym. Przede wszystkim stara się zachować i wytrwać w czystości, co dla młodego człowieka związanego na stałe z wyznającą podobne wartości ale młodą i ładną dziewczyną nie jest wcale łatwe. W tej pierwszej walce z samym sobą odnosi początkowo sukces, ale czy nie jest to zwycięstwo tylko pozorne? Na to pytanie czytelnik będzie musiał sam odpowiedzieć, gdy pozna dalsze losy, młodego, wyświęconego już pastora. • Młody człowiek wyjeżdża na Tajwan, gdzie prowadzi codzienne czytania biblii w nadziei nawrócenia miejscowych. Czy jego starania znajdują żywy oddźwięk w społeczności, w której się znalazł i czy umie natchnąć osoby wychowane w zupełnie innym kręgu kulturowym swoją wiarą? Wydaje się, ze sam bohater nie umie znaleźć na to pytanie zadowalającej odpowiedzi. A tym czasem w jego życiu pojawiają się coraz to nowe wyzwania i pokusy, z którymi przyjdzie mu stawić czoła. • Czy komplikacje, które zaczynają się nawarstwiać w życiu tego młodego mężczyzny są spowodowane samotnością? A może to zmysłowość, dotąd nieznana zawładnie nim tak mocno, że zatrzęsie podstawami życia jakie dla siebie wybrał. Niewykluczone też, że dalszą siłą sprawczą jego życia będzie pierwsza miłość do poznanej chińskiej dziewczyny. • Sam autor nie odpowiada wprost na te pytania i nie pozwala też by główny bohater poddał się na tyle wnikliwej autoanalizie, by wyjaśnić swoje motywy czytelnikom. Wydaje się, że pastor jest zbyt młody, by w pełni ocenić konsekwencje swoich czynów czy chociażby właściwie zinterpretować emocje, które go do nich popchnęły. Dlatego też autor wysyła swego bohatera w długą i męczącą podróż, z wyspy jaką jest Tajwan, w głąb kontynentalnych Chin. Podróż ta jest w istocie podróżą w głąb samego siebie. Odkrywaniem i re definiowaniem siebie samego na nowo. • W czasie jej trwania bohater poznaje nowych przyjaciół i znajomych, stara się wypełnić powierzoną mu misję i być może zakochuje się na nowo, o ile jest on w stanie ocenić co w rzeczywistości jest miłością a co tylko ledwie jej bladym odbiciem. • Jeszcze na Tajwanie wchodzi w układ z miejscowymi biznesmenami. W trakcie niekończącej się podróży pociągiem zaprzyjaźnia się z hippisem – obieżyświatem. W mieście Urumczi, poznaje dwie siostry krańcowo od siebie różne. Piękną elegantkę i skromną brzydulę. Ale tak jak każdy z nas, poznając tych ludzi musi sam zdecydować co w nich, ich słowach i zachowaniach jest prawdziwe a co jest tylko pozorem, udawaniem i fałszem. Tym razem pastor musi znaleźć właściwe odpowiedzi a może przede wszystkim zadać sobie właściwe pytania. Co jest dobrem a co złem? Co jest działaniem właściwym i usprawiedliwionym a co oszustwem i kłamstwem. Czy granica rozdzielająca te pojęcia jest względna czy można zobaczyć ją wyraźnie a może choćby intuicyjnie odgadnąć gdzie przebiega? • Nasz bohater jest w pełni człowiekiem. Poddaje się wpływom, złudzeniom i iluzjom. Po raz kolejny myli się i błądzi. Jest już jednak swoim zagubieniem zmęczony. Pragnie odnaleźć właściwą drogę i choć raz zrobić coś dobrze lub choćby tylko doprowadzić sprawę do szczęśliwego końca. I tym razem otrzymuje podpowiedź. Jest nią tajemnicze niebiańskie jezioro. Wydawałoby się, że to idealne, czyste i piękne miejsce nie może istnieć. A już na pewno nie w takim miejscu, którym rzekomo się znajduje. W sercu zakurzonej pustyni, w zbiurokratyzowanych, pozbawionych prawdziwej wolności Chinach. A jednak jezioro istnieje naprawdę. Droga do niego nie jest łatwa, ale też wielu ludzi ją odnajduje, mimo że z poziomu pustyni jest ono niewidoczne. • Może więc prawda, dobro i piękno nie są tylko abstrakcyjnymi koncepcjami wymyślonymi przez oderwanych od rzeczywistości filozofów. Może istnieją tu i teraz w naszej codzienności, w codziennych wyborach, dążeniach, czynach i odczuciach. • Bohater stara się podążać właściwą drogą i w trakcie powrotu na Tajwan musi dokonać kilkakrotnie wyborów, które może w końcu nadadzą kształt jego osobowości i wyrobią w nim charakter. Jak potoczą się jego losy i czy wybierze dobrze czy też źle dowiedzą się Państwo z lektury tej wspaniałej, wnikliwej, obyczajowej powieści, którą szczerze polecam.

"Smażone Zielone Pomidory" to jedna z moich ulubionych powieści. Osią akcji są koleje losu kilku kolejnych pokoleń sympatycznej rodziny i ich przyjaciół z miasteczka Whistle Stop w Alabamie a tłem przemiany społeczne i wydarzenia historyczne rozgrywające się na przestrzeni lat dwudziestych, trzydziestych, czterdziestych, pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. • W powieści Urzeka mnie przede wszystkim niesamowity klimat i atmosfera z jaką autorka oddaje realia życia na amerykańskim południu. Kolejowe, małe miasteczko w Alabamie to świat, który nie jest może idylliczny ale jest miejscem, w którym rozgrywa się cała gama wydarzeń, zabawnych, cudownych, smutnych, radosnych a czasem bardzo tajemniczych. • Gdy tylko starsza pani, przypadkowo poznana na szpitalnym korytarzu przez główną bohaterkę, rozpoczyna swoją opowieść o dawno minionych czasach, czytelnik natychmiast zostaje wciągnięty w magiczny i zaskakujący świat jej młodości. • Dowiadujemy się wielu rzeczy o czasach wielkiego kryzysu, poznajemy szczegóły życia ubogiej społeczności, pozbawionych praw obywatelskich ludzi "kolorowych". Poznajemy sylwetki wielu odważnych i nietuzinkowych kobiet, które mają odwagę przeciwstawić się zarówno tradycji jak i systemowi. A jednocześnie przez cały czas, do ostatnich stron książki pozostajemy w napięciu i zawieszeniu. • Podobnie jak główna bohaterka powieści zastanawiamy się nad rozwiązaniem zagadki zaginięcia "nikczemnego Franka". Razem z powieściowym detektywem czekamy aż zostanie odkryte miejsce ukrycia jego ciała. Snujemy podejrzenia na temat tożsamości Kolejowego Billa, miejscowego złoczyńcy w typie Robin Hooda. Zachodzimy w głowę jak skończy się proces sądowy Idgie - jednej z głównych bohaterek i czy rzeczywiście mogła posunąć się do zbrodni. A jeśli nie ona to kto? • Jednak wątki dotyczące tajemnic nie czynią z tej książki kryminału. Jest to powieść, która opowiada głównie o przyjaźni, związkach rodzinnych, które mogą nawet przekraczać bariery rasy i krwi. A także o rodzinach, w których podziały rozbijają związki. • Choć głównymi bohaterkami książki są kobiety i kobieca przyjaźń, mogę polecić powieść każdemu kto pragnie się przy niej zrelaksować. Jest to również cenna pozycja dla wszystkich uwielbiających książki o amerykańskim południu i rodzinne sagi.