Ilona Felicjańska to znana polska modelka, gwiazda światowych pokazów mody, pozowała u najs­łynn­iejs­zych­ światowych projektantów. Założycielka fundacji, prywatnie matka i żona. Gdy w mediach ukazała się sensacyjna informacja o wypadku znanej modelki pod wpływem alkoholu, wokół jej osoby rozpętała się medialna burza. Wyszło na jaw, że modelka jest od kilku lat alkoholiczką. Gdy przyznała się do uzależnienia, media zaczęły się o niej rozpisywać a wielu znajomych i bliskich jej osób odwróciło się od niej. • Książka "Cała prawda o..." to wywiad - rzeka, przeprowadzony przez dziennikarkę Anetę Pondo. To zapis niezwykle szczerych rozmów na przestrzeni kilku miesięcy. Pani Ilona opowiada o swoim niełatwym dzieciństwie, o tym jak z szarej myszki stała się z dnia na dzień światową modelką. O jej trudnym, nieszczęśliwym małżeństwie i o nałogu w który popadała coraz bardziej. O tym jak przyznanie się do uzależnienia może zrujnować życie i jak łatwo można znaleźć się na dnie. Ta książka to podsumowanie dotychczasowego życia pani Ilony. • Książkę czytałam z zapartym tchem. Ujęła mnie od początku szczerością z jaką Ilona Felicjańska opowiadała o osobistych przeżyciach. Momentami wzruszała, momentami szokowała. Zmuszała również do refleksji jak trudne jest bycie sławnym i dokąd może ono zaprowadzić. Dowiedziałam się również wiele o walce z alkoholizmem, jak trudna jest to do pokonania choroba i że wiąże się z odrzuceniem wielu bliskich osób. Z pewnością ta książka jednych poruszy a dla innych będzie obiektem do kolejnej krytyki pod adresem pani Ilony. Ja jestem pod wrażeniem odwagi i szczerości modelki. Po lekturze tej książki mam dużo zrozumienia dla problemu tej pani i życzę jej jak najlepiej, przede wszystkim życia w trzeźwości.

Melissa Darwood - Polska autorka która przyjęła pseudonim Melissa Darwood, by, jak sama stwierdziła, zatracić się zupełnie w nierzeczywistym świecie swoich bohaterów który tworzy. Wychowana pośród przyrody,czerpie z niej inspirację do swoich powieści. • Romans paranormalny to ostatnio hit wśród młodzieżowej literatury. Wszystko zaczęło się chyba od słynnej sagi "Zmierzch". Powieść Melissy Darwood jest również powieścią z tego gatunku. • Larysa to wrażliwa nastolatka o delikatnej, artystycznej duszy. Pochodzi z zamożnej rodziny, ma swoją przyjaciółkę oraz pasję którą z przyjemnością realizuje. Ma też jedno, wielkie marzenie: aby znaleźć prawdziwą miłość. To marzenie wypowiada w dniu swoich osiemnastych urodzin. Wkrótce okazuje się, że na jej drodze pojawia się aż dwóch, nieziemsko pięknych mężczyzn. Od tej pory, życie dziewczyny zmieni się zupełnie. Jak? O tym musicie same przeczytać. • Czym może zaskoczyć was ta powieść? Na pewno wciągnie od pierwszej strony, w niezwykły tajemniczy klimat. Naprawdę, ta książka ma duszę. Poza tym, jej akcja rozgrywa się w Polsce co również jest bardzo ciekawe. Jest wątek miłosny, interesujące postacie, walka dobra ze złem. Wszystko to, co powinna mieć dobra powieść tego gatunku. Książka napisana jest lekkim językiem. Bardzo dobrze się czyta i pochłania do ostatniej strony. • Gdy czytałam tą powieść, to nasunęło mi się od razu porównanie do "Zmierzchu". Nawiasem mówiąc "Zmierzch" zupełnie nie przypadł mi do gustu. "Larista" jest powieścią o niebo lepszą. Posiada ten magiczny klimat, którego zupełnie nie było w tej drugiej książce. Z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na kolejne powieści autorki.

"Nauczycielka z Villette" to debiutancka powieść szwedzkiej autorki Ingrid Hedstrom a zarazem początek serii kryminalnej. Została nagrodzona za najlepszy debiut w 2008 roku przez Szwedzką Akademię Autorów Kryminalnych. • Historia emerytowanej nauczycielki która została naumyślnie potrącona samochodem przez nieznanego kierowcę. Sprawę ma badać sędzia śledcza Martine Poirot wraz ze swoimi wspó­łpra­cown­ikam­i. Okazuje się że tajemnicze zabójstwo nauczycielki wiąże się z wieloma innymi wydarzeniami z przeszłości. • Kryminał który w opisie zapowiadał się na świetnie skonstruowaną powieść, pełną ciekawych wątków, postaci i mrożące krew w żyłach intrygi. Niestety to wszystko okazało się bujdą na resorach. Książkę męczyłam. Główna bohaterka, pani prokurator jest dla mnie postacią nudną i nieciekawą. Zbyt duża ilość wątków męczy, podobnie jak ilość postaci. Nie ma żadnej intrygi mrożącej krew w żyłach. Czytając tą powieść można bardziej ziewać aniżeli się bać. Ten kryminał mnie rozczarował.