"Łódź. Miasto po przejściach" • Autorzy: Wojciech Górecki, Bartosz Józefiak • Moja ocena: 7/10. • Książka "Łódź. Miasto po przejściach" to fascynujący zbiór opowieści, który przedstawia Łódź przede wszystkim z perspektywy jej mieszkańców. Autorzy skupiają się na ludziach, ich osobistych historiach i doświadczeniach, co nadaje książce wyjątkową intymność i bliskość. Pod tym względem publikacja przypomina mi zeszłoroczną "Jerozolima. Nowa biografia starego miasta", gdzie również głównym bohaterem byli mieszkańcy miasta, a nie tylko jego architektura czy historia. • Wojciech Górecki, którego prace darzę dużym szacunkiem, wprowadza w książkę swój char­akte­ryst­yczn­y styl i dbałość o szczegóły, co z pewnością wpływa na moją ocenę. Jego podejście do reportażu jest zawsze wnikliwe i pełne szacunku dla opisywanych postaci. Bartosz Józefiak, choć mniej mi znany, również dobrze wpisuje się w ten schemat, tworząc z Góreckim zgrany duet. • Styl książki jest przejrzysty, ale niepozbawiony głębi, choć momentami może wydawać się zbyt podobny do innych tego typu publikacji. Brak nowatorskiego podejścia lub mocniejszych akcentów sprawia, że Łódź. Miasto po przejściach może nie wywoływać aż tak silnych emocji, jak niektóre inne reportaże. • Pomimo to, książkę polecam każdemu, kto jest zainteresowany Łodzią jako miastem pełnym kontrastów i niezwykłych historii jej mieszkańców. Choć moja ocena może być nieco zawyżona z powodu osobistego szacunku dla Góreckiego, jest to z pewnością wartościowa pozycja, szczególnie dla tych, którzy chcą lepiej poznać tę część Polski. • ** 23:35 * 26.03.2025 * 28/2025 *

"Erystyka czyli Sztuka Prowadzenia Sporów" • Autor: Arthur Schopenhauer • Moja ocena: 9/10 • Arthur Schopenhauer w Erystyce dostarcza rewelacyjnego traktatu, który w sposób przystępny i klarowny opisuje zasady prowadzenia sporów oraz sztukę argumentacji. Mimo że temat erystyki może wydawać się skomplikowany, autor przedstawia go w sposób zrozumiały, co czyni tę publikację szczególnie wartościową zarówno dla laików, jak i bardziej doświadczonych mówców. • Schopenhauer zręcznie rozczłonkowuje temat, ukazując różne strategie i techniki, jakie można wykorzystać podczas debaty, nie tylko w celu przekonania innych, ale także w obronie własnych argumentów. Każdy, kto interesuje się sztuką perswazji i logiką, znajdzie w tej książce bogaty zbiór przykładów i praktycznych porad. • Podoba mi się prostota i jednocześnie głębia, z jaką autor podchodzi do tego zagadnienia. Dla mnie Erystyka jest lekturą obowiązkową dla wszystkich, którzy chcą mądrze i skutecznie przemawiać do innych. Ta publikacja to prawdziwe kompendium wiedzy na temat sztuki prowadzenia sporów, które nie tylko pogłębia umiejętności retoryczne, ale także uczy, jak bronić się przed manipulacją w dyskusjach. • Zdecydowanie polecam tę książkę każdemu, kto pragnie doskonalić swoje umiejętności argumentacyjne i zrozumieć subtelne mechanizmy komunikacji w sporach. • ** 10:04 * 24.03.2025 * 27/2025 *

"Śniadanie mistrzów" • Autor: Kurt Vonnegut • Moja ocena: 2/10 • Niestety, Śniadanie mistrzów Kurta Vonneguta było dla mnie bardzo rozczarowującą lekturą. Chociaż doceniam strukturalną spójność i logiczny porządek w powieści, to jednak treść wywołała u mnie ogromny dyskomfort. Ilustracje, które przypominały mi dziecięce rysunki, w moim odczuciu nie pasowały do reszty tekstu i wydawały się infantylne. • Największym problemem dla mnie była jednak sama treść. Wulgarność i cynizm, które przewijały się przez cały utwór, były dla mnie po prostu zbyt odpychające. Vonnegut porusza wiele poważnych tematów, takich jak alienacja, konsumpcjonizm czy kryzys tożsamości, ale sposób, w jaki to robi, wydaje mi się momentami przesadnie brutalny, wręcz obrzydliwy. • Zdaję sobie sprawę, że autor stosuje ironię i satyrę, by ukazać absurd świata, ale mnie ta forma kompletnie nie przekonała. Zamiast głębszych refleksji, odczułem przede wszystkim niesmak, a liczne porównania i zabiegi literackie nie pomogły w odbiorze książki. • Pomimo tego, że Vonnegut ma swoje grono wiernych czytelników, którzy doceniają jego unikalny styl i sposób przedstawiania rzeczywistości, mnie ta powieść zdecydowanie nie przypadła do gustu. Trudno mi znaleźć w niej elementy, które bym z czystym sumieniem mógł polecić. Jeśli ktoś nie jest przyzwyczajony do takiej formy literackiej, Śniadanie mistrzów może być naprawdę trudną lekturą. • ** 23:35 * 23.03.2025 * 26/2025 *

"Obcy" • Autor: Albert Camus • Moja ocena: 9/10 • Obcy to książka, która jest jednocześnie piękna i przerażająca. Camus stworzył powieść, która od pierwszych stron przyciąga czytelnika i trzyma w napięciu aż do końca. Nie można oderwać się od historii głównego bohatera – Mersaulta – który, choć wydaje się człowiekiem beznamiętnym, nieustannie wzbudza w nas emocje. Jego życie, podejmowane decyzje i ich konsekwencje sprawiają, że wszystko, co się dzieje, staje się niezwykle namacalne, prawie realne. • Camus doskonale przedstawia uczucie wyobcowania, które przenika całą powieść. Główna postać zdaje się nie pasować do otaczającego go świata, a jednocześnie ten świat kształtuje jego los. Przez tę egzystencjalną pustkę przebija głębszy sens istnienia, życia, a także jego bezsensu, co sprawia, że książka działa na czytelnika na wielu poziomach. Każda kolejna strona wciąga nas coraz bardziej w duszną atmosferę absurdu, z jaką mierzy się bohater. • Dzieło to, choć krótkie, pozostawia ogromne wrażenie. Jest to opowieść, która nie tylko wciąga, ale również zmusza do refleksji nad kondycją człowieka i miejscem jednostki w społeczeństwie. Mimo że książka została napisana kilkadziesiąt lat temu, jej przesłanie jest wciąż niezwykle aktualne. • Zdecydowanie polecam Obcego każdemu, kto szuka literatury, która prowokuje do myślenia i nie pozwala szybko o sobie zapomnieć. • ** 23:38 * 19.03.2025 * 25/2025 *

"81:1. Opowieści z Wysp Owczych" • Autorzy: Maciej Wasielewski, Marcin Michalski • Moja ocena: 8/10 • "81:1. Opowieści z Wysp Owczych" to zbiór reportaży, który w fascynujący sposób przybliża czytelnikowi ten mało znany, odległy region Europy. Wyspy Owcze, leżące na skraju kontynentu, charakteryzują się surowym, nordyckim klimatem, który został doskonale oddany przez autorów. • Wasielewski i Michalski w umiejętny sposób przedstawiają zarówno ludzi, jak i miejsca, które odwiedzają. Każda historia, pełna lokalnych barw i unikalnych detali, daje wgląd w życie mieszkańców Wysp Owczych – ich kulturę, codzienne wyzwania i nieoczywiste piękno otaczającego ich świata. Wielowątkowy charakter tej książki sprawia, że nie można się nudzić – każda opowieść zaskakuje czymś nowym, a różnorodność perspektyw nadaje całości głębi. • Atutem tej publikacji jest również fakt, że rejon Wysp Owczych nie jest zbyt często opisywany w polskich reportażach. Autorzy stawiają na oryginalność i zabierają czytelnika w podróż po miejscach, które wciąż pozostają tajemnicą dla wielu. Dzięki temu książka zyskuje wyjątkową wartość – nie tylko jako zbiór ciekawych opowieści, ale także jako okazja do lepszego poznania tego odległego zakątka świata. • Polecam tę książkę każdemu, kto szuka nietuzinkowych reportaży i chce odkryć życie w jednym z najmniej opisanych regionów Europy. • ** 22:07 * 16.03.2025 * 24/52 *