„Manicheizm średniowieczny” • Autor: Steven Runciman • Moja ocena: 9/10 • To znakomita i niezwykle wartościowa publikacja, która — mimo swojej niewielkiej objętości — w precyzyjny sposób przybliża czytelnikowi złożony świat ruchów dualistycznych obecnych w średniowieczu. Steven Runciman, znany z erudycji i umiejętności syntetycznego ujmowania tematu, prowadzi nas przez historię idei manichejskich, ukazując ich ewolucję oraz wpływ na religijność i życie społeczne Europy i Bliskiego Wschodu. • Autor rozpoczyna od gnostyckich korzeni dualizmu, a następnie śledzi jego rozwój przez kolejne stulecia, przyglądając się szczegółowo takim ruchom jak paulicjanie, bogomiłowie, patareni, a także – choć marginalnie – kwakrzy. Runciman nie tylko przedstawia ich doktryny, ale również analizuje kontekst historyczny, w jakim funkcjonowali, oraz ich relacje z Kościołem i władzami świeckimi. • Dużym atutem książki jest jej klarowny, przystępny język oraz logiczna struktura, która pozwala uporządkować i zrozumieć omawiane zjawiska. Publikacja ma charakter naukowy, ale nie przytłacza akademickim stylem – będzie więc wartościową lekturą zarówno dla historyków, jak i dla zain­tere­sowa­nych­ duchowością oraz historią religii. • Serdecznie polecam tę pozycję każdemu, kto pragnie zgłębić temat śred­niow­iecz­nych­ ruchów religijnych i alternatywnych nurtów duchowości w ujęciu jednego z najw­ybit­niej­szyc­h historyków XX wieku. • ** 16:12 * 21.04.2025 * 36/2025 *

„Szachinszach” • Autor: Ryszard Kapuściński • Moja ocena: 8/10 • „Szachinszach” to fascynująca opowieść o Iranie u schyłku rządów ostatniego szacha — Mohammada Rezy Pahlawiego. Kapuściński w char­akte­ryst­yczn­y dla siebie sposób łączy gatunki: książka jest jednocześnie reportażem, osobistym dziennikiem i swoistym albumem wspomnień, w którym autor snuje refleksje nad wydarzeniami, ludźmi i społecznymi nastrojami tamtego czasu. • Forma jest niebanalna — przypomina niekiedy zbiór zapisów do zdjęć, impresji z podróży czy fragmentów notatek, które razem tworzą spójną narrację. Taki styl narracji sprawia, że lektura wciąga i pozwala spojrzeć na rewolucję islamską z perspektywy zwykłych ludzi, a nie tylko faktów historycznych. • Choć publikacja nie jest obszerna, niesie ze sobą duży ładunek emocjonalny i informacyjny. Autor z char­akte­ryst­yczn­ą precyzją i wyczuciem kontekstu analizuje przyczyny i mechanizmy upadku reżimu, nie popadając przy tym w uproszczenia. • Książkę czyta się szybko, ale pozostaje w pamięci na długo. To pozycja obowiązkowa nie tylko dla miłośników reportażu, ale i dla osób zainteresowanych historią współczesną Bliskiego Wschodu. • Zdecydowanie warto ją przeczytać. • ** 00:27 * 15.04.2025 * 34/2025 *

„Heban” • Autor: Ryszard Kapuściński • Moja ocena: 8/10 • „Heban” to fascynująca literacka podróż po Afryce – kontynencie pełnym kontrastów, skrajnych emocji, bogatej kultury, a jednocześnie bolesnych realiów codzienności. Ryszard Kapuściński, z właściwą sobie wrażliwością i kunsztem reporterskim, zabiera czytelnika w wędrówkę przez różnorodne afrykańskie kraje, przedstawiając ich mieszkańców, historie i problemy, z jakimi się mierzą. • To nie jest jedynie zbiór reportaży – to refleksyjna, głęboka opowieść o ludziach, których autor spotyka na swojej drodze. Kapuściński nie unika trudnych tematów, a jego opowieści są pełne spostrzeżeń i ciekawych detali, które oddają klimat miejsc i sytuacji. • Język książki jest barwny, ale i przystępny – wciąga i pozwala zanurzyć się w opisywanym świecie. Choć lektura momentami bywa wymagająca, jest to pozycja zdecydowanie wartościowa, poszerzająca wiedzę i skłaniająca do refleksji. • Serdecznie polecam – zwłaszcza miłośnikom reportażu oraz osobom, które chcą zobaczyć Afrykę oczami uważnego obserwatora. • ** 19:19 * 14.04.2025 * 33/2025 *

„Trzeci Adam. Opowieść o mariawitach” • Autor: Jerzy Pietrkiewicz • Moja ocena: 9/10 • To znakomity reportaż, który wnikliwie i bez upiększeń przedstawia historię mariawityzmu – jednego z najbardziej niezwykłych i kont­rowe­rsyj­nych­ ruchów religijnych w historii Polski. Jerzy Pietrkiewicz wchodzi głęboko w kulisy tej wspólnoty, przedstawiając zarówno jej duchowe fundamenty, jak i dramatyczne zawirowania losów jej przywódców i wyznawców. • Lektura trzyma w napięciu – momentami przypomina niemal powieść sensacyjną. Znajdziemy tu pełne spektrum ludzkich doświadczeń: cierpienie, nadzieję, wiarę i zwątpienie, miłość i zdradę, duchowość i politykę, a także walkę o przetrwanie i tożsamość. • Autor nie unika tematów trudnych ani mrocznych aspektów historii mariawitów, co czyni książkę autentyczną i poruszającą. Język jest przystępny, a narracja płynna, dzięki czemu mimo historycznej i teologicznej głębi, książkę czyta się z dużym zain­tere­sowa­niem­. • Zdecydowanie polecam tę publikację każdemu, kto interesuje się historią religii, polską duchowością lub po prostu dobrą literaturą faktu. • ** 19:40 * 08.04.2025 * 32/2025 *

Dzieci, którymi byliśmy, rodzice, którymi jesteśmy • Autor: Beatriz Cazurro • Moja ocena: 6/10 • Książka, choć porusza istotny temat relacji między naszym dzieciństwem a rolą, jaką pełnimy jako rodzice, nie wyróżnia się szczególnie na tle innych publikacji tego typu. Styl autorki przypomina typowy żargon psyc­hote­rape­utyc­zny, często powielany w podobnych poradnikach — z frazami w rodzaju: „usiądź wygodnie i oddychaj powoli” — co może sprawiać, że niektóre fragmenty wydają się schematyczne i mało odkrywcze. • Zaletą tej książki jest to, że zwraca uwagę na kilka ważnych aspektów związanych z wychowaniem dzieci, jak choćby znaczenie własnych emocji i doświadczeń w budowaniu relacji z dzieckiem. Jednak nie oferuje szczególnie głębokich czy nowatorskich spostrzeżeń, które wyróżniałyby ją na tle innych pozycji w tej kategorii. • Podsumowując, książka nie jest zła, ale nie wnosi nic szczególnie przełomowego do tematu. Warto po nią sięgnąć, jeśli szukasz lekkiej lektury o relacjach rodzicielskich, jednak nie należy oczekiwać zbyt wiele. • Średnio polecam. • ** 07:56 * 01.04.2025 * 30/2025 *