„Szachinszach” • Autor: Ryszard Kapuściński • Moja ocena: 8/10 • „Szachinszach” to fascynująca opowieść o Iranie u schyłku rządów ostatniego szacha — Mohammada Rezy Pahlawiego. Kapuściński w char­akte­ryst­yczn­y dla siebie sposób łączy gatunki: książka jest jednocześnie reportażem, osobistym dziennikiem i swoistym albumem wspomnień, w którym autor snuje refleksje nad wydarzeniami, ludźmi i społecznymi nastrojami tamtego czasu. • Forma jest niebanalna — przypomina niekiedy zbiór zapisów do zdjęć, impresji z podróży czy fragmentów notatek, które razem tworzą spójną narrację. Taki styl narracji sprawia, że lektura wciąga i pozwala spojrzeć na rewolucję islamską z perspektywy zwykłych ludzi, a nie tylko faktów historycznych. • Choć publikacja nie jest obszerna, niesie ze sobą duży ładunek emocjonalny i informacyjny. Autor z char­akte­ryst­yczn­ą precyzją i wyczuciem kontekstu analizuje przyczyny i mechanizmy upadku reżimu, nie popadając przy tym w uproszczenia. • Książkę czyta się szybko, ale pozostaje w pamięci na długo. To pozycja obowiązkowa nie tylko dla miłośników reportażu, ale i dla osób zainteresowanych historią współczesną Bliskiego Wschodu. • Zdecydowanie warto ją przeczytać. • ** 00:27 * 15.04.2025 * 34/2025 *

„Heban” • Autor: Ryszard Kapuściński • Moja ocena: 8/10 • „Heban” to fascynująca literacka podróż po Afryce – kontynencie pełnym kontrastów, skrajnych emocji, bogatej kultury, a jednocześnie bolesnych realiów codzienności. Ryszard Kapuściński, z właściwą sobie wrażliwością i kunsztem reporterskim, zabiera czytelnika w wędrówkę przez różnorodne afrykańskie kraje, przedstawiając ich mieszkańców, historie i problemy, z jakimi się mierzą. • To nie jest jedynie zbiór reportaży – to refleksyjna, głęboka opowieść o ludziach, których autor spotyka na swojej drodze. Kapuściński nie unika trudnych tematów, a jego opowieści są pełne spostrzeżeń i ciekawych detali, które oddają klimat miejsc i sytuacji. • Język książki jest barwny, ale i przystępny – wciąga i pozwala zanurzyć się w opisywanym świecie. Choć lektura momentami bywa wymagająca, jest to pozycja zdecydowanie wartościowa, poszerzająca wiedzę i skłaniająca do refleksji. • Serdecznie polecam – zwłaszcza miłośnikom reportażu oraz osobom, które chcą zobaczyć Afrykę oczami uważnego obserwatora. • ** 19:19 * 14.04.2025 * 33/2025 *

„Trzeci Adam. Opowieść o mariawitach” • Autor: Jerzy Pietrkiewicz • Moja ocena: 9/10 • To znakomity reportaż, który wnikliwie i bez upiększeń przedstawia historię mariawityzmu – jednego z najbardziej niezwykłych i kont­rowe­rsyj­nych­ ruchów religijnych w historii Polski. Jerzy Pietrkiewicz wchodzi głęboko w kulisy tej wspólnoty, przedstawiając zarówno jej duchowe fundamenty, jak i dramatyczne zawirowania losów jej przywódców i wyznawców. • Lektura trzyma w napięciu – momentami przypomina niemal powieść sensacyjną. Znajdziemy tu pełne spektrum ludzkich doświadczeń: cierpienie, nadzieję, wiarę i zwątpienie, miłość i zdradę, duchowość i politykę, a także walkę o przetrwanie i tożsamość. • Autor nie unika tematów trudnych ani mrocznych aspektów historii mariawitów, co czyni książkę autentyczną i poruszającą. Język jest przystępny, a narracja płynna, dzięki czemu mimo historycznej i teologicznej głębi, książkę czyta się z dużym zain­tere­sowa­niem­. • Zdecydowanie polecam tę publikację każdemu, kto interesuje się historią religii, polską duchowością lub po prostu dobrą literaturą faktu. • ** 19:40 * 08.04.2025 * 32/2025 *

Dzieci, którymi byliśmy, rodzice, którymi jesteśmy • Autor: Beatriz Cazurro • Moja ocena: 6/10 • Książka, choć porusza istotny temat relacji między naszym dzieciństwem a rolą, jaką pełnimy jako rodzice, nie wyróżnia się szczególnie na tle innych publikacji tego typu. Styl autorki przypomina typowy żargon psyc­hote­rape­utyc­zny, często powielany w podobnych poradnikach — z frazami w rodzaju: „usiądź wygodnie i oddychaj powoli” — co może sprawiać, że niektóre fragmenty wydają się schematyczne i mało odkrywcze. • Zaletą tej książki jest to, że zwraca uwagę na kilka ważnych aspektów związanych z wychowaniem dzieci, jak choćby znaczenie własnych emocji i doświadczeń w budowaniu relacji z dzieckiem. Jednak nie oferuje szczególnie głębokich czy nowatorskich spostrzeżeń, które wyróżniałyby ją na tle innych pozycji w tej kategorii. • Podsumowując, książka nie jest zła, ale nie wnosi nic szczególnie przełomowego do tematu. Warto po nią sięgnąć, jeśli szukasz lekkiej lektury o relacjach rodzicielskich, jednak nie należy oczekiwać zbyt wiele. • Średnio polecam. • ** 07:56 * 01.04.2025 * 30/2025 *

Erystyka. O wolności ludzkiej woli • Autor: Arthur Schopenhauer • Moja ocena: 9/10 • "Erystyka" • Arthur Schopenhauer w Erystyce dostarcza rewelacyjnego traktatu, który w sposób przystępny i klarowny opisuje zasady prowadzenia sporów oraz sztukę argumentacji. Mimo że temat erystyki może wydawać się skomplikowany, autor przedstawia go w sposób zrozumiały, co czyni tę publikację szczególnie wartościową zarówno dla laików, jak i bardziej doświadczonych mówców. • Schopenhauer zręcznie rozczłonkowuje temat, ukazując różne strategie i techniki, jakie można wykorzystać podczas debaty, nie tylko w celu przekonania innych, ale także w obronie własnych argumentów. Każdy, kto interesuje się sztuką perswazji i logiką, znajdzie w tej książce bogaty zbiór przykładów i praktycznych porad. • Podoba mi się prostota i jednocześnie głębia, z jaką autor podchodzi do tego zagadnienia. Dla mnie Erystyka jest lekturą obowiązkową dla wszystkich, którzy chcą mądrze i skutecznie przemawiać do innych. Ta publikacja to prawdziwe kompendium wiedzy na temat sztuki prowadzenia sporów, które nie tylko pogłębia umiejętności retoryczne, ale także uczy, jak bronić się przed manipulacją w dyskusjach. • Zdecydowanie polecam tę książkę każdemu, kto pragnie doskonalić swoje umiejętności argumentacyjne i zrozumieć subtelne mechanizmy komunikacji w sporach. • "O wolności ludzkiej woli" • O wolności ludzkiej woli to niezwykle interesujący traktat filozoficzny, w którym Schopenhauer podejmuje się odpowiedzi na pytanie postawione przez Królewską Norweską Akademię Umiejętności w Dronthaimie: Czy można udowodnić wolność ludzkiej woli na podstawie samowiedzy? • Autor wnikliwie analizuje zagadnienie wolnej woli, przywołując szeroki kontekst filozoficzny oraz odniesienia do myśli innych uczonych. Schopenhauer starannie rozkłada pytanie na czynniki pierwsze, rozważając je z wielu perspektyw i ukazując, jak złożonym tematem jest kwestia ludzkiej wolności. Traktat, choć wymaga od czytelnika pewnego przygotowania intelektualnego, jest jednocześnie przystępny i klarowny w wywodzie. • Książka, jak przystało na klasykę filozofii, wymaga od czytelnika skupienia i otwartości na rozważania o naturze człowieka, woli i determinizmu. Schopenhauer nie pozostawia prostych odpowiedzi, lecz zachęca do głębokiej refleksji, co czyni ten traktat szczególnie wartościowym. • Jeśli chodzi o samo wydanie, również spełnia ono wysokie standardy. Przypisy są wystarczające i dobrze wyjaśniają trudniejsze fragmenty, a tłumaczenie wiernie oddaje myśl autora. Książka jest też wygodna w lekturze, dzięki czytelnej czcionce i dobrze rozplanowanym wierszom. • Gorąco polecam tę pozycję każdemu, kto interesuje się filozofią i chce zagłębić się w temat wolności ludzkiej woli. Jest to klasyczne, a jednocześnie wciąż aktualne dzieło, które zmusza do myślenia i z pewnością wzbogaci każdego czytelnika. • ** 18:09 * 30.03.2025 * 29/2025 * • • część o "Erystyka" • jest częścią mojej opinii o tym dziele • którą opublikowałem pod innym wydaniem • w dniu: 24.03.2025