Strona domowa użytkownika
Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
Najnowsze recenzje
-
Nie lubię książek, w których od początku wiem, kto jest głównym sprawcą zamieszania. Tak jest właśnie poprowadzona akcja w książce "Przyjdę, gdy zaśniesz". Już na dzień dobry autorka przedstawia nam głównego sprawcę i tym chyba chce nas zachęcić to poznania jego toku myślenia. A ze względu na to, że widziałam kto jest zamieszany we wszystkie nieszczęścia spotykające Igę, to denerwowała mnie jej naiwność. Książka taka sobie. Nie polecam
-
Doskonały czwarty tom, z którego dowiadujemy się jakie tajemnice kryje jeszcze rodzina Śmiałowskich. Michalina dalej śledzi losy swoich przodków i próbuje je sklecić w całość. W międzyczasie poznajemy losy bohaterów sprzed dziesiątków lat, mamy tutaj okres PRL-u, który dzieli rodzinę. Czekam z niecierpliwością na kolejny tom. Polecam.
-
W mojej opinii jest to doskonałe zakończenie tej sagi. Historia lubi zataczać koło, jak to w życiu bywa. To właśnie się dzieje w życiu naszych bohaterów. Kostka idzie śladami swojego przodka Stanisława Śmiałowskiego, którego losy poznajemy dopiero w tym tomie, i zostaje projektantką. Tak samo postępuje Rozalia, która idzie w ślady Kasi Lipki. Jest też Zoe, która po latach wraca do kraju, by tak jak jej przodkinie zostać zielarką i żyć w zgodzie z naturą, przy tym pomagając ludziom wokół. Przepiękna saga, która odkrywa przed nami cudowne losy rodu Śmiałowskich i którą gorąco Wam polecam.
-
Dobrze było wrócić na uliczki Paryża, tym razem by poznać działania bibliotekarzy podczas II WŚ. Naszą bohaterką jest Odile, która marzy o pracy w Amerykańskiej Bibliotece w Paryżu. Jej rodzice woleliby, by skupiła się na szukaniu męża. Jednak Odile idzie za marzeniem i rozpoczyna pracę w bibliotece. Cudownie było odkrywać z nią zakątki tego miejsca i poznawać pracujących tam ludzi, a także jej czytelników. Książka naszpikowana jest nie tylko historią, ale również cytatami z pięknych książek. Jednak najbardziej cenię ją za to, że postacie ukazane przez autorkę żyły naprawdę i chociaż jest to tylko fabularyzacja wydarzeń minionych lat, to bardzo dobrze mi się czytało tą książkę. Polecam. Warto ją poznać.
-
Bardzo dobrze mi się czytało książkę Pam Jenoff. Z przyjemnością śledziłam losy Marie i jej koleżanek. Byłam tak samo ciekawa jak Grace i chciałam odkryć z nią tą tajemnicę, co się stało z dziewczynami. Bardzo dobrze mi się ją czytało. Polecam.