Jim Qwilleran, jedyny spadkobierca fortuny Klin­gens­choo­enów­, czyli cioci Fanny, ulega nieszczęśliwemu wypadkowi podczas rowerowej przejażdżki. A wszystko dlatego, że zaczął się interesować losem młodocianej pokojówki, która pięć lat wcześniej rzekomo uciekła na Florydę. • A może raczej dlatego, że zgodnie z testamentem musi przez pięć lat mieszkać w Pickax. W przeciwnym razie cały majątek ekscentrycznej starej panny przypadnie podejrzanej instytucji ze wschodniego wybrzeża. • Kto miał motyw, aby najechać na Qwilla na pustej drodze i co tak naprawdę ukrywa atrakcyjna i nieprzeciętnie inteligentna pani mecenas, zarządzająca sprawami spadkobiercy? • Qwill zatrudnia do pomocy Panią Cobb, niezrównaną gospodynię z uprawnieniami rzeczoznawcy antyków. Zaś koty… tym razem przeżywają fascynację listami, które codziennie wpadają do hollu przez otwór w drzwiach. • Qwill powoli aklimatyzuje się w Pickax, a przy okazji odkrywa tajemnicę niewygodną dla pewnego starego i szanowanego miejscowego rodu.

Jim Qwilleran potrzebuje wypoczynku. Pod pozorem pracy nad książką bierze bezterminowy urlop w „Daily Fluxion” i wyjeżdża na całe lato do domku nad jeziorem „czterysta mil na północ od wszystkiego”. Posiadłość letniskowa należy do cioci Fanny, przyjaciółki matki Qwilla z lat młodości. • Tak się składa, że ciocia Fanny, blisko dzie­więć­dzie­sięc­ioletnia, żwawa, niezwykle apodyktyczna i terroryzująca wszystkich w miasteczku, jest najbogatszą osobą w okręgu. Ale względem przyszywanego siostrzeńca jest serdeczna, uczynna i zupełnie nieabsorbująca. Stara się jedynie stworzyć swojemu gościowi doskonałe warunki do pracy nad książką. • No właśnie, książka. Wszyscy nieustannie pytają dziennikarza, ile już napisał. A on nawet nie zaczął. Co gorsza, wokół domku i na jeziorze dzieją się dziwne rzeczy. I nikt nie traktuje poważnie obcego przybysza. Jedyny człowiek, który nie zbagatelizował podejrzeń Qwilla, wkrótce ginie we własnym domu i to w bliskim sąsiedztwie! • Co gorsza, ciocia Fanny ulega nieszczęśliwemu wypadkowi, a nikt nie wie, gdzie ukryła testament. • Zaś Koko tym razem nauczył się obsługi magnetofonu i pasjami odtwarza jedną kasetę. • Piąta część serii przygód Qwilla i jego kotów. Polecam.

Qwill znów w formie. Ósmy tom z serii. Świetna rozrywka. • Jim Qwilleran wciąż przebywa w Pickax, udziela się w amatorskim teatrze, zmaga z pewną siebie asystentką dekoratorki wnętrz, tęskni za dziennikarstwem i nie ma już siły dłużej udawać, że pisze książkę. Bo właśnie ma się ukazać pierwszy numer lokalnej gazety z prawdziwego zdarzenia. Prowadzi ją ściągnięty z Nizin przyjaciel Qwilla – Arch Riker, a działowi reklamy z rozmachem przewodzi przebojowa Hixie Rice. • Pierwszy numer już prawie gotowy. Brak tylko nazwy i chwytliwego tematu na pierwszą stronę. Hixie proponuje „Moose County coś tam”, tym bardziej, że zostanie przeprowadziny plebiscyt wśród czytelników na właściwą nazwę gazety. Zaś w wieczór poprzedzający premierę gorący temat sam się pojawia - Harley Fitch i jego żona zastrzeleni we własnym domu tuż przed wyjściem na próbę amatorskiego teatru! • Wszystko wskazuje na zbrodnię na tle rabunkowym. Qwill ma jednak swoje przeczucia. Udziela alibi głównemu podejrzanemu i znów prowadzi własne śledztwo. Przy okazji zatrudnia się w gazecie i ostatecznie rozprawia się z mrzonkami o książce. Tą decyzją naraża się przemiłej bibliotekarce. Zaś Koko zupełnie nie chce współpracować. Interesuje go jedynie zlizywanie kleju ze znaczków i kopert…

Przepięknie ilustrowany inwentarz drzew, nawiązujący stylem do prac dawnych przyrodników. Zawiera 57 plansz opisujących drzewa i krzewy z różnych stron świata, podzielonych na trzy części: liściaste, iglaste, palmy. • Wydany w dużym formacie (w przybliżeniu A4), z twardą oprawą, cieszy oko czytelnika w każdym wieku. • Zamieszczony wstęp jest krótki i bardzo przystępny, pełen ciekawych informacji. Na początku jest też słowniczek z istotnymi wiadomościami i licznymi ilustracjami, a na końcu książki indeks. • Książka przepiękna. Aż żal się z nią rozstawać. • Muszę ją zakupić do domowej biblioteki.

Spodobała mi się okładka „Panny Foch”, więc ochoczo wzięłam się do lektury. • Pola, zwana w rodzinie Bobikiem (zdrobnienie od Bobu), warczy na rodzinę i otoczenie z powodu wyprowadzki ze stolicy. W Warszawie została przyjaciółka od serca i przystojny Julek. A w Wiśniowej Górze wciąż nieurządzony dom, zapuszczony ogród, a w nim o każdej porze przesiaduje nowy pomocnik taty (eksp­erym­enta­lneg­o hodowcy fasoli), pogardliwie przezwany Pryszczatym. Janek nie pozostaje dłużny i nadaje dziewczynie miano Panny Foch. • Dodatkowo wszyscy wokół (naprawdę nie wiedzieć czemu) zachwycają się tymi nieznośnymi bliźniakami – o przydomkach Groszek i Fasolka – i puszczają im płazem niecne wybryki. • Przyjaciółka od serca szybko zaczyna ignorować maile Poli i ta cała przyjaźń od serca najwyraźniej nie wytrzymuje próby czasu. Całe szczęście, dziewczyna powoli zaczyna odkrywać piękno nowego miejsca. Pomaga jej w tym rówieśniczka Ania. Nawiązuje znajomości, udziela się w nowej społeczności i nawet zaczyna ją interesować, jaką tajemnicę skrywa Janek. No i jest jeszcze Ama – nieznośna i zbyt pewna siebie córka właściciela stadniny. • Książka świetna. Ciekawa i momentami zabawna. Problemy nie są naciągane, ale ukazane w sposób naturalny. • Szczerze polecam.