Tytuł Bieguni dotyczy odłamu prawosławnych starowierców uważających, że ze złem należy walczyć poprzez podróż, ruch. Co więc wspólnego mają z książką Olgi Tokarczuk❓ • Bieguni to powieść składająca się z wielu opowiadań, każde z nich to historia osób, których z pozoru nic nie łączy, to też opowieści o życiu i śmierci. Czytamy tu m.in. o Polaku, którego żona i syn zaginęli w czasie wakacji, o Rosjance, która pewnego dnia nie wróciła do domu, lecz udała się w nagłą wyprawę po Moskwie. Poznajemy historię ostatniej podróży morskiej, w jaką udał się badacz kultur starożytnych a także historię umierającego mężczyzny, dla którego do kraju powróciła przyjaciółka, by pomóc mu w ostatnich chwilach. Dowiemy się trochę o znanych twórcach, naukowcach, np. o człowieku, który odkrył ścięgno Achillesa. Natomiast gęsia skórka pojawi się podczas bardzo szczegółowych i dokładnych opisów zakonserwowanych organów, płodów, ciał. Pośród tych historii narratorka wplątała wszystko to, co zobaczyła na lotniskach świata. • Owszem wydaje się, że panuje w tej książce chaos, historie są fragmentaryczne, gdy już przyzwyczajamy się do bohaterów wątek się urywa i musimy przenieść się do innego miejsca, czasu i poznać nowe osoby. • Takie manewrowanie między wieloma wątkami nie ułatwia czytania. Poza tym piękny lecz trudny język, wyrażenia, słowa, o których istnieniu mało kto wie oraz ciężka tematyka sprawiają, iż jest to trudna lektura. • Autorka chce nas zabrać w PODRÓŻ, bo to właśnie ona jest motywem jej powieści. Obrazowo opisuje wędrówkę w głąb ludzkiego ciała i duszy, pokazując, że od wieków człowiek wciąż wędruje, szuka odpowiedzi, jest ciekawy świata, dąży do nieśmiertelności ciała, która jest dla niego ważniejsza niż nieśmiertelna dusza. • Nic dziwnego, że nie każdy daje radę przez nią przebrnąć, bo jest to książka dla osób z otwartą głową, nie bojących się zawiłych, przekraczających granice tematów. Żeby zrozumieć nie wystarczy przeczytać, trzeba przeanalizować treść, wysunąć wnioski a może pojawi się refleksja ...❓

Najnowsza książka Kinga Instytut opowiada historię dwun­asto­letn­iego­ geniusza Luke'a Ellisa i jego przyjaciół, dzieci obdarzonych telekinezą lub telepatią, co jest przyczyną ich porwania i umieszczenia w eksp­erym­enta­lnej­ placówce. Przetrzymywane dzieci poddawane są testom, badaniom, zabiegom, by głównie zwiększyć ich moce. Instytut to szpital i wojsko w jednym, dzieci traktowane jak obiekty badawcze i rekruci, których nagradza się żetonami, natomiast karze spoliczkowaniem a nawet użyciem paralizatora. Pracownicy placówki to pozbawieni skrupułów dawni wojskowi, myślą że dzięki temu, co robią utrzymana jest równowaga świata. Uwięzione dzieci zawiązują przyjaźnie, natomiast Luke wie, że jeśli nie ucieknie to trafi do Tylnej Połowy a stamtąd jeszcze nikt nie wrócił. Pojawienie się Avery'ego Dixona, którego telepatia jest silniejsza niż innych oraz połączenie sił z Lukiem może przynieść zaskakujące konsekwencje. Co się wydarzy i jakie znaczenie w opowieści ma Tim, były gliniarz, dowiecie się, jeśli przeczytacie. Nie zdziwię się jeśli będziecie zniechęceni zbyt długim początkiem ale nie poddajcie się, bo z każdą stroną będzie lepiej. Naprawdę warto bo to książka, która dostarczy wielu emocji i choć można autorowi zarzucić trzymanie się utartych schematów to dla kogoś kto rzadko czyta tego rodzaju historie nie będzie to miało znaczenia.

Pierwsza książka Remigiusza Mroza, którą przeczytałam. Głównymi bohaterami są: Seweryn Zaorski i Kaja Burzyńska. Tytułowe listy to wiadomości, które Kaja dostaje od nieżyjącego ojca każdego roku 9 września od 20 lat. Każdy zawierał rady, złote myśli, rozważania i jak się później okazało ukryte wskazówki ... Gdy po 22 latach do Żeromic wraca Seweryn Zaorski i kupuje rodzinny dom Burzyńskiej odnajduje ukryte dyskietki.Od tego momentu życie w niewielkim miasteczku zmienia się o 180 stopni. Okazuje się, że Burzyński miał tajemnice, do której odkrycia Kaja i Seweryn musieli dojść kierując się dziwnymi śladami: liczby Catalana, nowela Żeromskiego Międzymorze, cień Meduzy, a także grób ... W miasteczku dochodzi do niep­rzyp­adko­wych­ morderstw, przeszłość i tajemnice Zaorskiego wychodzą na jaw, rozkwita również romans. Stawką jest życie dwóch rodzin. Jeśli jesteście ciekawi jaki finał będzie miała rozpoczęta dwie dekady wcześniej intryga to wystarczy wziąć się za czytanie. Jak większość książek listyzzagrobu mają swoje plusy i minusy. Na pewno plusem jest to, że czyta się bardzo szybko, zaczynasz i nawet nie wiesz jakim cudem już skończyłeś. Bohaterowie są zwykłymi ludźmi, mającymi wady i zalety, jak każdy muszą ponieść konsekwencje swoich decyzji. Najbardziej rzuca się w oczy Zaorski, który jest specyficzną osobą, można go lubić lub być nim zdegustowanym, zwłaszcza czarnym humorem, którym rzuca mówiąc o miejscu zbrodni i zmarłych. Intryga jest zawiła, obejmuje wiele wątków, pisana prostym językiem pozwala bez przeszkód odkrywać wraz z postaciami kolejne wskazówki i dojść do rozwiązania. No właśnie i na końcu pojawia się problem. Zakończenie jest zbyt szybkie, następuje nagle i ma się uczucie niedosytu. Jakby autor chciał jak najszybciej zakończyć opowieść .. a wystarczyłoby dopisać jeszcze kilka stron. Jednak myślę, że listyzzagrobu zaciekawiły mnie na tyle, że wypożyczę kolejną książkę Mroza.

Pierwsza część przygód norweskiego policjanta Harry'ego Hole'a, którego poznajemy, gdy przylatuje do Sydney, by pomóc miejscowej policji w wyjaśnieniu zabójstwa swojej rodaczki Inger Holter. • Jego partnerem i przewodnikiem został policjant pochodzenia aborygeńskiego Andrew Kensington, początkowo drażnił on Hole'a, który uważał, że tracą czas odwiedzając bary ze striptizem, rozmawiając z handlarzami narkotyków, oglądając walkę bokserską, czy pokaz cyrkowy, gdy morderca może zaatakować ponownie.Poza tym Norwegowi ciężko było wejść w świat ludzi mentalnie od niego różnych. Jednak wszystko co widział i czego się dowiedział z czasem zaczęło do siebie pasować. Zanim jednak puzzle zostały ułożone pojawiło się jeszcze więcej elementów, m.in.: kolejne morderstwo, romans Harry'ego z piękną Szwedką, strata przyjaciela, morderstwo członka grupy cyrkowej i powrót Hole'a do pijaństwa. Bohaterowie ujawnili swoje tajemnice a rozwiązanie zabolało. • Harry na początku jest zagubiony, posłuszny, zbyt ufny, co bardzo dziwi jeśli ktoś czytał późniejsze książki o nim. Jednakowoż jest bardzoz jednej strony doświadczony policjant, mający świetne umiejętności detektywistyczne a z drugiej zwykły człowiek zmagający się z własnymi lękami, trudną przeszłością, nałogiem. Co ciekawe właśnie problem z alkoholem sprawia, że jest bardziej interesujący, dopiero gdy wpada w nastrój melancholii, pije do utraty przytomności, po czym budzi się z letargu zauważa to czego wcześniej nie dostrzegał. • Minęło trochę czasu odkąd czytałam Człowiek Nietoperz i z jego perspektywy i po stanowczo większej liczbie przeczytanych książek z tematyki kryminalnej nie wiem, czy tak jak wówczas zachęciłby mnie do kontynuowania przygody z intrytującym policjantem. Nie jest to zły kryminał, ale akcja rozkręca się bardzo wolno, śledztwo jest mozolne, gdyby co jakiś czas nie pojawiało się słowo #morderstwo to możnaby zapomnieć, co się czyta. Na szczęście z czasem tempo przyśpiesza i nie brakuje emocji. Mam nadzieję, że po lekturze tej #książki dacie szansę Harry Hole bo naprawdę warto.

Targi pracy, ludzie czekają w kolejce z nadzieją na odmianę trudnego losu, wśród tłumu jest matka z niemowlakiem, których odrobinę życia poznajemy zanim wszystkie plany i marzenia rozjedzie i to dosłownie Mercedes. W zamachu zginęło 8 osób, kilkanaście zostało rannych, sprawca w masce klauna uciekł a jego tożsamość pozostała tajemnicą ... przynajmniej dla wszystkich oprócz nas - czytelników. Sprawa wydaje się być skończona, jednak wszystko ulega zmianie, gdy Bill Hodges,emerytowany policjant dostaje list od "Pana Mercedesa", w którym chwali się on swoją zbrodnią, jednocześnie utrzymując, że to było jednorazowe zdarzenie. Policjant nie wierzy, sądzi, że zamachowiec czeka na jeszcze lepszą okazję, by pokazać światu do czego jest zdolny. Tak rozpoczyna się gra między dwiema specyficznymi postaciami: • Billem Hodges'em, który po przejściu na emeryturę zmaga się z depresją, dużo pije i myśli o samobójstwie, przy czym to uparty mężczyzna, którego chęć do życia budzi się, gdy postanawia na własną rękę dorwać igrającego z nim terrorystę, którego poznajemy jako - Brada Hartsfielda. Jest to bardzo specyficzna postać, młody niepozorny mężczyzna, mający niby zwyczajne życie, pracuje, opiekuje się matką -alkoholiczką, człowiekjakich wielu a jednocześnie groźny psychopata. Brad zmaga się z trudnym dzieciństwem, kompleksem Edypa, czuje się niezauważany, pomijany, chciałby zwrócić uwagę na siebie, pokazać, że jest kimś więcej niż serwisantem, czy lodziarzem. Inteligentny, mający przebłyski geniuszu, które potrafi wykorzystać w brutalny sposób. • Jeśli przeczytacie to dowiecie się: • Co planuje szaleniec❓i • Czy Bill z pomocą młodego czarnoskórego Jerome'go i mającą problemy w relacjach społecznych, cierpiącą na nerwicę Holly będzie w stanie przeszkodzić mordercy❓ • Osobiście książka mi się bardzo spodobała, czytałam z ogromnym zain­tere­sowa­niem­, nie mogąc doczekać się rozwiązania. Największym atutem książki są ciekawi, bardzo realistyczni bohaterowie mający wśród zalet wiele wad, których z przyjemnością się poznaje. Gdy zaczniecie czytać myślę, że trudno będzie się oderwać od uczestniczenia w pościgu.