Powieść, którą dobrze się czyta. Ale nie jest to jakieś wybitne dzieło, co próbują nam wmówić media. • Jeśli mam ją traktować jako literaturę faktu, to niestety doszukuję się w niej wiele nieprawdopodobnych, podkoloryzowanych wydarzeń. Jeśli mam ją traktować jako fikcję literacką, to zastanawiam się, po co zamieszczono fotografie głównych bohaterów. Według mnie książka ta wprowadza w błąd. Czytelnik, który rozpoczyna swoją przygodę z tematyka obozową, może sobie wyrobić po tej książce całkiem błędne wyobrażenie życia w Auschwitz. Książek o tematyce obozowej przeczytałam sporo, nasila się trend kryształowych bohaterów

Infantylna powieść o niczym. Książka powinna mnie zaskoczyć. Nie zaskoczyła mnie pointa: skruszony mąż próbuje wrócić do żony. Sama na siebie jestem zła, że przeczytałam ją do końca, a tyle wartościowych książek czeka na przeczytanie.

Zdecydowanie dobra powieść, bez patosu, nie przeładowana wieloma wątkami. Spójna, o dużym stopniu wiarygodności. Przez całą powieść towarzyszyło mi słowo „manipulacja”, które wybrzmiało wreszcie na ostatnich niemalże stronach. Towarzyszyło mi też słowo „naiwność”, ale trudno było mi tę naiwność pogodzić z wykształceniem i całkiem zdrowym rozsądkiem głównej bohaterki, Joan. • Lubię być zaskakiwana: zaskoczyło mnie, że pomimo wszystko „miłość ci wszystko wybaczy”- tak w relacjach damsko-męskich jak i matka-syn.

wiek XIX.- Ameryka, Anglia, Indie • To moje drugie spotkanie z twórczością Mastertona. Jakoś instynktownie omijam jego książki. Kiedyś , kiedyś czytałam Głód, który oceniam jako udaną powieść. Rzeczywistość przedstawiona w tej powieści może się zdarzyć. Zwłaszcza przy tak szybko zmieniającym się klimacie i zatruciu środowiska. • Drugie spotkanie z twórczością Mastertona to Imperium. Sama sobie się dziwię, jak mogłam doczytać do końca tak infantylną książkę, w sumie o niczym , do końca. Co zapamiętam? Dziewczyna porzuca swoje dziecko, aby zrealizować swoje marzenia: bywać wśród pięknych i bogatych. Jakoś ją za bardzo nie zżerają wyrzuty sumienia. Ja tej wersji wydarzeń nie kupuję. • Tytuł i okładka nieadekwatna to treści powieści.

-Jak dla mnie książka zbyt "statyczna", pozbawiona wartkiej akcji. Siedemnastoletnia Charlotte obserwuje i ocenia wojenną zawieruchę • -Okładka sugerująca całkiem inną treść • -Jestem zawiedziona, nie skończyłam czytać