Miłość, przyjaźń, więź rodzinna, ból po rozstaniu z chłopakiem i WIELKI STRACH, wszystko to mieści właśnie te 328 stron. • Dobry, przyjemny romans z dającymi się lubić bohaterami. Wrażenia miłe. Są momenty zabawne jak i wzruszające. Zakończenie przewidywalne i trochę zbyt cukierkowe. • Czyta się szybko i przyjemnie, ale nie jest to lektura obowiązkowa.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Remigiusza Mroza i muszę przyznać że trochę udane i trochę jestem rozczarowana. • Dziesięć lat po zaginięciu ukochanej Damian Werner stara się pogodzić z tym, że już nigdy jej nie zobaczy. Pewnego dnia trafia niespodziewanie na znak od ukochanej - ktoś umieszcza jej zdjęcie w internecie. • Kto szuka dziewczyny? • Co się z nią działo przez tyle lat? • I jaka prawda ukrywa się pod zdjęciami? • Książka dosyć ciekawa, pełna zwrotów akcji, porusza trudne tematy jak zaginięcie ukochanej oraz przemoc fizyczna i psychiczna wobec kobiet. • Pomimo, iż książkę się przyjemnie czyta to liczba nielogicznych i niewyjaśnionych wątków jest dla mnie zbyt duża , żeby pozytywnie ją ocenić. Zakończenie rozczarowuje, nie dość, że przekombinowane i mało wiarygodne, to jeszcze pozostawia duży niedosyt, nie wszystkie wątki zostały do końca wyjaśnione. • Mam nadzieję, że drugi tom będzie lepszy :)

„Ostatni śnieg tej zimy” to historia Marty i Pawła. Ich małżeństwo przechodzi kryzys, a kłótnie i wzajemne oskarżenia tylko go pogłębiają. Kiedy w ich domu pojawia się kilkuletnia Blanka, która jest córką kuzynki Marty, wydaje się, że to może być kropla, która przeleje czarę goryczy i związku tych dwojga nie da się już uratować. I jeszcze do tego „mamusia”, która próbuje układać życie tej pary. • Czy obecność Blanki pomoże małżeństwu tej dwójki? • Marta i Paweł są po prostu życiowi, tak samo jak ich problemy i próby radzenia sobie z małżeństwem, które po prostu się sypie. Żadna z tych postaci nie jest przerysowana. Powiedziałabym, że Paweł to typowy chłop :D Marta próbuje w tym wszystkim znaleźć jakieś rozwiązanie, ma też ogromne, dobre serce – widać po tym, co robi. • "Ostatni śnieg tej zimy" to powieść która skłania do refleksji i daje promień nadziei. Opowiada o miłości, ale i jej trudach. • Ta książka uświadamia jak ważne w związku są rozmowy oraz otwarcie na potrzeby drugiej osoby. Pokazuje jak ważna jest miłość i poczucie bezpieczeństwa. Daje nadzieję na to, że nigdy nie jest za późno na zmiany, o ile razem pracujemy nad związkiem i staramy się poprawić relacje panujące między nami. • Książkę bardzo szybko się czyta.

"Zapomnieć o przeszłości" to pierwsza książka tej autorki, jaką miałam okazję przeczytać. • Od momentu, gdy Alexa Holland odkryła inne życie swojego ukochanego ojca, jej wyobrażenie o nim rozpadło się na kawałki. Obarczona żalem, jaki ciąży na jej nazwisku przez błędy, których dopuścił się ojciec, Alexa stara się żyć normalnie. • Poznaje Caina Carrawaya, bogatego i zagadkowego mężczyznę. Jednak ta znajomość nie zapowiada się dobrze, ponieważ to właśnie ojciec Alexy zniszczył rodzinę Caina, a sam Carraway żywi niekłamaną nienawiść do całej rodziny Holland. • Ta książka to historia o dwóch uszkodzonych, złamanych życiem i niepewnych osobach. Ona chce się zakochać, a on nie sądzi, żeby na to zasłużył. Relacja tej dwójki jest skomplikowana i momentami dość mocno przedłużana na siłę. • „Zapomnieć o przeszłości” to nie zwykły romans o szefie i jego sekretarce, jest to o niedozwolonej miłości, ciężkiej przeszłości, z którą trudno jest się zmierzyć oraz przebaczeniu. • Styl pisarski Samanthy Young jest lekki w odbiorze.

Do Biura Przesyłek Niedoręczonych trafiają listy i paczki, które nigdy nie dotarły do adresatów. Zuzanna zaczyna tam pracować, bo ją samą też prześladuje pewien niewysłany w porę list. Z czasem coraz bardziej intrygują ją tajemnice innych ludzi. Kiedy trafia na listy, których nadawcy od trzydziestu ośmiu lat nie mogą się spotkać, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Ma czas do Wigilii, potem będzie za późno. • Pomysł ciekawy, ale wykonanie słabe, spodziewałam się po opisie czegoś lepszego, opowieść płynie jednolicie, bardzo monotonnie, wręcz nudno. Brakuje mi jakichś nagłych zwrotów akcji, takich ważniejszych wątków, bardziej zaakcentowanych, zabrakło mi w niej emocji. • Mamy też milion dygresji i niepotrzebnych wtrąceń, które nijak mają się do całej historii. Jeśli chodzi o bohaterów byli dla mnie jacyś tacy nijacy. • Książka, a raczej historia w niej opisana mnie nudziła, magii świąt w niej również nie poczułam i nie poczułabym jej czytając w święta również. • Końcówka całkowicie mnie rozczarowała. Cała historia ucięta w kilku zdaniach. • Jak dla mnie książka nic nie wnosząca, do przeczytania i szybkiego zapomnienia.Spodziewałam się cudownej historii miłosnej, owianej magią świąt Bożego Narodzenia, a dostałam nudną, niewiarygodną bajkę przepelnioną absurdalnymi zbiegami okoliczności. • Nie będę wam jej ani polecać ani odradzać. Być może znajdą się osoby, którym styl oraz opowiedziana przez autorkę historia przypadnie do gustu.