Książka ’’Dobrze, że jesteś’’ to bardzo poruszająca opowieść o relacjach międzyludzkich, o tym, że warto walczyć i wybaczać. To też historia o tym jak ważne jest żeby nie oceniać pochopnie drugiego człowieka. • Dzięki książce można sobie uzmysłowić, jak wiele rzeczy człowiek na co dzień nie docenia, zmuszająca do refleksji o tym, co w życiu ważne. • To nie jest lekka, świąteczna lektura. Ale jest to historia pełna nadziei, radości i optymizmu, pomimo, że porusza tematy trudne. • Polecam.

Pierwszy raz miałam styczność z tą autorką, ale muszę przyznać, że ta książka podobała mi się i przyjemnie się czytało, mimo trudnej tematyki. • Bardzo trafnie opisany jest stalking, jego przyczyny i radzenie sobie z tym zjawiskiem. • Dodatkowo też mamy przedstawiony obraz jak łatwo można złamać drugiego człowieka i sprawić, że jego życie staje się koszmarem. Dla mnie to bardzo pouczająca powieść.

Książka bardzo smutna, jak całe życie Emerson Hart, krzywdzonej przez rodzinę, zepchniętej na zupełny margines przez własną matkę i głęboko poranionej przez los. Hstoria na szczęście z happy endem, emocjonalna, niejednokrotnie wzruszająca do łez, niosąca nadzieję na lepsze jutro. • Jak dla mnie za słodka, zbyt długie opisy, za mało "się działo" - i do bólu przewidywalna. Nudziłam się. Wszystko, co najlepsze znajduje się na ostatnich kilkunastu, max. kilkudziesięciu stronach. Przeczytac można, szału nie ma.

Luta Karabina, komandos w spódnicy i Matka Polka w jednym powraca. • Tym razem Luta walczy z rosyjskim wywiadem, zrobi wszystko żeby z ich rąk odbić swoje dzieci. Luta ma dylemat, jeśli wykona zadanie Rosjan może zakłócić ono bezpieczeństwo Polski, jeśli go nie wykona może już nigdy nie zobaczyć dzieci. Na szczęście zawsze może liczyć na przyjaciół, którzy i tym razem nie zawiodą. • Trzecia część wciągnęła mnie tak samo jak dwie poprzednie. Dużo wartkiej akcji, dzięki czemu książkę czyta się jednym tchem. • Tę serię najlepiej czytać od początku, to zdecydowanie ułatwi poznanie całej historii Luty. Poprzednie części to: • "Prawo matki"i "Nic do stracenia"

Vi Keeland to zawsze bezpieczny, wygodny wybór. • Książka nie jest ani zła, ani wybitna. Po prostu okej. Coś idealnego pomiędzy cięższymi treściami. Nie zostanie na długo w pamięci. Można przeczytać, ale bez rewelacji. • Takie sobie sympatyczne czytadełko.