7/52/2019 • ASTERIX i OBERIX • Papirus Cezara • Uderzo& Goscinny • Genialny komiks - jak zawsze zresztą. Na Uderzo i Goscinnego można tak liczyć, jak na Asterixa i grubego (tfu, tfu) Obelixa, który pewnie na słowo gruby z pewnością się na mnie obrazi i zarzuci focha. Ale cóż, zakochani się ponoć lubią droczyć;) • Tym razem Cezar Wielki Wieszcz publikuje swoją księgę - z jednym ale - zawiera ona rozdział raczej niechlubny dla samego autora - jak to Rzymianie nie zdołali podbić Galów. I, by taka słabość nie ujrzała światła dziennego, ów rozdział w konsekwencji się nie ukazuje, bo dobry mistrz doradzania, notabene Rzymianin i prawa ręka Cezara, swoimi słowami wpływa na zmianę publikacji. Cezar oblewany jest winem i czczony jak Bóg, bo wódz o niesplamionym honorze to bezcen. Ale... nie byłoby dalszej części komiksu, gdyby nie jakieś małe, ale znaczące ALE. Bo o oszustwie dowiadują się Galowie... I się zaczyna;) • GENIALNY komiks. Uwielbiam go. • agakusiczyta

zy przez Ankarę mkną autokary? Czy w Kairze można smutki topić w kefirze? Czy w ipadzie wyczytasz jak gorąco jest w Bagdadzie? A może upał ów jest w Kapsztadzie?A czy w Madrycie wszystko jest tycie? Chociaż tycie to spotkało ciocie w Bogocie, bo lubiła łakocie... • Michał Rusinek broni się sam - rewelacja.

Ten film trzeba obejrzeć dwa razy. • Pierwszy raz zachwyca scenerią, klimatem i grą aktorską. Dopiero drugie obejrzenie pozwala zrozumieć PEŁNIĘ bólu, którą przekazuje nam reżyser. Bo temat filmu jest bardzo trudny, choć wzięty z życia, naszego, codziennego. • Oto dziewczyna ma złożyć śluby wieczyste w zakonie. Ale dostaje jeden dzień na poznanie siostry swojej nieżyjącej mamy, na odwiedzenie grobów rodziców i na to, by pobyć w świecie poza swoim...światem. Ciotka (Kulesza) to sędzina, samotna, pogrążona w depresji kobieta. Depresję leczy alkoholem, szybkim seksem i ciętym językiem. Jak odnajdą się te dwie kobiety razem? Dokąd pójdą? Co zrobią? • Ich wspólne bycie i poznawanie zawiązuje się bardziej podczas poszukiwań grobów zastrzelonych rodziców Idy, Żydów. Ciotka znajduje mordercę i to wtedy dochodzi do konfrontacji. Konfrontacji własnych sumień, żyć, osobowości. Prawda boli i kłuje. Prawda jest trudna. • Wspaniały, prosty scenariusz. Mało słów, więcej obrazów, zatrzymań kamery, zadumy. • Film na zawsze. Klasyk.

(...) CZŁOWIEK WIE CO MA, ALE NIE WIE, CO MOŻE STRACIĆ(...). • To powieść o dwóch samotnych orbitach. A dwójce kochających się ludzi, którzy w pewnym momencie zobaczyli się w świetle dziennym i to światło ukazało prawdę. Ojciec i dziecko, córka, która przy nim dorasta. Matka odeszła i zostawiła ich samemu sobie, sama założyła zaś nową rodzinę. Asa dorasta u boku ojca i jako dziecko nie odbiera całej prawdy, ani świata jaki jest wokół niej. Żywią się codziennie u dziadków, pożyczają od nich pieniądze, ojciec mami małą wesołym i radosnym życiem kupując jej różne drobne, niepotrzebne rzeczy. Asa nie widzi tragedii w jakiej się znajduje. Alkoholizmu ojca. • Jak się dorasta u boku ojca? U boku jej narzekać, butelek, potu? Jak się widzi codzienność będąc dzieckiem? Asa jest szczęśliwa, na swój sposób, Kocha ojca całym sercem, całą sobą. On jest jej światem i orbitą, on jest punktem odniesienia. Ale dziecko dorasta i ten świat już tak pięknie nie wygląda... • Temat trudny. Uczucia podczas czytania buzują, emocje się mieszają. Raz dopinguję jednemu, za chwilę drugiemu. Gdzie jest prawda? myslałam czasem. Kto tu ma głos? • I choć jest kilka wątków zbytecznych (choćby politykowanie dziadka z ojcem), to jednak warto przeczytać.

Świetna bajka - dla każdego, starego i młodego. • Ubaw gwarantowany - no i obłędny dubbing.