Główny bohater Carl Kollhoff – uroczy starszy pan, pracuje w małej księgarni, gdzie ma grupę wiernych klientów. Każdego dnia dostarcza zamówione przez nich książki bezpośrednio do ich domów. W każdym z czytelników widzi coś wyjątkowego, dopasowuje ich do bohaterów, których poznał na kartach powieści. Wszystko zmienia się, gdy w trakcie wędrówki przyłącza się do niego mała dziewczynka Schascha. Staje się ona nie tylko towarzyszką spacerów księgarza, ale też prawdziwą przyjaciółką i pomocnicą. • „Spacerujący z książkami” to książka mądra, czarująca słowem, to cudowna opowieść o ludziach, dla których czytanie jest lekarstwem na zło tego świata, na ból i samotność. ef

Książka wyróżniona Międzynarodową Nagrodą Bookera. Marieke Lukas Rijneveld to najmłodsza jak dotąd osoba z tym wyróżnieniem, identyfikuje się jako niebinarna, nosi dwa imiona: żeńskie i męskie. Autorka porusza między innymi takie tematy, jak żałoba, brak miłości i seksualność. Przedstawia religijną rodzinę – mieszkającą na odludziu, która doświadcza śmierci dziecka, nastoletniego syna. Ani jeden z tych wątków nie jest sam w sobie powodem do niepokoju, ale ich przerysowanie i wyolbrzymienie może wywołać u czytelników wzburzenie.

Autorka przez kilkanaście lat mieszkała w Korei, gdzie studiowała oraz pracowała dla koreańskich korporacji, dzięki temu poznała życie koreańskich kobiet, pełne szowinizmu, nierówności, presji i przemilczanej przemocy domowej. ”W Korei przemoc wobec kobiet traktuje się jako sprawę trywialną, prywatną i nieistotną. To typowa kultura gwałtu.” To świat, który zmienia się bardzo powoli.

Powieść biograficzna córki geniusza i wizjonera XX wieku Steve’go Jobsa, współtwórcy Apple’a, spotkała się z różnymi opiniami i wywołała burzliwą dyskusję. We wspomnieniach Lisy oczami dziecka widzimy człowieka wielkiego, ale pozbawionego empatii i traktującego innych ludzi, nawet swoich najbliższych, bardzo przedmiotowo. Jednak córka nie potępia go za to, jak wyglądało jej dzieciństwo, ale raczej próbuje zrozumieć postępowanie swojego ojca i dotrzeć do przyczyn takiego a nie innego zachowania Jobsa. Jedno jest pewne: dorastanie w cieniu takiej indywidualności nie było łatwe.

Powieść ma wiele obliczy, jej język jest bardzo subtelny, zakamuflowany, zmuszający czytelnika do własnych przemyśleń. Dominującym jest temat mizoginii, chociaż w „Empuzjonie” nie ma kobiecych postaci, kobiety są natomiast obecne w inny sposób: w osobie narratora, pojawiają się w fantazjach i wspomnieniach, wyszydzane i prześladowane. Na ostatnich stronach powieści przeczytamy, że opinie niektórych postaci z „Empuzjonu” to parafrazy rzeczywistych poglądów wypowiedzianych lub napisanych przez znanych filozofów czy artystów. Nie każdemu z uczestników spotkania DKK spodobała się książka naszej noblistki. • Ewa Furmanik