Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
![[awatar]](/static/gen/avatars/ckibp/m0.png?3 "Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las"){kind=avatar}
| Rodzaj: | Biblioteki publiczne |
|---|---|
| Telefon: | 61 25 00 401 |
| Województwo: | wielkopolskie |
| Powiat: | poznański |
| Adres: |
Szkolna 16 62-002 Suchy Las |
| E-mail: | biblioteka@osrodekkultury.pl |
Godziny otwarcia Biblioteki Publicznej w Suchym Lesie:
Poniedziałek 9.00 – 18.00
Wtorek 9.00 – 18.00
Środa 9.00 – 18.00
Czwartek 9.00 – 18.00
Piątek 9.00 – 18.00
Wybrane soboty w roku 9.00 – 13.00
Biblioteka Publiczna w Suchym Lesie od 65 lat zajmuje się promocją czytelnictwa, przybliżając czytelnikom literaturę i propagując ideę czytelnictwa.
Bibliotekę otwarto 3 maja 1946 roku w ramach Święta Oświaty, ale za oficjalną datę przyjmuje się rok 1948, kiedy zarejestrowana została w Inspektoracie Szkolnym w Poznaniu jako Biblioteka Gminna w Suchym Lesie. Początki były niezwykle skromne: 135 książek otrzymanych z Powiatowej Biblioteki, Inspektoratu Szkolnego i Kuratorium Szkolnego w Poznaniu, przechowywanych w szafie Szkoły Podstawowej w Suchym Lesie. W latach pięćdziesiątych ub. wieku biblioteka mieściła się w Klubie Rolnika w Suchym Lesie, później w nie istniejącym już baraku w pobliżu sucholeskiego kościoła. W 1957 roku otrzymała pomieszczenia w dawnej „starej szkole” przy ul. Strażackiej, i tam miała swoją siedzibę przez prawie 30 lat. Od 1986 roku do maja 2013r. biblioteka mieściła się w budynku przy ul. Bogusławskiego 17.
Od 1988 roku sucholeska biblioteka nosi imię zmarłego w 1979 roku poznańskiego pisarza Jerzego Mańkowskiego, autora takich powieści jak: ,Anna w moim życiu”, „Najpiękniej umiera gałąź”, „Nie nauczyłem się ziemi”, „Miłość potrafi”, „Ballada sierpniowa”, „Portret dziewanny smukłej”, „Dwoje na wrzosowisku”, „Zasypany piołunem Ślad”.
27 sierpnia 1991 roku, decyzją Rady Gminy Suchy Las, biblioteka została włączona w strukturę organizacyjną Ośrodka Kultury Gminy Suchy Las.
28 czerwca 2013 r. zmieniono uchwałę o utworzeniu Ośrodka Kultury Gminy Suchy Las i utworzono Centrum Kultury i Bibliotekę Publiczną Gminy Suchy Las z siedzibą przy ul. Szkolnej 16.
Nowa biblioteka jest przestronna jasna, nowoczesna. Na czytelników czeka prawie 77 tys. woluminów, 1118 audiobooków, ponad 200 filmów, codzienna prasa, czasopisma, pracownia multimedialna ze stanowiskami komputerowymi z dostępem do Internetu, programów edukacyjnych, skanera, drukarki.
Biblioteka posiada dwie filie: działającą od 1975 roku w Chludowie i od 1990 roku w Złotnikach.
Od 2003 roku biblioteka w Suchym Lesie oraz jej filie są skomputeryzowane, co niezwykle ułatwia organizację pracy. Katalog jest dostępny on — line, od 2007 roku dostępna jest także usługa internetowego zamawiania książek.
Biblioteka swą działalnością obejmuje: obsługę wypożyczeń na zewnątrz, udostępnianie zbiorów na miejscu, dowożenie książek do domu osobom starszym i niepełnosprawnym, działalność informacyjną, udzielanie informacji rzeczowych i bibliograficznych, wypożyczenia międzybiblioteczne, udostępnianie czasopism, usługi ksero.
Biblioteka prowadzi działalność wydawniczą. W 2008 roku wydany zastał zbiorek poezji Krystyny Czarneckiej — Augustyniak zatytułowany „Drobiny szczęścia — tutaj?”, w roku 2009 „Fragmenty uczuć” Joanny Rutkowskiej-Zoneman, a w 2015 "Insza inszość" Andrzeja Janusza Stanisławskiego.
-
"Tatuażysta z Auschwitz" to powieść oparta na autentycznych wydarzeniach. Lale Sokołow, a w zasadzie Ludwig Eisenberg był Żydem słowackiego pochodzenia. W 1942 roku trafił do Auschwitz. Miał wówczas dwadzieściasześć lat. Niefortunny zbieg okoliczności sprawił, że Lale „otrzymał posadę” człowieka nadającego numery na przedramionach przybywających do obozu więźniów. Zadawał ludziom fizyczny ból, naznaczał ich „śmiercią” tylko po to, żeby samemu móc przeżyć to całe piekło. Jednak gdyby nie Auschwitz, nie poznałby Gity. Lale zakochał się w młodej, przerażonej dziewczynie od pierwszego wejrzenia. Poprzysiągł sobie, że zrobi wszystko, żeby przetrwać i uratować swoją ukochaną. Bohater wykorzystywał swoją „pozycję „ w obozie, by pomóc swoim współwięźniom lepiej znieść to nazistowskie piekło. Pomimo okrucieństw, których musiał doświadczyć w Birkenau udało mu się dotrwać do momentu wyzwolenia obozu przez Sowietów. On i kilkoro innych jego więziennych przyjaciół w końcu odzyskało upragnioną wolność. Po jakimś czasie Lale zgodnie ze swoją obietnicą odnalazł także Gitę, ożenił się z nią i spędził z nią resztę swoich dni, jako człowiek naprawdę szczęśliwy.
-
Książka Natalii Fiedorczuk to portret współczesnych trzydziestolatków. Jak wygląda życie przeciętnego człowieka na dorobku w Polsce? Na pewno jest to życie z mnóstwem stresu, frustrującą pracą, kredytem na dom lub mieszkanie z wizją spłacania go aż do emerytury. Mało tego. Coraz częściej pokolenie to jest mało usatysfakcjonowane także ze swego życia rodzinnego. Wiadomo są wśród nich osoby normalne, ale również nie brakuje wśród nich karierowiczów, młodych matek lub tylko odrobinę starszych. Pewnie nie jeden stwierdzi, że w rzeczywistości jest inaczej. Czyżby? Zakochują się, zakładają rodziny, zaciągają kredyty, zdradzają, robią zakupy w hipermarketach itd. Wszyscy wpisują się w ten sam schemat, który tylko w niewielkim stopniu się od siebie różni. Taka jest prawda i nie bójmy się jej spojrzeć prosto w oczy… Fiedorczuk całkiem trafnie uchwyciła obraz młodej rodziny XXI wieku, który może przerażać, ale nie dziwić.
-
Matka, kucharka i pierwsza kulinarna celebrytka. Mowa o Lucynie Ćwierczakiewiczowej, kobiecie naprawdę wielkiego formatu. Stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych Polek wieku XIX. Ogromny rozgłos i sukces zapewniło jej wydanie bestselerowych książek kucharskich, poradników oraz kalendarzy. Jednym słowem umiejętności kucharskie, ale też hardy charakter i niezwykle ostry język zapewniły jej sławę. Do szczęścia brakowało jej jednak dziecka, którego nie była zdolna samodzielnie urodzić. Zaadoptowała więc małą dziewczynkę imieniem Tośka. Tośka została przez Lucynę wychowana w sposób nad wyraz surowy, bez pobłażania. Dziewczynka zdominowana przez matkę nie zaznała prawdziwego, domowego ciepła, ani zbytniej miłości. Jak zatem wyglądało jej dorastanie u bogu nieco apodyktycznej Lucyny, kobiety legendy, najsłynniejszej polskiej kucharki?
-
W Wielkiej Brytanii umiera sławny aktor James Harrison. Jego śmierć wywołuje ogromne poruszenie nawet poza granicami brytyjskiego królestwa. Joanna Haslam żądna rozgłosu dziennikarka udaje się na nabożeństwo żałobne. W ceremonii pogrzebowej uczestniczy mnóstwo słynnych osób. Joanna chcąc poprawić swą pozycję w redakcji ma zamiar znaleźć jakiś „smakowity kąsek”, który jej to nieco umożliwi. Jednak uwagę dziewczyny przyciąga pewna staruszka, która zdaje się jej utrudniać nieco polowanie na sensację. Dziennika jest rozczarowana, ale nie zdaje sobie sprawy z tego, że celowe działania staruszki stwarzają jej niepowtarzalną szansę na odsłonięcie długo skrywanej tajemnicy… Tajemnicy związanej z pewnym napisanym przed laty miłosnym listem, którego treść może wstrząsnąć całą monarchią.
-
Trynkiewicz – sadysta, psychopata, morderca. Ewa Żarska w swym reportażu stara się wniknąć w mroczne zakamarki umysłu zabójcy. Osobiście dla niej postać Trynkiewicza jest jak jedno z najpaskudniejszych wspomnień z dzieciństwa, bowiem tak jak on pochodzi z Piotrkowa. Mało tego… Gdy Trynkiewicz polował na swoje ofiary Żarska jako mała dziewczynka bawił się na sąsiednich podwórkach rodzinnego miasteczka. Autorka analizując mnóstwo zeznań, sprawdzając tropy i opinie próbuj znaleźć odpowiedzi na nurtujące każdego z nas pytania, dotyczące dokonanych przez niego zbrodni. Czego musi doświadczyć człowiek, żeby stać się aż taką bestią? Jakie mechanizmy sprawiają, że w człowieku budzi się instynkt mordercy? A może trzeba się zwyczajnie takim urodzić?
![[awatar]](/static/gen/avatars/ckibp/m2.png?3 "Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las"){kind=avatar}
