Książka zawiera 54 artykuły, które zostały zebrane w kilkanaście modułów tematycznych. Są to m.in.: metodologiczne i aksjologiczne uwarunkowania poprawy jakości edukacji wobec założeń reformy oświaty i szkolnictwa wyższego (zwłaszcza o profilu praktycznym), ciągłość i zmiana w edukacji w kontekście poprawy jakości procedur ewaluacyjnych stosowanych w praktyce szkoły współczesnej w Polsce, diagnoza fazy stanu edukacji w Polsce a „wizja” dostosowywania programów kształcenia do wymagań rynku. • Na uwagę zasługuje pierwsza część książki, w której dominuje akcent położony na tożsamość dydaktyki jako subdyscypliny pedagogiki.

Książka zawiera artykuły, których autorzy podjęli się przedstawienia zagadnienia przenikania perspektyw: edukacyjnej, kulturowej i estetycznej w różnych odniesieniach (etycznych, ekonomicznych, artystycznych, technologicznych i innych). Spojrzenie interdyscyplinarne (i zacierania granic) niesie ze sobą określone konsekwencje metodologiczne. Uwalnia badacza-autora od narzucanych instytucjonalnie standardów, procedur czy nomotetycznych wizji celów działalności badawczej. W przypadku propozycji orientacji badawczej C. Geertza (opis gęsty) można mówić o pewnego rodzaju „hybrydzie”, która konstruowana jest w zależności od zdefiniowanej, instrumentalnie rozumianej przez badacza (choć, czy zawsze artykułowalnej?) potrzeby jej użycia. Interdyscyplinarność w badaniach rzeczywistości społecznej i kulturowej zdaje się koniecznością naszych czasów, która wynika ze specyfiki rzeczywistości – efektu złożonych (genetycznie) relacji między ekonomią, polityką, społeczeństwem i kulturą, a nie tylko intertekstualnego charakteru jej opisu. • Uważam, że zdecydowanie warto zadawać pytania o sposoby indywidualnego uprawiania transgresyjnej strategii twórczej w nauce (i nie tylko) oraz warto podjąć namysł i dyskusję na temat rezultatów zacierania granic. Mam nadzieję, że prezentowany zestaw artykułów będzie ku temu dobrym pretekstem.

Książka jest przeznaczona dla studentów kierunków technicznych oraz inżynierów różnych specjalności, chociaż przykłady zawarte w pracy dotyczyć będą głównie działania inżynierów mechaników. Podzielona została na trzy podstawowe części. W pierwszej przedstawiono wybrane wiadomości dotyczące procesów produkcyjnych, a więc tych, których efektem jest wykonanie produktu, oraz zarządzania produkcją. Druga część dotyczy szerokiego, ale i niezmiernie istotnego problemu, z którym „walczy” każda firma, niezależnie od jej wielkości i miejsca na świecie: jak identyfikować i likwidować marnotrawstwo, czyli jak zmniejszyć koszty działania prze­dsię­bior­stwa­. Obniżenie tych kosztów stwarza podstawę do obniżenia ceny produktu, a co za tym idzie – uzyskania przewagi nad konkurencją. Część tę zatytułowano „produkcja oszczędna”, a przedstawione metody zaadaptowane zostały z doświadczeń firm japońskich (głównie Toyoty) i znane są pod nazwą lean manufacturing. Trzecia część zawiera głównie problemy dotyczące wdrożenia koncepcji oszczędnego wytwarzania. Nie wystarczy bowiem tylko znać i rozumieć idee oszczędnego wytwarzania, konieczne jest wdrożenie ich w prze­dsię­bior­stwi­e. A to nie zawsze jest sprawą lekką, łatwą i przyjemną.

Podręcznik opracowany w formie teoretyczno-zadaniowej. Część teoretyczna stanowi wprowadzenie i podstawę umożliwiającą i ułatwiającą rozwiązywanie i interpretację przykładów. Zamieszczone w książce zadania zawierają tematy, które jako praktyczne ilustracje problematyki wykładowej mogą być rozwiązywane w ramach zajęć dydaktycznych lub przerobione samodzielnie przez studentów. Opracowanie to stanowi pomoc dla studentów kierunków ekonomicznych, a także studiów podyplomowych, których program przewiduje przedmiot „rachunkowość zarządcza”. Zawarte w podręczniku informacje mogą być też przydatne w praktycznym zarządzaniu firmą. /z Wprowadzenia/

Efektywna praca nauczyciela wymaga ciągłego dokształcania, w szczególności • dokształcania metodycznego. Wiedza metodyczna nieustannie przyrasta. Wiąże się to nie tylko z badaniami bezpośrednio związanymi z tą dziedziną, ale także • z rozwojem różnych dyscyplin naukowych. Poza tym, że na bieżąco są tworzone • i weryfikowane nowe środki oddziaływań, istnieje także konieczność modyfikacji starszych aplikacji. Wynika ona m.in. z przyrostu wiedzy w innych dyscyplinach. Coraz więcej wiemy np. o mechanizmach i strategiach nauczania ruchu, uwarunkowaniach rozwoju zdolności motorycznych, psychologicznych skutkach oddziaływania niektórymi środkami, fizjologicznych reakcjach na wysiłek fizyczny itp. Stąd też rozwój wiedzy metodycznej wyznaczony jest przez różne czynniki. Do rozwoju zagadnień z zakresu metodyki niezbędny jest jeszcze jeden czynnik: ich bieżąca weryfikacja w obszarze praktyki wychowania fizycznego. Opinie nauczycieli-praktyków stanowią tu kluczowy element. Są one swoistym wskaźnikiem powodzenia niektórych aplikacji metodycznych. Oddając do rąk Państwa tę pracę, wyrażamy nadzieję, że pobudzi ona do twórczej refleksji oraz wymiany poglądów na temat różnych aspektów metodyki nauczania wychowania fizycznego. W pracy znajdziecie Państwo opracowania znanych polskich badaczy kultury fizycznej, w tym metodyki wychowania fizycznego oraz przykładowe konspekty lekcji.