Równo sześćdziesiąt pięć dni minęło od wypadku samochodowego, w którym Juniper straciła starszą siostrę Camillę. Po tym tragicznym wydarzeniu jej rodzice nie mogą się pozbierać, tak jak zresztą ona sama. Teraz rozpoczyna się nowy rok szkolny i dziewczyna musi spróbować pogodzić się ze stratą Camilli. W torebce zmarłej siostry Juniper przypadkowo odkrywa list, w którym Cam zrywa z niejakim TY. Jest w szoku, ponieważ nie miała pojęcia o tym, że siostra miała chłopaka i w dodatku trzymała to w tajemnicy. Postanawia więc za wszelką cenę odkryć, kim jest tajemniczy TY i oddać mu list. • Ale to nie koniec problemów. Juniper niespodziewanie gubi jedną karteczkę ze swojego prywatnego indeksu szczęścia. Fiszka jest bardzo ważna, gdyż zawiera sekret, o którym nikt nie może się dowiedzieć. Zdesperowana Juniper zrobi wszystko, żeby ją odzyskać - nawet, jeśli oznacza to dosłowne grzebanie w śmieciach. • Julie Israel ukończyła studia na kierunku pisarstwo kreatywne. Nauczała języka angielskiego w Japonii, by po krótkim czasie wrócić do Stanów Zjednoczonych i zająć się pisarstwem. Uwielbia czytać i uczyć się nowych języków. "Indeks szczęścia Juniper Lemon" to jej debiutancka książka. • Wszyscy bohaterowie tej opowieści są bardzo interesujący, a na temat każdego z nich można by napisać oddzielną powieść. Niektórzy mają naprawdę barwne osobowości i intrygują swoją osobą. Główna bohaterka również zalicza się do tego grona, aczkolwiek trochę bardziej skupiłam się na jej nowo poznanych przyjaciołach. Mamy tu na przykład Gąbkę - chłopaka, który ma ponadprzeciętne umiejętności i potrafi zapamiętywać nawet najmniejsze detale z przeszłości oraz zakochaną w nieżyjących artystach Angelę. • Absolutnie uwielbiam relację, która zawiązała się pomiędzy Juniper a niejakim Bradem. Mogłabym stwierdzić, że Brad to taki trochę bad boy, ale nie właśnie nie do końca. Ma buntowniczy charakter, pali papierosy i często za karę zostaje po lekcjach, lecz kiedy Juniper bliżej go poznaje odkrywa, że w rzeczywistości jest nieco inny. I tutaj sprawdza się powiedzenie, by nie oceniać ludzi po pozorach i nie wyciągać negatywnych wniosków z niektórych zachowań, ponieważ ich motywy mogą okazać się zupełnie odmienne. • Podoba mi się idea indeksu szczęścia, który jest nazwą wypisywanych codziennie fiszek. W skrócie polega na tym, że każdego dnia na osobnej karteczce wypisuje się po trzy wydarzenia, które nas spotkały z podziałem na pozytywne i negatywne. Indeks wymyśliła Camilla, a po jej śmierci Juniper dalej go kontynuowała. To właśnie jedną z tych kartek główna bohaterka gubi, co doprowadza do wielkich poszukiwań i ciągu powiązanych ze sobą wydarzeń. Szczerze mówiąc, postanowiłam, że sama zacznę tworzyć taki indeks, bo wydaje mi się to ciekawym pomysłem. • Powieść jest napisana lekkim stylem i szybko się ją czyta, ale porusza też niewątpliwie ważne tematy. Historia Juniper to opowieść o stracie i sposobach radzenia sobie z nią, a także o tym, że dobrowolna pomoc nie zawsze jest odbierana z wdzięcznością. To także dowód na to, jak niespodziewane wydarzenia mogą zmienić nasze życie. • "Indeks szczęścia Juniper Lemon" jest moim zdaniem pozycją wyróżniającą się spośród młodzieżowych książek o podobnej tematyce. Nietypowe postacie i absorbująca fabuła czynią ją dobrą lekturą. Dzięki wątkowi z tajemniczym TY w niektórych momentach trzyma również czytelników w napięciu. Jak najbardziej polecam.

Juniper straciła siostrę i nadal nie może się pozbierać po jej śmierci. Ciągle wspomina Camillę, wzdryga się na myśl o tym, że inni patrzą na nią z litością, a na dźwięk imienia siostry cała tężeje. Dni bez niej są smutne, o czym przypomina dziewczynie indeks, który prowadzi. Wszystko zmienia się jednak, gdy Juniper znajduje list Camilli adresowany do tajemniczego „ty”, z którym ta zrywa. Czy siostra miała chłopaka? Dlaczego jej o nim nie powiedziała? Juniper postanawia go odnaleźć i wręczyć mu list, by i on mógł pożegnać się z Camillą. • Indeks szczęścia Juniper Lemon Julie Israel to powieść młodzieżowa, której główną bohaterką jest Juniper. Dziewczyna niedawno straciła siostrę, a wraz z nią matkę, która odcina się od wszystkiego, milcząc i nie zwracając uwagi na młodszą córkę. Juniper tęskni za Camillą, a z żałobą próbuje sobie poradzić, prowadząc indeks. Na fiszkach zapisuje dni bez siostry i najważniejsze informacje z nimi związane, wspomina o plusach i minusach ostatniej doby. • Akcja nie skupia się jednak na żałobie, a przynajmniej nie na tej smutnej odmianie związanej z płaczem i często nawet depresją. Gdy Juniper znajduje list Camilli, postanawia, że odnajdzie adresata i mu go odda. To staje się jej celem, sposobem na radzenie sobie ze stratą. Dziewczyna odkrywa tajemnice siostry i stara się czegoś więcej o niej dowiedzieć. Bywa smutna, przybita, nie chce litości, ale czasem nie potrafi radzić sobie z prostymi rzeczami jak zajęcia artystyczne, które przypominają jej o wypadku siostry. Mimo to jest naprawdę dzielna, chociaż powoli zaczyna mieć obsesję na punkcie tajemniczego chłopaka siostry. Być może uznaje, że tylko dzięki temu, że go pozna i odda mu list, będzie w stanie zamknąć ten straszny rozdział swojego życia. • Drugim tematem – poza szukaniem „ty” – jest pomoc innym ludziom. Juniper przypadkiem odkrywa sekrety znajomych ze szkoły i postanawia się z nimi zaprzyjaźnić. W ten sposób ratuje ich przed samotnością i wyobcowaniem. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że w ten sposób buduje przyjaźń na kłamstwie, co może w każdym momencie wyjść na jaw. Robi to w dobrej wierze, ale skutki mogą okazać się całkiem odwrotne niż planowane. • Jest też w powieści wątek uczuciowy. Trzeba przyznać, że jest zbudowany w sposób bardzo przemyślany. Autorka nie daje jasnych sygnałów, kogo bardziej lubi Juniper, a jednak podejrzewamy, jak rozwinie się ten wątek. Nie jest on jednak przesłodzony i nie przyćmiewa głównego tematu związanego z Camillą. To dobrze, że wszystko jest wyważone, bowiem nie mamy wrażenia sztuczności. Poza tym poruszane w książce wątki poboczne wzbogacają fabułę, ale i tu zadbano o to, by nie przytłoczyły sprawy najważniejszej, czyli poszukiwania „ty”. • Indeks szczęścia Juniper Lemon to pozycja bardzo ciepła, urocza, ale też pokazująca, jak radzi sobie ze stratą główna bohaterka i inne osoby, które znały Camillę. Nie zawsze jest to smutek i łzy, czasem wręcz przeciwnie – śmierć zmotywowała Juniper do wypełnienia misji, którą zaczęła jej siostra, czyli zerwania z chłopakiem i pomocy innym samotnym osobom. Powieść czyta się z dużym zainteresowaniem, w odpowiednim momencie pojawia się wzruszenie, w innym uśmiech. To pozycja napisana bardzo dobrze, ciekawa i wciągająca. Polecam z całego serca.