Dla mnie, ciekawa pozycja ukazująca głębię Twórcy i różnorodność Jego spojrzenia na świat. Znalazłam tu inspirację do swoich prac, zarówno akwarelowych, jak i olejnych. Najbardziej ujmują mnie pejzaże i martwa natura prezentowana przez tego artystę.

Towarzyszenie twórczości Daniela Truszkowskiego sprawia wielką przyjemność i radość. W traktowaniu przez niego malarstwa widać klasę. Malarstwo wzbogaca rozmaitość plam barwnych oraz udoskonala ich strukturę. Nie ogranicza się do samej tylko techniki malowania choć umiejętnie czerpie wiedzę i doświadczenie malarskie z uważnej "lektury" dzieł mistrzów dawnych. W jego twórczości najbardziej ujęły mnie pejzaże, architekura, martwa natura, martwa natura z kwiatami. Przepiękne są "wykropkowane" akwarelki z architekturą warszawską (mam w swoim posiadaniu). Obraz olejny "Miasto z oddali" z turbo impastami zapadł mi głęboko w pamięci. Portrety również mają coś w sobie. Z całym sercem polecam książkę Malarstwo Daniela Truszkowskiego z bogatą twórczością artysty.

Jeśli dane działanie twórcze staje się niemal pełną treścią życia, to znaczy że jest to pasja. I taką pasję obserwuję u Daniela. • Książka "Malarstwo" to jej malowany portret a bogata treść przybliżająca jego liczne działania twórcze i społeczne budzi podziw. • Autor jest przykładem dla tych, którzy nie wiedzą co mają robić w życiu i wciąż poszukują. Szkoda, że pasją nie można się tak łatwo zarazić jak wirusem. Byłoby wtedy o wiele mniej sfrustrowanych ludzi o małej wierze w siebie i na próżno poszukujących celu życia. • Polecam, szczególnie seniorom, w trudnych czasach nie pogrążać się w czarnych myślach a brać przykład, bo najważniejsze po spełnieniu swoich ważnych społecznych i rodzinnych zadań życiowych robić to, co ma sens, buduje ducha i daje radość na co dzień. • A jeśli działanie to przybliża nas do piękna, to w dzisiejszych czasach jest bezcenne. • Daniela widzę w jego pracach jako twórcę poszukującego i próbującego rozmaitości dla wyrażenia swojego wnętrza duchowego a to świadczy o jego wiecznej młodzieńczości. Ma szczęście, że odnalazł jej źródło w sztuce. • Osobiście mam o wielu współczesnych tworach zdanie: • Namalować bohomaza to sztuk pięknych jest obraza... • Dla mnie sztuka powinna chwalić i przybliżać na co dzień piękno i to znajduję w pracach Autora. Otwieram książkę i zanurzam się w bajkowe krajobrazy... to przynosi mi ukojenie, spokój ducha i budzi chęć do kreatywnych działań. • Dziekuję za tę pozycję i gratulując wieloletniej twórczej pracy, zapatrzoan w "Rozlewiska" liczę na kolejne dzieła...

Malarstwo jest znakomitym sposobem wyrażania urody świata, afirmacji natury, stosunku do świata filozofii jak również świadkiem naszych czasów i ich świadectwem. To najlepsza kwintesencja w/w książki Daniela Truszkowskiego "Malarstwo"

Malarstwo o małym znaczeniu jako osobista ekspresja i o dużym jako element projektów społecznych, środowiskowych, historycznych. Autor ma swój wypracowany styl i na zbiorowych wystawach jest możliwy do identyfikacji. Zajmując sie malarstwem kilkadziesiąt lat jest to osiągnięcie samo w sobie. Zawsze aktywny społecznie i artystycznie w różnych środowiskach warszawskich i ogólnopolskich. Umożliwiało mu to połączyć swoją twórszość tj. malarstwo z literackim usupełnieniem, z wydarzeniami o randze krajowej i uniwersalnej. Zrealizowany zawodowo i rodzinnie poprzez swoją twórczość świadomie dotarł na szczyt piramidy Maslowa. Zdaje sobie z tego sprawe i nadal zajmuje się także projektami niekomercyjnymi. Pomyśleć, że wielu mogłoby tak robić, ale nie wiedzą, że można albo myślą, że nie warto. • [Link]

Artysta zajmuje się malarstwem sztalugowym, preferuje technikę olejna, maluje pejzaże, architekturę, sceny rodzajowe, martwa naturę i portrety. Wśród obrazów, które wzbudziły moje szczególne zainteresowanie znajduje się autoportret artysty, Pałac w Łazienkach Królewskich, wspaniałe żółte i czerwone róże oraz Staromiejskie kamieniczki.