Sny pachnące poziomkami

• 

  anik462
  Lena Szejna to dzie­więt­nast­olet­nia dziewczyna, dla której świat się kończy wraz ze śmiercią ukochanego taty Andrzeja. Leśniczy Andrzej w leśniczówce zostawił nie tylko córkę, ale jeszcze swoją drugą żonę i pasierbicę. Niestety macocha Leny okazała się bezwzględną i egoistyczną osobą. Zagrabia cały majątek i pozbawia nastolatkę środków i podstawowych rzeczy do życia. Dziewczyna zostaje sama w leśniczówce, a ta ma trzy miesiące na wyprowadzkę z ukochanego domu. Podleśniczy Kamil ze względu na pamięć i szacunek do swojego zmarłego przełożonego, pomaga dziewczynie ku niezadowoleniu swojej narzeczonej. Na rozstaju tych leśnych ukochanych dróg spotyka wroga i dobrą duszę tą, która wie. • Cudowna opowieść o rodzimym Kopciuszku, która oczarowała mnie od pierwszych stron. Zaczyna się smutno, przysparzając morze łez. A te łzy towarzyszyły mi przez całą książkę, szarpiąc za serce. Wioletta Piasecka stworzyła niesamowity klimat powieści, prowadząc nas ścieżkami, którymi podążała Lena. Zawiłe losy bohaterki, rozczarowania, zawody miłosne, życiowe porażki, nadzieja, jej dobroć, miłość i empatia do zwierząt a przede wszystkim zrozumienie słów ojca doprowadziło dziewczynę tam, gdzie zawsze chciała być. Bardzo realistyczne i malownicze opisy przyrody leśnej, ptasich śpiewów o brzasku poranka, zapach igliwia i leśnych dróg. Kontrastem tej utopijnej leśnej oazy był opisany charakter miasta, tempo życia, rozwój. Niesamowity klimat, styl i język, którym posłużyła się autorka, sprawia, że wsiąkamy w historię, nie mogąc się oderwać. • Historia pokazuje nam, jak nieprzewidywalne jest życie i jeśli tylko podążymy własną drogą to, odnajdziemy drogę do szczęścia.
• 

  ewaw1411
  To I część -( II "Sny pachnące igliwiem")..Świetna książka, Dobrze się czyta, trzyma w napięciu do samego końca, po prostu nie można się oderwać, ale z tymi chusteczkami to lekka przesada. Polecam
• 

  marysia_45
  Wspaniała lektura, ukazująca prawdziwe życie. Zaczynając czytać nie możesz się od niej oderwać a przy okazji potrzebna jest duża paka chusteczek na łzy.
• 

  andzia104
  Gdy umiera stary leśniczy, a na jego miejsce ma przybyć nowy, znienawidzona macocha pozostawia swą pasierbicę samą, bez środków do życia. Jak poradzi sobie ta wychowana w bliskim otoczeniu natury, niespełna dzie­więt­nast­olet­nia dziewczyna? • Mimo przykrych i bolesnych doświadczeń, których nie szczędził jej los, Lena pozostaje dobrą, niewinną i pogodną osobą. Interesująca, niezmiernie życiowa fabuła i galeria autentycznych postaci jest tym, co w powieściach autorki cenię najbardziej. Każdy koniec jest nową szansą, szansą na inne życie, a miłość, która przychodzi niezauważenie, bywa najlepszym jego początkiem. Ta przejmująca, pełna współczesnych problemów powieść, której akcja rozgrywa się w pachnących żywicą sosnowych lasach Pomorza, pochłonęła mnie na długie godziny. Zachwyciły mnie opisy tutejszej przyrody, ukazanie więzi człowieka ze zwierzęciem. • "Sny pachnące poziomkami" Wioletty Piaseckiej to jedna z tych powieści, która robi cieplej na serduszku, wlewa w nas otuchę i nadzieję, że po każdej burzy, wychodzi słońce.

Brak wątków