Nie opuszczaj mnie

• 

  P8108300408
  Jeśli miałbyś w swoim życiu przeczytać tylko jedną książkę to to powinna być ta książka. Dodatkowo radzę przeczytać ją w młodości bo potem będzie już zbyt smutno.
• 

  fajczykk
  Powieść posiada w sobie lekkość literatury młodzieżowej, która mimo subtelności dystopii jaką nas raczy autor, przesiąknięta jest suspensem i poczuciem wiszącej nad postaciami grozy świata przedstawionego. Im dalej w las tym gęstsza staje się owa groza i dystopijność, niemal jak efekt kuli śnieżnej tych drobnych, niepokojących elementów w które zostaliśmy wtajemniczeni w trakcie lektury. Wątek "miłosny" o ile tak można go nazwać, jest również subtelny, niemal nie zauważalny, przez znaczną większość powieści. Osobiście nie przepadając za romansami nie stanowił dla mnie przeszkody czy ujmy.
• 

  kozur
  Piękne. Głos w sprawie przyszłości, empatii, etyki.
• 

  elzbietapawliwska
  Ta Książka to ostrzeżenie, przestroga dla nas ludzi. Do czego może doprowadzić nasz brak akceptacji, własnej śmiertelności. Jeżeli będziemy ślepo podążać za coraz bardziej rozwijającą się nauką. Możemy stworzyć cywilizację śmierci. Będziemy powoływać do życia istoty ludzkie, ktorych jedynym zadaniem stanie się odgrywanie roli" dawcy". Nasz świat, nasz nowy świat stanie się bardziej racjonalny i naukowy, ale my sami zatracimy cechy ludzkie. Staniemy się potworami, które za wszelką cenę chcą walczyć z własnym przeznaczeniem. Ishiguro napisał książkę w kkonwencji fantastyki naukowej. "Przebywamy" w świecie dzieci, później bardzo młodych ludzi. Jest to świat czasami infantylny, dziwny, ale przerażający swoim smutkiem. Jest w nim miłość , która nie daje nadzieii,

Brak wątków