Kastratka

Jedenastolenia Giulia, jedyna córka kapelmistrza Fassiego z Saletto, wychowywała się wśród anielskich głosów chłopięcego chóru prowadzonego przez ojca. Śpiew jest dla niej tak naturalny, jak oddech, ale włoski Kościół epoki renesansu coraz bardziej ogranicza prawa kobiet, nie zezwalając im nawet na głośną modlitwę. Pobożny lud widzi w śpiewających damach tylko grzesznice. Gdy solista chóru ojca niespodziewanie rozpoczyna mutację, wykonanie najnowszej mszy mistrza Giovanniego da Palestriny przed znamienitymi gośćmi staje pod znakiem zapytania. By uniknąć kompromitacji, Fassi przebiera córkę za chłopca i każe jej zastąpić śpiewaka. Występ okazuje się tak ogromnym sukcesem, że pada propozycja wykastrowania wspaniałego solisty i zachowania jego pięknego głosu. Giulia wraz z ojcem muszą uciekać z miasta, by uniknąć straszliwej kary, ale wiedziony marzeniami o sławie i bogactwie kapelmistrz postanawia kontynuować maskaradę i latami obwozi córkę po kraju, zmuszając ją, by udawała młodego kastrata. Dziewczyna zaczyna występować na dworach włoskich możnych, ale gdy wśród słuchaczy dostrzega niezwykle przystojnego mężczyznę, przyjęta rola staje się dla niej przekleństwem.