Hedwiga

Trzecia na polskim rynku książka szwedzkiej pisarki literatury dziecięcej, laureatki Nagrody Astrid Lindgren dla szwedzkich pisarzy. Poprzednio: „Moja mama gorylica” (p.19/14) i „Prezent dla Cebulki” (p.3/15). To pierwszy z czterech jak dotąd tomików cyklu o przygodach rezolutnej siedmioletniej dziewczynki (Hedwiga) i o jej pierwszym roku w szkole. Książeczka jest pełna humoru, budzi emocje i wzrusza, można w niej odnaleźć inspiracje twórczością Astrid Lindgren, porusza wiele tematów, które można przedyskutować z dziećmi. Postać siedmioletniej bohaterki jest bardzo naturalna, czasem przekraczająca granice w zabawie i zachowująca się w sposób naganny, dzieciom nietrudno będzie się z nią utożsamić. Dorosłym w książce również zdarzają się zachowania kontrowersyjne, mało wychowawcze, ale zostają przedstawione dowcipnie i z humorem (np. tata – dziennikarz, prowokacyjnie mówi córce, że da jej pieniądze jeśli nie pójdzie na spotkanie dla dzieci w kościele, ale zostaje zgromiony przez mamę, która zgłasza Hedwigę na to spotkanie; jest też mało pedagogiczne zachowanie katechetki, które zniechęca Hedvigę do uczestniczenia w kościelnych spotkaniach). Wśród książkowych wątków pojawią się m.in. samotność jedynaka, pierwsza szkolna przyjaźń, ucieczka z domu oraz mnóstwo szkolnych, łobuzerskich psikusów sprawianych kolegom i nauczycielom. Książka ciekawa, warta polecenia, przyjemnie zilustrowana, z dużą czcionką, wydana w szytej, twardej oprawie, może się spodobać dzieciom w wieku wczesnoszkolnym.