Jadwiga kontra Jagiełło

• 

  emiliabojanowska
  Nie wiem jak to jest, że za każdym razem dając kolejną szansę twórczości Grażyny Bąkiewicz, tak sromotnie się rozczarowuję. Po słabych 'Sześciu palcach Warneńczyka', spróbowaliśmy rodzinnie przeanalizować 'Jadwigę kontra Jagiełło'. Aż zacieraliśmy ręce na samą myśl o tym co zastaniemy na stronach książki, przecież okres wspólnego panowania tych dwóch królów jest przecież tak ciekawy i przełomowy, nic tylko cofnąć się w czasie do końca czternastego wieku. A do tego jakie są świetne towarzyszące rysunki Artura Nowickiego! I dla młodszych i dla starszych, trochę karykatury, trochę prześmiewcze komiksy, wygląda to wszystko obłędnie, a już na pewno mistrzowska jest sama okładka - Jadwiga i Jagiełło niby postacie z kart, trzymają się za ręce podkreślając to jak grają w jednej drużynie - Jagiełło głównie mieczem, Jadwiga głównie kulturą, sztuką i dyplomacją, genialnie się uzupełniając i czerpiąc od siebie nawzajem. Nawet wątek futurystyczno-młodzieżowo-szkolny zaczyna się obiecująco, możemy się utożsamiać z paczką Grubego i ich poszukiwaniami historii. Ale co się potem dzieje? Lekko 2/3 książki zajmują dywagacje o bitwie pod Grunwaldem, nomen omen, bardzo ważnym momencie historii, ale czy główną osią książki nie miało być porównanie Jadwigi i Jagiełły podczas ich wspólnego panowania, które przecież obfitowało w deszcz zdarzeń politycznych, tutaj kompletnie przemilczanych? To przecież nie jest tak, że dzieci zrozumieją jedynie proste formy, jak koronacja, chrzest, bitwa itd. Wielka szkoda, że odstąpiono od przedstawienia tego okresu w historii, skupiając się głównie na Grunwaldzie, który przecież miał miejsce 11 lat po śmierci Jadwigi, a o niej samej informacji w książce jest zatrważająco mało - wiemy tylko, że 'miała mniej zasług niż Jagiełło, dołożyła cegiełkę do Akademii Krakowskiej, negocjowała z krzyżakami i lubiła słodycze' - co jest co najmniej krzywdzącym stwierdzeniem. Jeden z lepszych momentów książki to końcowy dialog Jagiełły z paczką Grubego. Liczyłam na więcej takich konferencji (może z Jadwigą, byłoby miło), ale kolejny raz się rozczarowałam. Czasem odnoszę wrażenie, że współcześni autorzy wręcz boją się 'ruszyć postać Jadwigi', a to wielka szkoda. Cóż, moje poszukiwania wartościowej pozycji o królowej Jadwidze - czas kontynuować.
• 

  Biblioteka Kraków
  We współczesnym świecie, w którym dominują urządzenia elektroniczne i coraz szybszy postęp technologiczny, nie zdziwi pewnie młodych czytelników podróż kapsułą czasu, czy posiadanie komunikatora do łączenia z bazami informacyjnymi. Co może jednak łączyć te nowoczesne formy komunikacji z lekcją historii? Okazuje się, że jest to książka Grażyny Bąkiewicz „Jadwiga kontra Jagiełło” adresowana do czytelników w wieku powyżej 9 lat. • Książka jest trzecim tomem serii „Ale historia...” wydawanej przez Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”. W serii ukazały się już powieści „Mieszko, ty wikingu”, „Kazimierzu skąd ta forsa?”, dosłownie kilka tygodni temu pojawiła się na rynku wydawniczym czwarta część „Zygmuncie, i kto tu rządzi?”. • W 2016 r. pierwszy tom otrzymał wyróżnienie 23. edycji Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego. Celem serii było stworzenie opowiadań prezentujących w ciekawy i atrakcyjny sposób, dla współczesnego odbiorcy, faktów historycznych z życia władców polskich oraz czasów, w których żyli. • Bohaterami serii są Karol zwany Grubym, Aleks, Słoniu, Jola, Ola i Zuzka. W każdej opowieści jeden z szóstki nastolatków jest głównym bohaterem, pozostali występują na drugim planie. Przewodnikiem po trzeciej części serii został Gruby, smakosz słodyczy, poszukiwacz przepisów na cukierki, producent domowych tęczowych landrynek. Akcja opowieści rozgrywa się w przyszłości, w której mieszkańcy poruszają się za pośrednictwem kapsuły przenoszącej w czasie i przestrzeni, a do uzyskiwania informacji wykorzystują komunikatory. • Książka „Jadwiga kontra Jagiełło” posiada kompozycję szkatułkową – czytelnicy poznają dwie opowieści. Akcja jednej rozgrywa się w szkole podczas lekcji historii pt. „Władysław Jagiełło”, którą prowadzi pan Cebula. W trakcie zajęć opowiadana jest druga historia dotycząca Jadwigi oraz wielkiego księcia litewskiego Jagiełły. Jak to możlwe? Otóż pan Cebula to kreatywny i nowoczesny nauczyciel. Podczas lekcji historii zadaje uczniom problemowe pytania lub stawia hipotezy, następnie wysyła ich na wycieczki tematyczne w przeszłość w poszukiwaniu odpowiedzi na postawiony problem. Uczniowie przenoszą się do odległych czasów używając specjalnych przycisków zamontowanych przy szkolnych ławkach. Pewnie nie jeden młody czytelnik chciałby wziąć udział w takiej niezwykłej przygodzie. • [Spoiler] Ilustracje Artura Nowickiego doskonale uzupełniają treść, a wstawki komiksowe dodają humoru i dopełniają informacyjnie. Książka napisana przez Grażynę Bąkiewicz jest nowoczesną formą prezentacji wiedzy z zakresu historii. Pokazuje również, jak w opowieść humorystyczną wpleść wątki historyczne, biograficzne, kulturowe nie zniechęcając czytelnika, a pobudzając w nim ciekawość i zachęcając do sięgnięcia po kolejne części serii. Doświadczenie autorki, jako historyka i nauczyciela oraz zastosowanie różnorodnych zabiegów kompozycyjnych i edytorskich przyczyniło się to tego, że seria cieszy się popularnością wśród dzieci i młodzieży, a nawet rodziców. • Paulina Knapik • Biblioteka Kraków

Brak wątków