Młodość

Oto dzieło włoskiego wizjonera Paolo Sorrentino, okrzykniętego mianem następcy Federico Felliniego. „Młodość” w warstwie fabularnej jest nadzwyczaj prostą, niewyszukaną wręcz scenariuszowo opowieścią o Fredzie i Micku, dwóch zasłużonych twórcach kultury zbliżających się powoli do kresu swej życiowej drogi. Ich spotkanie w uroczym hotelu u podnóża Alp, staje się pretekstem do wielopłaszczyznowych, filozoficznych (aby nie powiedzieć ontologicznych) analiz, do których zdążył już przyzwyczaić swych widzów włoski reżyser. Sorrentino pod płaszczykiem wątków fabularnych przemyca nie tylko opowieść o przemijaniu czy sztuce, lecz przede wszystkim w charakterystyczny dla siebie sposób oszałamia odbiorców autorską wizją obrazu filmowego. Fotograficzne kadry, oszałamiające barwami i plastyką ujęcia, wspaniałe jazdy kamery, stanowią przyczynek do stworzenia filmowego fresku, godnego mistrzów pędzla. Dopełnieniem wizji włoskiego twórcy są znakomicie obsadzone główne role. Michael Caine i Harvey Keitel to wirtuozi, którzy nie muszą niczego udowadniać, zaś Rachel Weich i Jane Fonda w nadzwyczaj mocnym epizodzie nie oddają im pola. (Paweł Kowalczyk - PBW w Łodzi)