Praktyczny pan

• 

  kkarwacka
  Mam problem z sensownym pisaniem o książkach, których niezbyt rozbudowana treść towarzyszy mi jeszcze na długo po jej poznaniu. Zastanawiam się po takich spotkaniach, jak nie napisać "zbyt wiele", pisząc przecież o jednym z żywych przykładów na to, że liczy się jakość, nie ilość. • "Praktyczny pan" to jedna z tych książek, które zostają w czytelniku na dłużej. Choć dedykowana jest dzieciom - jeszcze jakiś czas po jej przeczytaniu wraca do mnie, wtrąca się znienacka w moją codzienność jakimś szczegółem i na nowo ożywia pozytywne emocje. • Nie przedłużając więc - polecam z pełnym przekonaniem każdemu. Może i Wy się uśmiechniecie.
• 

  Suwałki BP
  Nie zawsze bycie praktycznym popłaca. Może przez to boleć głowa albo trzeba brać tabletki na uspokojenie. Nie, że od razu bycie praktycznym jest złe. Ale może czasem „trzeba w życiu wyluzować”? Może zrobić coś, co nie zostało skrzętnie zaplanowane? A może zrobić coś tak szalonego i niepraktycznego, jak wzięcie i pokochanie kota? Może się wówczas okazać, że choć to takie szalone i niepraktyczne, ale przynosi radość. A przecież i ona jest w życiu potrzebna. • W tej pozycji niebanalne są ilustracje Adama Pękalskiego z elementami geometrycznymi nawiązującymi do twórczości Mondriana, a jednocześnie symbolizujące wszechobecny ład w życiu Praktycznego Pana. Pozycja naprawdę warta zapoznania! • Kamila Sośnicka •

Brak wątków