Jezioro niebiańskie

• 

  Preachan
  Niebiańskie Jezioro Johna Daltona, to książka więcej niż ciekawa. To urzekająca opowieść o dojrzewaniu i poszukiwaniu samego siebie, rozgrywająca się w egzotycznej scenerii Tajwanu, kontynentalnych Chin komunistycznych i zamieszkanej przez lud Ujgurów pustyni, z której wyrasta zakurzone i szare miasto Urumczi. • Główny bohater, Amerykanin wyznania protestanckiego marzy, by zostać pastorem i nawracać tajemniczych i egzotycznych pogan gdzieś daleko od domu. W tym celu studiuje i nie szczędzi wysiłków, zarówno w pracy, nauce jak i na polu duchowym. Przede wszystkim stara się zachować i wytrwać w czystości, co dla młodego człowieka związanego na stałe z wyznającą podobne wartości ale młodą i ładną dziewczyną nie jest wcale łatwe. W tej pierwszej walce z samym sobą odnosi początkowo sukces, ale czy nie jest to zwycięstwo tylko pozorne? Na to pytanie czytelnik będzie musiał sam odpowiedzieć, gdy pozna dalsze losy, młodego, wyświęconego już pastora. • Młody człowiek wyjeżdża na Tajwan, gdzie prowadzi codzienne czytania biblii w nadziei nawrócenia miejscowych. Czy jego starania znajdują żywy oddźwięk w społeczności, w której się znalazł i czy umie natchnąć osoby wychowane w zupełnie innym kręgu kulturowym swoją wiarą? Wydaje się, ze sam bohater nie umie znaleźć na to pytanie zadowalającej odpowiedzi. A tym czasem w jego życiu pojawiają się coraz to nowe wyzwania i pokusy, z którymi przyjdzie mu stawić czoła. • Czy komplikacje, które zaczynają się nawarstwiać w życiu tego młodego mężczyzny są spowodowane samotnością? A może to zmysłowość, dotąd nieznana zawładnie nim tak mocno, że zatrzęsie podstawami życia jakie dla siebie wybrał. Niewykluczone też, że dalszą siłą sprawczą jego życia będzie pierwsza miłość do poznanej chińskiej dziewczyny. • Sam autor nie odpowiada wprost na te pytania i nie pozwala też by główny bohater poddał się na tyle wnikliwej autoanalizie, by wyjaśnić swoje motywy czytelnikom. Wydaje się, że pastor jest zbyt młody, by w pełni ocenić konsekwencje swoich czynów czy chociażby właściwie zinterpretować emocje, które go do nich popchnęły. Dlatego też autor wysyła swego bohatera w długą i męczącą podróż, z wyspy jaką jest Tajwan, w głąb kontynentalnych Chin. Podróż ta jest w istocie podróżą w głąb samego siebie. Odkrywaniem i re definiowaniem siebie samego na nowo. • W czasie jej trwania bohater poznaje nowych przyjaciół i znajomych, stara się wypełnić powierzoną mu misję i być może zakochuje się na nowo, o ile jest on w stanie ocenić co w rzeczywistości jest miłością a co tylko ledwie jej bladym odbiciem. • Jeszcze na Tajwanie wchodzi w układ z miejscowymi biznesmenami. W trakcie niekończącej się podróży pociągiem zaprzyjaźnia się z hippisem – obieżyświatem. W mieście Urumczi, poznaje dwie siostry krańcowo od siebie różne. Piękną elegantkę i skromną brzydulę. Ale tak jak każdy z nas, poznając tych ludzi musi sam zdecydować co w nich, ich słowach i zachowaniach jest prawdziwe a co jest tylko pozorem, udawaniem i fałszem. Tym razem pastor musi znaleźć właściwe odpowiedzi a może przede wszystkim zadać sobie właściwe pytania. Co jest dobrem a co złem? Co jest działaniem właściwym i usprawiedliwionym a co oszustwem i kłamstwem. Czy granica rozdzielająca te pojęcia jest względna czy można zobaczyć ją wyraźnie a może choćby intuicyjnie odgadnąć gdzie przebiega? • Nasz bohater jest w pełni człowiekiem. Poddaje się wpływom, złudzeniom i iluzjom. Po raz kolejny myli się i błądzi. Jest już jednak swoim zagubieniem zmęczony. Pragnie odnaleźć właściwą drogę i choć raz zrobić coś dobrze lub choćby tylko doprowadzić sprawę do szczęśliwego końca. I tym razem otrzymuje podpowiedź. Jest nią tajemnicze niebiańskie jezioro. Wydawałoby się, że to idealne, czyste i piękne miejsce nie może istnieć. A już na pewno nie w takim miejscu, którym rzekomo się znajduje. W sercu zakurzonej pustyni, w zbiurokratyzowanych, pozbawionych prawdziwej wolności Chinach. A jednak jezioro istnieje naprawdę. Droga do niego nie jest łatwa, ale też wielu ludzi ją odnajduje, mimo że z poziomu pustyni jest ono niewidoczne. • Może więc prawda, dobro i piękno nie są tylko abstrakcyjnymi koncepcjami wymyślonymi przez oderwanych od rzeczywistości filozofów. Może istnieją tu i teraz w naszej codzienności, w codziennych wyborach, dążeniach, czynach i odczuciach. • Bohater stara się podążać właściwą drogą i w trakcie powrotu na Tajwan musi dokonać kilkakrotnie wyborów, które może w końcu nadadzą kształt jego osobowości i wyrobią w nim charakter. Jak potoczą się jego losy i czy wybierze dobrze czy też źle dowiedzą się Państwo z lektury tej wspaniałej, wnikliwej, obyczajowej powieści, którą szczerze polecam.

  +2 trafna

Brak wątków