Ile można poświęcić dla ukochanej osoby?
Ania i Aaron są dla siebie całym światem. Kiedy ich matka zaczyna chorować, trafiają pod opiekę ciotki. Jej dom, który dziewczynka pamięta jako niezwykle piękny, wypełniony antykami, okazuje się miejscem przemocy i dramatycznej walki. Kto obroni rodzeństwo, gdy wszystkie granice zostaną przekroczone? Czy Aaronowi uda się uchronić swoją ukochaną siostrę? Czy dziecięca wyobraźnia Ani pozwoli jej zapomnieć o przerażających wydarzeniach w zamkniętym pokoju?
***
„Poruszająca powieść o ludziach, których życie było piekłem... aż w końcu miłość pokonała strach. Pamiętaj, że zawsze dasz sobie radę z własnym »potworem« pod warunkiem, że przestaniesz się go bać”.
Małgorzata Domagalik
***
„»Dziewczynka, która widziała zbyt wiele«– nie przegapcie jej. To książka ważna. Żywy język, świetne nakreślone portrety, proste dialogi – tak o rzeczach trudnych trzeba pisać. Polecam gorąco, choć po tej lekturze nic już nie będzie takie samo”.
Anna Dmowska, miesięcznik „Claudia”
***
„U Małgorzaty Wardy jest jak u Hitchocka: zaczyna się od trzęsienia ziemi, a potem napięcie tylko rośnie”.
Aneta Starosta, creativemagazine.pl
***
„To bolesna, trudna, ale ambitna i wartościowa książka, której żywy język i piękny styl idealnie równoważą dramatyczną i wstrząsającą treść. Przekonana, że nikt z taką empatią, subtelnością i taktem nie potrafi opowiedzieć o cierpieniu i krzywdzie dziecka, jak właśnie Małgorzata Warda, gorąco polecam Wam tę lekturę”.
Sztukater.pl
***
„Jest to książka budzące ogromne emocje, jest to książka trudna a jednocześnie bardzo mądra. Jestem pełna podziwu dla autorki za kreacje bohaterów, budowanie atmosfery i za sam temat”.
Tajemnica, lubimyczytać.pl
***
„Książka wciągnęła mnie w tym samym momencie w którym zaczęłam czytać.
Poruszająca.
Chwytająca za serce.
Wyciskająca łzy z oczu.
Szokująca.
Smutna.
Nie do zapomnienia”.
Moni S, lubimyczytać.pl
Jasnim i Staszek przysięgli sobie miłość, a dla wielu osób byli idealną parą. Pewnego dnia Staszek wychodzi z domu i… znika. Policja kieruje się podrzuconym tropem: wstrząsającą fotografią chłopaka. Tymczasem Jasnim dociera o wiele dalej niż do rozwikłania tajemnicy. Czy to możliwe, że tylko jej się wydawało, że zna swojego partnera? Gdzie leży prawda o Staszku? Opowieść o miłości i przyjaźni zmienia się w mroczną historię, gdzie wobec bezradności pozostają tylko uczucia.
***
„»Jak oddech« to książka mocna, wyrazista i zwracająca uwagę na wiele problemów; nie tylko na kwestię braku i pustki tych, którym giną w niewyjaśnionych okolicznościach bliskie osoby”. – Jarosław Czechowicz „Krytycznym Okiem”
„Polecam wszystkim wielbicielom inteligentnej powieści obyczajowej, wzbogaconej kryminalnym dreszczykiem”. – Magdalena Pioruńska, Szuflada.net
„Warda w swojej książce umiejętnie kieruje uczuciami, mąci czytelnikowi w głowie”. – Manuela Giel, miesięcznik Libertas
„Poprzez książkę »Jak oddech« weszłam niejako w środek rodzinnej tragedii, co pozwoliło mi na baczne obserwowanie wydarzeń, zachowań i obaw. I choć treść tej powieści dotknęła mnie do głębi, to jednocześnie pozostawiła promyk nadziei na odnalezienie tych osób”. – Małgorzata Gołko, Polskie Radio Białystok
Osiemnastoletnia Sylwia wychodzi z domu i ślad się po niej urywa. Po roku bezowocnych poszukiwań młoda dziennikarka dociera do pamiętników i listów pisanych przez zaginioną. Które z tekstów są tylko fikcją literacką, a które opisują faktyczne zagrożenie? Kim jest Sylwia i kto ponosi winę za jej zniknięcie? Z każdą stroną tej powieści, skonstruowanej jak najlepszy kryminał i bogatej w obserwacje obyczajowe, rośnie napięcie. Od pytania o winnego tragedii być może ważniejsze jest odkrywanie głęboko skrywanych tajemnic rodzinnych.
***
„… znakomite czytadło w najlepszym tego słowa znaczeniu” – Berenika Lemańczyk, Kurier Szczeciński, 22 czerwca 2007
„... Małgorzata Warda nie rozczarowuje. Dla mnie to najlepsza z jej książek” – Anna Jaszowska, Dziennik Bałtycki, 6 lipca 2007
„Doskonale skonstruowany wątek kryminalny jest obudowany bogactwem obyczajowych obserwacji i refleksji o życiu” – Kurier Lubelski, 12 lipca 2007
„Z czystym sumieniem polecam wszystkim »Środek lata« i wiem na pewno, że w moim przypadku nie będzie to ostatnia książka spod pióra Pani Małgorzaty...” – Półka z ksiązkami.blogspot.com
„Niesamowita, ciężko mi się z nią rozstać, chcę więcej i dalej i jednocześnie chcę cofnąć czas i pomóc miłości. Co za emocje!” – Moni Libri blogspot.com
„To naprawdę świetnie napisana, intrygująca historia, która odsłania nie tylko szereg tajemnic pewnej rodziny” – Babskie Czytanie blogspot.com
W szkole Miki dochodzi do tragicznej w skutkach strzelaniny. Tylko ona widziała sprawcę. Okazuje się, że dramat w liceum mógł mieć coś wspólnego z kontrowersyjną i tajemniczą grą, stworzoną w najnowszej technologii, gdzie gracz odczuwa nie tylko temperaturę otoczenia, zapachy i smaki, ale też ból. Może tam nawet przeżyć własną śmierć. Na prośbę policji Mika wkracza w wirtualny świat stworzony na wulkanicznym księżycu Io. Czy i ona wpadnie w pułapkę piekielnie niebezpiecznej gry?
***
Powieść została wybrana Książką Roku 2015 w kategorii literackiej. Nagroda jest przyznawana przez polską sekcję IBBY. Otrzymała również prestiżowe międzynarodowe wyróżnienie literackie White Ravens 2016 i znalazła się wśród książek roku 2016 polecanych przez Internationale Jugendbibliothek, International Youth Library – Międzynarodową Bibliotekę Książek dla Młodzieży. Co roku Internationale Jugendbibliothek nagradza tytułem Białego Kruka zaledwie dwieście tytułów z sześćdziesięciu krajów.