Klasyka literatury dla dzieci. Powieść, po którą z jednakowym upodobaniem sięgają zarówno dzieci, jak i dorośli. Jeśli jeszcze go nie znasz, koniecznie musisz poznać "Kubusia Puchatka". "Kubuś Puchatek" to powieść dla dzieci licząca sobie już blisko sto lat. Napisał ją Alan Alexander Milne i to ON stworzył postać tytułowego bohatera. Kubuś Puchatek to niedźwiadek-zabawka, wraz z nim pojawiają się w historii takie postacie, jak Prosiaczek, Królik, Mama Kangurzyca i jej dziecko Maleństwo oraz osioł Kłapouchy. Akcja rozgrywa się w Stumilowym Lesie, w którym mieszka również Sowa Przemądrzała. Wszystkie zwierzątka to przyjaciele małego chłopca, Krzysia. Pierwowzorem tej postaci był nie kto inny jak syn autora. Książka składa się z kilku odrębnych epizodów, przedstawiających fantastyczne przygody, jakie przeżywają jej bohaterowie na obszarze Stumilowego Lasu. Każde ze zwierząt obdarzone jest innymi, bardzo ludzkimi cechami charakteru, co sprawia, że stają się one bliskie czytelnikowi. Z jednej strony bawi czasem ich naiwność, z drugiej zaś zaskakuje ich filozoficzne podejście do życia. Ponadto autor ukazuje siłę przyjaźni, przekonując, że różnice są cenne i mogą cementować relacje międzyludzkie. Każdy z bohaterów ma swoje wady, ale też zalety, które warto dostrzec. Królik na przykład, choć lubi się rządzić, jest niezwykle zaradnym życiowo, doskonałym organizatorem. Kłapouchy nieustannie narzeka, jednakże jest przy tym bardzo inteligentny, odpowiedzialny i uczynny. Prosiaczek jest co prawda podszyty tchórzem, jednakże stara się dotrzymywać przyrzeczeń i wszystkich traktuje z jednakową życzliwością.

Język rosyjski i literaturę rosyjską Tuwim znał świetnie i miał do niej stosunek emocjonalny, zwłaszcza Aleksandra Puszkina darzył ogromnym szacunkiem. W Lutni Puszkina Tuwim przybliża polskiemu czytelnikowi najwybitniejsze utwory tego wielkiego rosyjskiego poety. „Tuwim starał się przybliżyć Puszkina, dokonując świadomego wyboru jego wierszy. Wprawdzie w przedmowie do pierwszego wydania >>Lutni...<< pokornie przyznawał, że część najpiękniejszych wierszy nie poddała się przekładowi, widać jednak, że dobierał utwory bliskie dzisiejszemu czytelnikowi - i sobie.”