Powiedz, że mnie kochasz, mamo

Spisana pięknym prostym językiem prawdziwa historia życia ponadsześćdziesięcioletniej obecnie kobiety - życia pozornie bardzo zwyczajnego, ale zarazem fascynującego a równocześnie bliskiego czytelniczkom. Los nie rozpieszczał bohaterki: niezbyt dostatnie dzieciństwo, wczesne zamążpójście, ciężka praca; tym jednak, co najbardziej doskwierało jej przez całe życie, był brak akceptacji ze strony matki, brak ciepła i matczynych uczuć. Wiele działań bohaterki książki wynikało właśnie z rozpaczliwej chęci usłyszenia pochwały, dostrzeżenia jakichkolwiek oznak aprobaty. Tytułowa prośba przewijała się przez całe jej trudne życie; po wielu, wielu latach okazało się, że matka w gruncie rzeczy bardzo ją kochała, a przygnieciona codziennymi trudami i troskami nie potrafiła lub nie widziała potrzeby, żeby o tym mówić albo żeby to okazywać. Wzruszająca przez swoją prostotę i autentyzm książka o potrzebie miłości i o trudnościach, jakie mamy z jej okazywaniem.