Fajne relacje międzyludzkie, fajna zagadka kryminalna , prosto napisane, szybko się czyta, • Jak dla mnie same plusy, niczego mi nie zabrakło: świetny kryminał i świetna rozrywka. Polecam.

Trzecia część za mną. • Chyba najmniej ciekawy niestety wątek ale bardzo lubię Seweryna, jego relacje z córką i Kają, humorystyczne dialogi. Fajnie się czyta tę serię. • Polecam

Początek taki ckliwy, ale nic bardziej mylnego. To budowanie klimatu i pokazanie jak mocno ludzie potrafią ranić. • To smutna opowieść o przemocy w rodzinie i bycie jej ofiarą. Przyznam, że wzruszyłam się czytając historię młodej kobiety która wpadła w sidła przemocy. Kobieta była silna i bezkompromisowa, niestety nie zawsze takie historie dobrze się kończą. Pisarka inspiruje się historią ze swojego rodzinnego domu.

Wiem, że ma bardzo dużo recenzji pozytywnych, z tego też powodu wybrałam ją z półki biblioteki. • Muszę jednak być szczera. Książka mówi o bardzo trudnych, dramatycznych i okrutnych historiach. • Nie mam co do tego najmniejszych wątpliwości, ale jako książka uważam jest zbyt prosta. Może autor chciał w bezpośredni i brutalny sposób przedstawić dramaty jakie dzieją się w domach ale ja oczekiwałam czegoś więcej. Oczekiwałam głębszego potraktowania tematu, może przedstawienia historii w dwóch perspektywach czasowych, na przykład życie dorosłej już Julii i wpływ tego co przeżyła w dzieciństwie na jej dorosłe życie lub dzieciństwo tego skur..a i dlaczego stał się tym jeba..... skur...🤔😤. • Książki nie oceniam jako kiepskiej, na pewno długo ją będę pamiętać ale spodziewałam się więcej.

Za mną kolejna powieść Artur Urbanowicza. • Autor bardzo mi leży. Tak mi dobrze leży aż się dziwię😃 • lnkub, który jest dla mnie top of the top, • Gałęziste, które pochłonęłam, • Grzesznika, którego pokochałam • I Paradoks który mój mózg ogarnął z dużą satysfakcją. • Ale ta pozycja?. Co tu się działo? • Do 3/4 książki byłam mocno usatysfakcjonowana ale końcówka to typowa fantastyka. • Pomysł świetny, uwielbiam egzorcyzmy, nawiedzenia, elementy paranormal, do tego walka dobra ze złem ...w nas samych!!!. Bo czy człowiek rodzi się z natury złym? Nie, złym się staje. Zatem podczas swojego życia toczymy taką walkę. Nie zawsze dobro wygrywa. Ale, tak twierdzi autor i ja się z tym zgadzam, każdy ma w swoim życiu jakiś sekret, który jest tylko dla niego. • Mimo końcowej bajeczki p. Urbanowicz jest dla mnie numerem jeden wśród polskich pisarzy. • Polecam, tej pozycji na pewno nie da się zapomnieć lub pomylić z inną.