"Miasto glin" dostaje ode mnie 5 gwiazdek. Książka mnie urzekła. Autorka zabiera nas do lat 70-tych do Atlanty i wrzuca na komendę policji przedstawiając kilka dni z życia policjantek. Poznajemy miasto, gdzie "nie ma" seksizmu i rasizmu, gdzie w policji pracują również kobiety, pracują Murzyni. Jest to czas rewolucji, która w teorii wydarzyła się ok. 20 lat temu. Gdzieś między codziennymi zmaganiami białych policjantek z seksizmem i rasizmem, a także homofobią czai się seryjny morderca, który oczyszcza miasto z "szumowin". Na Mieście glin na pewno się nie skończy i jeszcze sięgnę po autorkę :)

"Muzyka duszy" to kolejna czarująca powieść Terrego Pratchetta. Autor zabiera nas w podróż z trupą muzyczną, grającą muzykę wykrokową. Porządna dawka humoru :)

"Zabójcza dyscyplina" to moje pierwsze spotkanie z Matsem Olssonem i uznaję je za bardzo udane. Moja ocena to 4 gwiazdki chociaż na początku chciałam dać mniej. W pierwszej części powieści autor na siłę wciska BDSM i nim 'szokuje', ale później podszedł do tematu poważnie. Bardzo mi się podoba opisywanie sytuacji z dwóch perspektyw i tej dobrej - dziennikarz i tej złej - klapsowy morderca. • Autor bardzo dużo poświęcił uwagi czarnemu charakterowi, którego czytelnik, można śmiało powiedzieć, nienawidzi coraz bardziej z każdym zdaniem. Ale potem dowiadujemy się o dzieciństwie głównego złego i złe emocje są przelewane na jego matkę. Ale historia bogatego przedsiębiorcy z miasteczka ze Szwecji jest jeszcze bardziej skompilowana. • Samo zakończenie również jest ciekawe, bo niby z happy endem ale niezbyt cukierkowym. • A gwiazdki 4 a nie 5, bo dialogi są dość niespójne, jakby rozmówcy siebie nie słuchali, ignorowali. • Na pewno sięgnę po kolejną książę tego autora :)

Jeżeli rozpatrywać tę książkę jak kryminał to moja ocena wynosi 3, jeśli jako romans to 5 - stąd ocena 4. • Na początku jest mocno zaznaczony wątek kryminalny, medyczny. Kiedy robi się na prawdę ciekawe to wkracza romans pani anestezjolog i pana adwokata. Dla mnie to zabiło część kryminalną, niestety. • Sam motyw popełnianych zbrodni, źródło tej "Czarnej Loterii" ciekawe i pomysłowe, ale można by jeszcze to bardziej rozwinąć. • Książkę polecam bo czyta się lekko i przyjemnie.

Książka "Oskarżony" to moje pierwsze spotkanie z tym autorem i raczej ostatnie. Książka nie jest zła, ale jest przeciętna. Na początku książki jest poruszony temat przestępcy, który umiera śmiercią naturalną i jest nieudolnym wprowadzeniem do świata prawników. • Książkę jednak słucha się przyjemnie, ale realności odbiera trochę sytuacja, gdzie 13-letni chłopiec występuje w roku adwokata na sądzie zwierzęcym.