Super... taj jak wcześniejsze części

Kolejna bardzo dobra książka Pilipiuka z cyklu Kuzynek Kruszewskich. Niestety w tym tomie nie spotkamy się z Moniką, ale za to z pozostałymi kuzynkami. Jak zwykle autor wspiął się na wyżyny intelektualne i przeniósł nas w opowieść o zaginionej wyspie. • Niestety widać pisarz spieszył się z zakończeniem i nie pociągnął wątku o obronę wyspy, ale i tak wspominam tą książkę bardzo dobrze.

Bardzo dobra książka z cyklu światy Pilipiuka. Autor przenosi nas do przeszłości, po III Wojnie Światowej. Bohaterzy by zapobiec klęsce świata postanawiają, za pomocą nie zbadanego do końca wynalazku, uratować świat od nuklearnej zagłady.

Bardzo fajna książka. • Niestety trochę autorka przewidywalna. Problemy mieszkańców nie wiem dla czego chodzą parami a nawet trójkami... • Mam nadzieję, że kolejne części będą lepsze :)

Książka napisana z humorem - w końcu nazwisko autora zobowiązuje. • Intrygująca opowieść o trójce niezależnych i niezwykłych kobiet, między którymi nawiązuje się nić porozumienia. • Katarzyna Kruszewska próbuje ustalić miejsce pobytu swojej prababki. Stanisława Kruszewska wróciła do Polski po długim pobycie w Afryce, w prywatnej szkole pracuje jako nauczycielka francuskiego – jednego z wielu języków, które opanowała do perfekcji. W międzyczasie oddział polskich żołnierzy w Serbii z rąk oprawców ratuje młodą dziewczynę - to Monika Stiepankovic – z pozoru niewinnie wyglądająca szesnastolatka, która skrywa niebezpieczną tajemnicę.