Na „Kroniki Belorskie” czekałam od dawna. Bardzo lubię twórczość Olgi Gromyko, więc z wielką ochotą zabrałam się za ostatnią już książkę z jej cyklu związanego ze światem Belorii. Jest to zbiór dziesięciu opowiadań – tych króciutkich i tych zdecydowanie dłuższych. Mnie do gustu przypadło zwłaszcza opowiadanie „Wnyki na nekromantę”, które przywołuje Szelenę i Weresa, bohaterów „Wiernych wrogów” (a tę książkę uwielbiam szczególnie). Wyjątkowo podobały mi się również „Proroctwa i inne takie” – główne postacie miały naprawdę interesujące przygody! :) Wszystkie teksty łączy poczucie humoru, świetni, żywi bohaterowie, którzy od razu zyskują sympatię, a także szczególny, przyciągający uwagę styl Olgi Gromyko. Wiele opowiadań ma również ciekawe i zaskakujące zwroty akcji, a także kończy się dość nieoczekiwany sposób. Autorka prezentuje zarówno nowych, jak i znanych już bohaterów (choć w przypadku tych starych niekiedy nawet nie podając ich imion, więc to też zabawa dla czytelnika, żeby dopatrzeć się tych smaczków), a przedstawione historie czasami nawet w pewien sposób się ze sobą zazębiają. Bawiłam się pierwszorzędnie, polecam ogromnie – zarówno fanom autorki, jak i osobom, które jeszcze nie miały okazji poznać jej twórczości. Supcio. :)

„Idiota skończony” to zbiór dwunastu opowiadań znanych i lubianych polskich autorów. Niektóre z nich są zabawne, inne poważniejsze, niektóre przedstawiają wizje przyszłości, inne nie wybiegają daleko w czasie, a jedynie dodają parę fantastycznych elementów. Część stawia mocno na aspekt militarny albo polityczny, a część tworzy luźniejszą atmosferę. Niektóre opowiadają o błędnych wyborach bohaterów, a inne o tym, że czasem ma się pecha. Krótko mówiąc: „Idiota skończony” to zbiór bardzo różnorodny. Dzięki temu każdy znajdzie coś dla siebie, opowieść, która szczególnie przypadnie mu do gustu. Mnie najbardziej podobało się humorystycznie napisane, tytułowe opowiadanie autorstwa Anety Jadowskiej o młodej wiedźmie, która trochę przypadkiem zamienia chłopaka w pokrytą łuską koziołka. Wrażenie wywarła na mnie również historia Tomasza Kołodziejczaka „Zmierzch nad Weroną”, dziejącą się w przyszłości, w świecie skrajnej kontroli państwa nad społecznością i pod dominacją Chińczyków. Każde z tych tytułów czymś mnie wciągnęło i sprawiło, że śledziłam wydarzenia z zain­tere­sowa­niem­. Również pozostałe opowiadania miały różne ciekawe elementy, dzięki czemu całość zbioru oceniam bardzo dobrze i z czystym sercem mogę polecić. Warto sięgnąć. :)

„Idiota skończony” to zbiór dwunastu opowiadań znanych i lubianych polskich autorów. Niektóre z nich są zabawne, inne poważniejsze, niektóre przedstawiają wizje przyszłości, inne nie wybiegają daleko w czasie, a jedynie dodają parę fantastycznych elementów. Część stawia mocno na aspekt militarny albo polityczny, a część tworzy luźniejszą atmosferę. Niektóre opowiadają o błędnych wyborach bohaterów, a inne o tym, że czasem ma się pecha. Krótko mówiąc: „Idiota skończony” to zbiór bardzo różnorodny. Dzięki temu każdy znajdzie coś dla siebie, opowieść, która szczególnie przypadnie mu do gustu. Mnie najbardziej podobało się humorystycznie napisane, tytułowe opowiadanie autorstwa Anety Jadowskiej o młodej wiedźmie, która trochę przypadkiem zamienia chłopaka w pokrytą łuską koziołka. Wrażenie wywarła na mnie również historia Tomasza Kołodziejczaka „Zmierzch nad Weroną”, dziejącą się w przyszłości, w świecie skrajnej kontroli państwa nad społecznością i pod dominacją Chińczyków. Każde z tych tytułów czymś mnie wciągnęło i sprawiło, że śledziłam wydarzenia z zain­tere­sowa­niem­. Również pozostałe opowiadania miały różne ciekawe elementy, dzięki czemu całość zbioru oceniam bardzo dobrze i z czystym sercem mogę polecić. Warto sięgnąć. :)

„Idiota skończony” to zbiór dwunastu opowiadań znanych i lubianych polskich autorów. Niektóre z nich są zabawne, inne poważniejsze, niektóre przedstawiają wizje przyszłości, inne nie wybiegają daleko w czasie, a jedynie dodają parę fantastycznych elementów. Część stawia mocno na aspekt militarny albo polityczny, a część tworzy luźniejszą atmosferę. Niektóre opowiadają o błędnych wyborach bohaterów, a inne o tym, że czasem ma się pecha. Krótko mówiąc: „Idiota skończony” to zbiór bardzo różnorodny. Dzięki temu każdy znajdzie coś dla siebie, opowieść, która szczególnie przypadnie mu do gustu. Mnie najbardziej podobało się humorystycznie napisane, tytułowe opowiadanie autorstwa Anety Jadowskiej o młodej wiedźmie, która trochę przypadkiem zamienia chłopaka w pokrytą łuską koziołka. Wrażenie wywarła na mnie również historia Tomasza Kołodziejczaka „Zmierzch nad Weroną”, dziejącą się w przyszłości, w świecie skrajnej kontroli państwa nad społecznością i pod dominacją Chińczyków. Każde z tych tytułów czymś mnie wciągnęło i sprawiło, że śledziłam wydarzenia z zain­tere­sowa­niem­. Również pozostałe opowiadania miały różne ciekawe elementy, dzięki czemu całość zbioru oceniam bardzo dobrze i z czystym sercem mogę polecić. Warto sięgnąć. :)

„Ciężko być najmłodszym” Kseni Basztowej i Wiktorii Iwanowej to nowy nabytek zza wschodniej granicy, reklamowany jako podobny do twórczości Olgi Gromyko czy Aleksandry Rudej. I na pewno coś w tym jest – autorki bardzo obficie okraszyły treść powieści humorem, zarówno wynikającym z dialogów, jak i sytuacji. W dodatku narracja niekiedy przypomina strumień świadomości, gdzie również nie raz czy dwa znajdą się uszczypliwe czy dowcipne komentarze. Fabuła skupia się na dość nieudolnej drużynie złożonej z różnych osobistości, którą stara się wykorzystać najmłodszy syn władcy Ciemnego Imperium, by incognito wymknąć się spod aż nazbyt kochających i zatroskanych maminych objęć. Po drodze drużyna nie raz trafia na mniej lub bardziej nieprzyjemne siły lub po prostu koncertowo ładuje się w tarapaty. Krótko mówiąc mamy tu zespół-zepsuł, który dostarcza dużo rozrywki i przekomarzanek. Czyta się błyskawicznie i z przyjemnością dzięki lekkiemu stylowi i poczuciu humoru. Polecam. :)