„Księżyc na Rubieżą” jest drugim tomem serii zapoczątkowanej przez „Na krawędzi” autorstwa niesamowitego duetu pisarskiego, kryjącego się pod pseudonimem Ilona Andrews. Książka ta wciąga od pierwszych stron (mówię Wam, mało co brakowało, a zarwałabym nockę, co nigdy mi się nie zdarza!). Akcja jest ciekawa i szybka, bogata w emocjonujące wydarzenia, do tego dochodzą interesujący, silni, ale też niepozbawieni wad bohaterowie, mający na swoim koncie wzloty i upadki. Wszystko to w otoczeniu bagnistej części Rubieży, terenu „pomiędzy”, która tworzy świetny klimat i tło sprzyjające nieb­ezpi­ecze­ństw­om, a tym samym ciekawym zdarzeniom. Nie tylko fauna i flora fascynują, istotnym i interesująco przedstawionym elementem jest również społeczność Rubieży, a także sama rodzina Marów, do której należy jedna z głównych bohaterów – prawdziwa wojowniczka z silnym charakterem. Drugą główną postacią jest, znany już z poprzedniej części, William, który ukazuje tym razem, jak uroczo nieobeznanym, szczerym i bezpośrednim jest osobnikiem. To wszystko do siebie pasuje, przez co łatwo dać się porwać akcji. Serdecznie polecam Wam tę książkę, nie możecie jej przegapić (i spokojnie można ją czytać, nie znając poprzedniego tomu, do którego jednakże również zachęcam). Polecam!

„Księżyc na Rubieżą” jest drugim tomem serii zapoczątkowanej przez „Na krawędzi” autorstwa niesamowitego duetu pisarskiego, kryjącego się pod pseudonimem Ilona Andrews. Książka ta wciąga od pierwszych stron (mówię Wam, mało co brakowało, a zarwałabym nockę, co nigdy mi się nie zdarza!). Akcja jest ciekawa i szybka, bogata w emocjonujące wydarzenia, do tego dochodzą interesujący, silni, ale też niepozbawieni wad bohaterowie, mający na swoim koncie wzloty i upadki. Wszystko to w otoczeniu bagnistej części Rubieży, terenu „pomiędzy”, która tworzy świetny klimat i tło sprzyjające nieb­ezpi­ecze­ństw­om, a tym samym ciekawym zdarzeniom. Nie tylko fauna i flora fascynują, istotnym i interesująco przedstawionym elementem jest również społeczność Rubieży, a także sama rodzina Marów, do której należy jedna z głównych bohaterów – prawdziwa wojowniczka z silnym charakterem. Drugą główną postacią jest, znany już z poprzedniej części, William, który ukazuje tym razem, jak uroczo nieobeznanym, szczerym i bezpośrednim jest osobnikiem. To wszystko do siebie pasuje, przez co łatwo dać się porwać akcji. Serdecznie polecam Wam tę książkę, nie możecie jej przegapić (i spokojnie można ją czytać, nie znając poprzedniego tomu, do którego jednakże również zachęcam). Polecam!

"Kronika wykrakanej śmierci" jest już szóstą częścią cyklu o Druidzie Atticusie; nasz bohater ponownie stara się uniknąć zabicia z rąk bogów. Wiele serii w miarę przybywania tomów staje się coraz mniej ciekawa, jednakże to nie jest ten przypadek – każdy kolejny tom jest świetny i ten nie jest wyjątkiem. Wszystko mi się tu podobało – od szybkiej, wciągającej i pełnej zwrotów akcji, przez ciekawych, zabawnych i inteligentnych bohaterów, aż po świetne teksty Oberona, mitologiczne inspiracje i ogólny obraz świata. "Kronika wykrakanej śmierci" jest nie tylko ciekawa (i zaskakująca!), ale też zabawna, o czym można się przekonać niemal na każdym kroku, a co ważne nie jest przy tym idiotyczna, ponieważ autor nie wypcha bohatera na siłę w absurdalne sytuacje, tylko po to, by wydobyć trochę humoru – tutaj owy humor powstaje dzięki świetnym dialogom. Dodatkowo na końcu tej książki znajduje się dość długie opowiadanie, którego akcja ma miejsce kilka lat wcześniej. Krótko mówiąc, warto przeczytać; polecam. • Czytajcie Druida! :)