Zabawne, chociaż nieco przekombinowane. Czyta się jednak dobrze. Relaksująca lektura.

Pozorny chaos. Ale przecież takie jest życie - chaotyczne, niep­rzew­idyw­alne­, trudne, piękne, pełne bólu i radości, klęsk i zwycięstw, miłości i nienawiści, strachu i odwagi ,,, jest dość. Piękne słowa o najbliższych, dobrze opisana depresja - choroba XXI i następnych wieków. Cudowne sformułowania. Poradnik dla każdego, kto chce przeczytać. Dla każdego, kto boryka się z życiem. Mnie trochę denerwowały tylko małe litery. Może dlatego tak napisana ta książka, bo jest o błahostkach, które są bardzo ważne.

Psychologia nastolatki, przewidywalna, ale dobrze opisana.

Jeśli naprawdę chcesz, jeśli ci na tym zależy, to nie ma rzeczy niemożliwych - to pierwsze, co mi przychodzi do głowy, po przeczytaniu tej książki. • A drugie - wzajemne trucie się się ludzi jest powszechne. Każdy myśli, mnie to nie dotyczy, u mnie jest bezpiecznie. Ale czy tak jest? Czy pieniądze nie są jednak najważniejsze. • Wartka akcja, rodzicielska miłość, przywiązanie, przyjaźń, wątek kryminalny, strach - wszystko tu znajdziesz.

Sądy są niesprawiedliwe. Trzeba wziąć sprawiedliwość we "własne" ręce. Niestety, konsekwencje są trudne do przewidzenia. Trzymająca w napięciu, często zaskakująca, tajemnicza powieść pani Tudor każe nam się zastanowić, czy należy wymierzanie sprawiedliwości brać na swoje barki.