Książka lepsza niż jej kontynuacja. Mimo wszystko nie zbyt warta przeczytania. Pan Janusz Wójcik cały czas rozpływa się z zachwytu nad samym sobą jakim był świetnym trenerem, robi z siebie najlepszego trenera w historii polskiej piłki, a wcale tak dobrym trenerem nie był. Warsztatu trenerskiego nie miał żadnego. Ta książka pokazała prawdziwe oblicze Wójcika. Zarozumiały megaloman, bardzo prosty, wręcz przaśny człowiek, uważający się z niewiadomo kogo. Trudno tę książkę nazwać biografią, bo historyjki w niej napisane są w wielu przypadkach zmyślone przez Pana trenera. Nie polecam.

Książka napisana dawno po tym jak Janusz Wójcik czasy swojej świetności miał już za sobą. Wielkim minusem tej książki jest bardzo wielka megalomania, a wręcz narcyzm pana Wójcika. Generalnie strata czasu.