Autorka w poprzednim tomie zostawiła nas na takim etapie, że przebierałam nogami na tą część. Czuję progres jaki zrobiła Pani Hanet w związku ze swoimi bohaterkami. One są dojrzalsze, choć nie powiem momentami przewracałam oczami na zachowanie Cassie. Może dlatego, że ja z tych co wolą usiąść z boku i się nie wychylać 🤭 Tu dziewczyna walczy o swoje,mówi o tym otwarcie, chce walczyć. Na 140 stronie przeżyłam taki szok, że ja nawet nie wiem jak to opisać. Totalnie nie spodziewałam się takich zwrotów akcji! Zaledwie 12 stron dalej, kolejne zaskoczenie :o Autorka nie zatrzymywała tempa. Tu się tyle działo, jednak w tym wszystkim autorka płynnie leciała w akcji. Wszystko jest spójne, buduje napięcie. Ja momentami odkładałam książkę, bo nie mogłam wytrzymać, a po chwili oddechu na sięgałam ponownie. Jestem pod wrażeniem.

Niestety jednak ta seria do mnie nie przemówiła, choć po 1 i 2 części byłam zafascynowana to im dalej czytałam to...szło mi coraz gorzej . Główna bohaterka zaczęła mnie denerwować naiwna niezdecydowana kobieta sama nie wie co chce a jej stosunek do związków porażka. Za to mężczyźni oczywiście szarmanccy przystojni kulturalni i nierealni 😉. Mnie nie zachwyciła ale to moja prywatna ocena

Czekam na kolejne losy bohaterów jestem bardzo ciekawa ci będzie dalej Tomasz czy...?

Czekam na dalsze losy Tomka i Jagódki ...

Trzeci tom mimo niewielkiej ilości stron dorównuje poziomem swoim poprzedniczkom. Zmienia się jedynie motyw przewodni, ponieważ więcej mamy tutaj beztroski i nadziei na lepsze jutro. We wcześniejszych częściach autorka od razu rzucała nas na głęboką wodę, tutaj zło jest ukryte i wyskakuje w odpowiednim momencie, ale wciąż jednocześnie dyktuje tempo akcji i nie daje wytchnienia bohaterom. Pojawia się więc sporo emocji, poczucia, że finał wcale nie musi dobrze się zakończyć oraz dobrej zabawy w towarzystwie ciekawie skrojonej akcji.