Po przeczytaniu recenzji tej książki stwierdziłam, że muszę ją przeczytać. Wiedziałam o czym tak ogólnie będzie opowiadać. • To historia Lilly, młodej kobiety, która w wieku 16 lat została porwana. Była więziona, torturowana i gwałcona przez sadystycznego Ricka. Przez 8 lat, kiedy była więziona z podlotka stała się kobietą i matką, naznaczoną ogromnym bólem i cierpieniem. Pewnego dnia Lilly udaje się uciec od swego oprawcy. Wraca do rodziny, ale nic i nikt już nie jest taki jak dawniej. Porwanie Lilly bardzo wpłynęło na losy jej najbliższych. Ten czas zmienił ich i samą Lilly nieodwracalnie. • Po przeczytaniu recenzji i opisu wydawcy nastawiłam się na drastyczny opis gwałtów, tortur i bicia. Jednak autorka zaskoczyła mnie, gdyż ta książka opowiada o tym jak zraniona kobieta wraca do świata, który już nie jest taki jak był przed jej porwaniem. O jej uczuciach, o poczuciu ciągłego zagrożenia, o jej walce o powrót do normalnego życia. Jednak to życie nie będzie już takie jak kiedyś. Tragedia jej porwania zmieniła najbliższe osoby, doprowadziła do śmierci jej ukochanego taty. Lilly musi stawić czoła wielu sytuacjom, które tak bardzo się różnią od życia do jakiego została zmuszona przez Ricka. • ,,Jestem policjantem od dwudziestu ośmiu lat i nigdy czegoś takiego nie widziałem... To dowód na to, że zło jest realne. Nie jest wyłącznie opisane w Biblii. Żyje, oddycha i chodzi pośród nas..." • A wiecie co jest najgorsze? Najgorsze jest to, że za fasadą miłego, uczynnego, wzbudzającego zaufanie człowieka kryje się prawdziwy, sadystyczny potwór, który wychodzi kiedy zamykają się za nim drzwi własnego domu. To jest straszne, ale myślę że często spotykane zjawisko. • Książkę przeczytałam bardzo szybko. To dobra książka tym bardziej, że jest to debiut literacki autorki. Książka była niezwykle wzruszająca, poruszała moje najczulsze struny, przez co chwilami łzy przeszkadzały mi w czytaniu. A zakończenie? Cóż było dla mnie ogromnym zaskoczeniem, choć oprawca dostał to na co zasłużył. • 😊 Polecam 😊 • 😊 Jest jeszcze druga powieść autorki ,,Mury", która też trzeba przeczytać 😊

To moje drugie spotkanie z tą autorką i powiem, że bardzo mi się podobało 😅 Lubię pióro Overton, jest lekkie i diabelnie wciągające. Ani się nie oglądnęłam a już nie mogłam odłożyć książki ani na chwilę!!! Także uwaga ta książka wciąga od pierwszej strony, zapewnia całą gamę emocji, porusza istotne tematy, także aspekt moralny i daje do myślenia. • Autorka przedstawia nam historię Kristy. Kiedy ma ok 10 lat umiera jej mama. Jako nastolatka sprawiała ojcu mnóstwo kłopotów. W wieku 16 lat zachodzi w ciążę. Po urodzeniu synka Ryana, Kristy zmienia się. Kończy szkołę, ma plany żeby pójść na studia, chce dać synkowi wszystko co najlepsze. Syn i tata, stają się dla niej najważniejsi, przez co rezygnuje ze swoich planów. Zaczyna pracę w więzieniu. Nie jest to szczyt jej marzeń, ale ciężko pracuje, żeby jej syn i tata, mieli wszystko co najlepsze. • W życiu Kristy pojawia się jeszcze jeden mężczyzna Lance. To przystojny instruktor judo, który całkowicie zwariował na punkcie Kristy. Lance zaakceptował Ryana, pokochał go jak syna, ojca też bardzo polubił, no a Kristy pokochał do szaleństwa. Nie trudno było się domyślić, że tych dwoje musiało się pobrać. Wydawało się, że ta kobieta odnalazła w końcu szczęście. Ale to szczęście było tylko na pokaz, bo Lance po ślubie zmienił się nie do poznania. Z pozoru czuły, kochający mąż, a za drzwiami sypialni sadystyczny, damski bokser. I tak oto tuż po ślubie zaczęło się piekło Kristy. Biedna kobieta nie wiedziała kiedy, ani za co obrywała od męża. Robił to tak umiejętnie, że nikt nie widział śladów, a tak naprawdę całe ciało Kristy pokrywały różnokolorowe siniaki. Lance pastwił się nad nią w taki sposób, że nawet mieszkający z nimi ojciec i syn, nie domyślali się w jakim piekle żyje Kristy. Pewnego wieczoru przyjechała spóźniona z pracy, o czym nie poinformowała męża. Lance wściekł się, że była nieposłuszna. Za karę siłą wsadził ją do samochodu, wywiózł na pustkowie i strasznie skatował. To wtedy Kristy postanowiła, że będzie z nim walczyć. • Czy uda się Kristy ochronić siebie, syna i ojca przed swoim własnym mężem? Jak udowodnić z pozoru idealnemu człowiekowi tak straszne czyny? Do czego zdolna jest Kristy by chronić najbliższych? • Hollie Overton porusza w swojej książce bardzo delikatny i jakże aktualny temat przemocy domowej, fizycznej jak i psychicznej. Autorka uświadamia nam, że pod przykrywką czułego, kochającego męża może kryć się sadysta, czerpiący satysfakcję z cierpienia drugiego człowieka. Tak naprawdę idąc ulicą, patrząc na mijane, anonimowe twarze, nie jesteśmy w stanie określić, kto z nich jest ofiarą a kto oprawcą. I to jest straszne, bo te biedne kobiety (to one najczęściej są ofiarami) ze strachu tkwią w tych chorych związkach, dając się niszczyć psychicznie. One często nie mają się do kogo zwrócić o pomoc. Często nie znajdują w sobie odwagi by powiedzieć dość. • Nie wszystko jest tak łatwe jak wydaje się na pierwszy rzut oka. Przywiązanie, miłość i wiara w drugą osobę, a z drugiej strony obawa o własne bezpieczeństwo i chęć uwolnienia się od prześladowcy to główne emocje towarzyszące naszej bohaterce. Ta biedna, udręczona kobieta postanowiła jednak zrobić wszystko by ratować najbliższych, nawet gotowa była posunąć się do najs­tras­znie­jsze­go czynu. • "Mury" to książka, która trzyma w napięciu, wciąga i nie daje o sobie zapomnieć. Mroczny klimat, obezwładniające uczucie strachu, niepewności, moralnych rozterek, a przede wszystkim doskonale opisany problem znęcania się w rodzinie. • To doskonała lektura dla amatorów gatunku. Polecam 😊

Główną bohaterką książki jest komisarz Monika Brzozowska. To bardzo specyficzns postać, można powiedzieć, bezkompromisowa, zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Współpracownicy nie pałają do niej sympatią, niewiele robi sobie z uwag szefów, ale jako że jest dobra w tym, co robi, utrzymuje się na powierzchni. Policjantka przeżywa aktualnie trudny okres – nie wie, co się z nią dzieje, ma zaniki pamięci, dziwnie i niestabilnie się czuje. Nawiedzają ją flashbacki z momentów nieświadomości, a także z przeszłości – związane z jej uzależnieniem od narkotyków. Do tego martwi się o matkę, która choruje na Alzheimera. • Akcja książki rozpoczyna się od znalezienia zwłok mężczyzny w pustostanie poza centrum Warszawy. Zamordowany to bezdomny, który odurzony narkotykami zginął w męczarniach. Niedługo policja dostaje wezwanie do kolejnych znalezionych zwłok. Tym razem to bogaty miliarder, ale sposób zamordowania jest identyczny z poprzednią zbrodnią. Brzozowska wraz z kolegami podejrzewają seryjnego mordercę. Tą tezę potwierdza kolejna ofiara. Jest nią młoda kobieta, zamordowana dokładnie tak samo jak poprzednie ofiary. • Monika Brzozowska w swoim dochodzeniu dochodzi do strasznych wniosków. Na każdym miejscu znalezienia ofiary ma dziwne przeczucie deja-vu. A przy ostatniej sprawie dochodzi SMS z nieznanego jej numeru, z którego wynika, że może znać ofiarę. Rozpoczyna prywatne śledztwo, bo tuż przed śmiercią kobiety, jej samej urwał się film na kilkanaście godzin. W trakcie śledztwa okazuje się, że Monika znała ostatnią ofiarę, ale ona jej nie pamięta. Komisarz Brzozowska rozpoczyna wyścig z czasem, bo seryjny morderca może znów uderzyć, a najgorsze że ona sama może być w to wszystko jakoś wplątana. • Co łączy komisarz z tymi zbrodniami? Kto jest odpowiedzialny za te zabójstwa? Czy Brzozowska upora się z demonami przeszłości? • Igor Brejdygant pisze swoim specyficznym sposobem, który nie każdemu może przypaść do gustu. Książka napisana jest bez rozdziałów co powoduje, że czyta się ją wolniej. Akcja rozpoczyna się już na pierwszych stronach a kończy na ostatnich. Fabuła jest tajemnicza i mroczna, przez co całość jest diabelnie wciągająca. A zakończenie jest zwieńczeniem całej tej tajemniczej sytuacji. Nigdy nie wpadłabym, że ta historia może tak się skończyć. Dopiero na ostatnich stronach zaczęłam domyślać się o co chodzi w tej książce . • Jak już pisałam na początku czyta się ją dość ciężko, ale po przyzwyczajeniu się do sposobu pisania autora, uważam że ,,Rysa" to bardzo dobra książka. Wiem że jest drugi tom przygód komisarz Brzozowskiej, i już nie mogę się doczekać kiedy po nią sięgnę. • Na platformie Ipla.pl można oglądnąć serial (pod tym samym tytułem) nagrany na podstawie ,,Rysy". Oczywiście oglądnęłam też serial i uważam, że o dziwo jest bardzo dobrze nagrany. Są pewne szczegóły, które nie zgadzają się, ale żadna ekranizacja nie jest w 100% zgodna z pierwowzorem. Ogólnie bardzo mi się podobała zarówno książka i jej ekranizacja. Polecam jedno i drugie 😊

Książka rozpoczyna się sceną samobójstwa pary nastolatków, Otylii i Alana. • W dalszej części cofamy się w czasie i wchodzimy w świat licealistów. Poznajemy losy samobójców, ich przyjaciół i wrogów, koleżanek i kolegów, ich rodzin i nauczycieli. Już na samym początku pojawia się pytanie: dlaczego Otylia i Alan targnęli się na swoje życie? Co spowodowało, że dwójka młodych ludzi postanowiła skończyć swoje krótkie życie? Aż w końcu czy aby na pewno było to samobójstwo? • Narracja jak zawsze u Mossa jest wieloosobowa, dzięki temu poznajemy dość dokładnie wszystkich bohaterów tej historii. Akcja książki obraca się wokół śmierci nastolatków. Każda osoba w jakiś sposób związana z tym zdarzeniem lub z samymi samobójcami odkrywa przed nami swoje tajemnice i własne demony. Ich potworami są bulimia, próba samobójcza, problem z orientacją seksualną itp. • Autor uświadamia nam, że świat nastolatków dla nas dorosłych jest niezrozumiały i pewnie zawsze taki będzie. Dzieciaki zmagają się z różnymi problemami często nie mając żadnego wsparcia wśród dorosłych, czy to rodziców czy nauczycieli. Często ich problemy rosną w domu. Tu przykładem jest Sara, która tak rozpaczliwie pragnie uwagi sławnej matki, że praktycznie niszczy swój organizm najpierw przez anoreksję, potem przez bulimię. Stała się potworem w szkole, jest delikatnie mówiąc nie miła dla koleżanek i kolegów, których uważa za gorszych od siebie. A to wszystko po to, by przypodobać się własnej matce. Matce, która podążając za swoją karierą i spełnianiu swoim marzeń, całkowicie zapomniała, że obok niej żyje młody człowiek, któremu musi pokazać świat i wytłumaczyć jak w nim żyć i funkcjonować. • Innym problemem jaki porusza Moss jest fakt znęcania się psychicznego i fizycznego w szkołach. Tu jawi nam się Marta, która jest zaszczuta już w gimnazjum przez swoje rówieśnice. Rozpoczynając naukę w liceum ma nadzieję, że tu będzie inaczej. Jednak tu też staje się jednym z tzw wyrzutków. A dlaczego? Jest jeden jedyny powód, jest po prostu za gruba dla swoich koleżanek. Czy to jest powód by gnębić drugiego człowieka? Cóż ludzie są różni, jedni są chudzi inni grubsi, ale to nie powód by poniżać i być poniżanym. • A zakończenie? Nie spodziewałam się takiego obrotu sytuacji. Prawie do ostatnich stron zastanawialam się jak to naprawdę jest z tym samobójstwem Otylii i Alana. Zakończenie wbiło mnie w fotel. Moss tak zakończył tą historię ,że na bank powstanie jej kontynuacja, na którą czekam i z ogromną przyjemnością przeczytam. • Autor w swoich powieściach porusza ważne problemy, z którym nasze społeczeństwo musi się borykać. Były wymuszenia, morderstwa, wykorzystywanie seksualne, ciemna strona internetu, czyli hejt. A tu przedstawia jeden z trudniejszych tematów – czyli dorastanie nastolatków. Opisuje te problemy momentami bardzo mocnymi słowami, ale czy jest inny sposób by coś zmienić na świecie? Chyba nie. Moss przynajmniej próbuje nam je pokazać, z nadzieją, że może coś się zmieni na świecie na lepsze. • Zatem jeśli lubicie thrillery psychologiczne to polecam tą jak i wszystkie inne książki Marcela Mossa.

Znowu jesteśmy w Żeromicach z naszymi bohaterami Burzą i Zaorskim. • Tym razem miasteczkiem wstrząsa okropna zbrodnia. Zostaje odnalezione ciało kilkuletniej dziewczynki. Burzyńska ściąga Zaorskiego, żeby przyglądnął się ciału. Podczas oględzin Seweryn nie zauważa na ciele dziewczynki zupełnie nic, jest czysta, schludnie ubrana i żadnych oznak zbrodni, a mimo to dziecko nie żyje. Po powrocie do domu Seweryn dostaje dziwną wiadomość po niemiecku. W krótkim czasie zostają znalezione kolejne zwłoki dziecka, a Seweryn dostaje kolejną wiadomość. Po kilku dniach znajduje się ciało trzeciej dziewczynki. A Zaorski dostaje kolejną wiadomość. Wszystkie podpisane są jako Fenol. Policja z pomocą Zaorskiego rozpoczyna wyścig z czasem. Mimo że Fenol zapewnia, że już nie zginie żadne dziecko, wszyscy szukają mordercy. Fenol zaczyna wodzić za nos wszystkich a najbardziej Kaję i Seweryna. • Co mają wspólnego tajemnicze wiadomości Seweryna z zamordowanymi dziećmi? Kim jest Fenol? Czego chce od Burzy i Zaorskiego? • Wiem, że zdania co do tej powieści są podzielone. Jedni są nią zachwyceni a inni wręcz przeciwnie. Należę do tej pierwszej grupy. Bardzo dobrze mi się czyta tą serię. Chyba mogę powiedzieć, że drugi tom był znacznie lepszy niż pierwszy. Może dlatego, że mniej tu jest obyczajówki, a więcej sensacji. Fakt jest taki, że przez tą książkę przeleciałam. • Akcja rozwija się praktycznie od pierwszych linijek książki, rozwija się, nabiera tempa po to by zakończyć książkę w sposób totalnie nieoczekiwany. • Mróz stworzył zagmatwaną intrygę. W fabułę wplótł poważny problem pedofilii wśród duchownych. Kiedy czytałam jak ksiądz Wiesiek dostawiał się do córki Seweryna, jak ją przekonywał, że nie robią nic złego, pięści same mi się zaciskały ze złości, nie mogłam tego czytać. To były najgorsze momenty książki. To co ostatecznie spotkało księdza było wg mnie adekwatne do czynu jakiego się dopuścił. Spotkała go kara na jaką zasłużył. Szkoda, że w życiu rzeczywistym nie dochodzi do takiego samosądu. Może by to coś zmieniło w tej materii. • Ale oprócz tych złych i przykrych rzeczy w książce, były też fragmenty, przy których płakałam, ale ze śmiechu. Oprócz tekstów Zaorskiego, były też jego rozmowy z młodszą córką. Mała wymiata, no po prostu siedziałam i śmiałam się sama do siebie. • Podsumowując to wg mnie dobra książka, ale zdania możemy mieć różne. Jednak żeby go sobie wyrobić trzeba to przeczytać, a może wtedy Wam też się spodoba? Nie pozostaje mi nic innego jak zabrać się za trzecią część trylogii 😊