To nie jest powieść kryminalna. Owszem, istnieje tu pewien wątek kryminalny, ale trzeciorzędny i niezauważalny. "Podróż..." jest jedną z nielicznych (na szczęście) prób oderwania się A. Christie od swoich koronkowo zapr­ojek­towa­nych­ kryminałów na rzecz opowieści o światowych spiskach, szaleńcach opętanych zbrodniczymi ideami itp. To jej mniej lub bardziej się nie udawało, bo powstawały gnioty dla panienek z pensji. Tak, jak i w tym przypadku.

Bardzo typowa dla A. Christie powieść, lecz na pewno do najlepszych nie należy. Czyta się jednak przyjemnie. Zdradzona i wzgardzona kobieta postanawia uprzykrzyć resztę życia swemu ukochanemu, który ożenił się z miłą i piekielnie bogatą dziewczyną. Prześladując młodą parę na każdym kroku. Nietrudno więc przewidzieć, kto padnie ofiarą morderstwa i kto stanie się głównym podejrzanym. Nie jest to oczywiste dla Herkulesa Poirot’a. Akcja rozgrywa się na płynącym Nilem statku. Opowieść trochę melodramatyczna i naciągana, ale stylowa.

Romantyczny poryw skłania pewną niewiastę do udania się za swym ukochanym do Bagdadu, gdzie wpada w sam środek wielkiej afery... i tak dalej. Niestety, w pisaniu książek tego rodzaju Agatha Christie się nie sprawdziła. To nie jest jedyny przykład. Chaos, zakręcenie, naciągana intryga, głupawe rozwiązania średnio ciekawych tajemnic. Rozczarowanie. Aż człowiek tęskni za mistrzowskimi historiami "zwyczajnych" zbrodni, z Poirotem lub panną Marple w rolach głównych...

Założenie obiecujące - plenerowa gra towarzyska pt. "Polowanie na mordercę", zorganizowana dla miejscowej śmietanki towarzyskiej przez przyjaciółkę Herkulesa Poirot, znaną autorkę kryminałów. W zamieszaniu związanym z festynem - dokonane zostaje prawdziwe morderstwo, kompletnie bezsensowne. Niestety, tym razem całość trzyma się kupy na siłę, a rozwiązanie sprawy zawiera elementy wymyślone chyba w ostatniej chwili, byle wszystko do siebie pasowało. Ale i tak warto przeczytać.

"Kilkusekundowy" świadek morderstwa nie jest zbyt przekonujący dla policji - nie ma żadnych śladów, nie ma ciała, nikt nie zaginął. Panna Jane Marple, znawczyni ludzkiej natury, ma jednak pewność, że morderstwo rzeczywiście miało miejsce. Udowadnia to, ale do rozwiązania zagadki jest wciąż bardzo, bardzo daleko. • Agatha Christie w moim ulubionym stylu.